1Unya si Job mitubag ug miingon:
1And Job answereth and saith: —
2Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
2O that my provocation were thoroughly weighed, And my calamity in balances They would lift up together!
3Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
3For now, than the sands of the sea it is heavier, Therefore my words have been rash.
4Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
4For arrows of the Mighty [are] with me, Whose poison is drinking up my spirit. Terrors of God array themselves [for] me!
5Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
5Brayeth a wild ass over tender grass? Loweth an ox over his provender?
6Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
6Eaten is an insipid thing without salt? Is there sense in the drivel of dreams?
7Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila ; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
7My soul is refusing to touch! They [are] as my sickening food.
8Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
8O that my request may come, That God may grant my hope!
9Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
9That God would please — and bruise me, Loose His hand and cut me off!
10Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
10And yet it is my comfort, (And I exult in pain — He doth not spare,) That I have not hidden The sayings of the Holy One.
11Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
11What [is] my power that I should hope? And what mine end That I should prolong my life?
12Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
12Is my strength the strength of stones? Is my flesh brazen?
13Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
13Is not my help with me, And substance driven from me?
14Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
14To a despiser of his friends [is] shame, And the fear of the Mighty he forsaketh.
15Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
15My brethren have deceived as a brook, As a stream of brooks they pass away.
16Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
16That are black because of ice, By them doth snow hide itself.
17Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
17By the time they are warm they have been cut off, By its being hot they have been Extinguished from their place.
18Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
18Turn aside do the paths of their way, They ascend into emptiness, and are lost.
19Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
19Passengers of Tema looked expectingly, Travellers of Sheba hoped for them.
20Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
20They were ashamed that one hath trusted, They have come unto it and are confounded.
21Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
21Surely now ye have become the same! Ye see a downfall, and are afraid.
22Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
22Is it because I said, Give to me? And, By your power bribe for me?
23Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
23And, Deliver me from the hand of an adversary? And, From the hand of terrible ones ransom me?
24Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
24Shew me, and I — I keep silent, And what I have erred, let me understand.
25Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
25How powerful have been upright sayings, And what doth reproof from you reprove?
26Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
26For reproof — do you reckon words? And for wind — sayings of the desperate.
27Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
27Anger on the fatherless ye cause to fall, And are strange to your friend.
28Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
28And, now, please, look upon me, Even to your face do I lie?
29Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
29Turn back, I pray you, let it not be perverseness, Yea, turn back again — my righteousness [is] in it.
30Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?
30Is there in my tongue perverseness? Discerneth not my palate desirable things?