¹Anak ko, kong dawaton mo ang akong mga pulong, Ug tigumon mo ang akong mga sugo diha kanimo;

¹My son, if thou dost accept my sayings, And my commands dost lay up with thee,

²Aron nga ikiling mo ang imong igdulungog ngadto sa kaalam, Ug bansayon mo ang imong kasingkasing sa pagsabut;

²To cause thine ear to attend to wisdom, Thou inclinest thy heart to understanding,

³Oo, kong ikaw magasangpit sa salabutan, Ug magapatugbaw sa imong tingog alang sa pagpakasabut;

³For, if for intelligence thou callest, For understanding givest forth thy voice,

⁴Kong ikaw mangita kaniya ingon nga salapi, Ug magapangita kaniya ingon sa tinipigan nga mga bahandi:

⁴If thou dost seek her as silver, And as hid treasures searchest for her,

⁵Unya ikaw makasabut sa pagkahadlok kang Jehova, Ug hikaplagan mo ang kahibalo sa Dios.

⁵Then understandest thou fear of Jehovah, And knowledge of God thou findest.

⁶Kay si Jehova mohatag ug kaalam; Gikan sa iyang baba magagula ang kahibalo ug pagpakasabut:

⁶For Jehovah giveth wisdom, From His mouth knowledge and understanding.

⁷Siya magatigum ug halalum nga kaalam alang sa matul-id; Siya mao ang taming kanila nga nagalakat sa pagkahingpit sa kasingkasing;

⁷Even to lay up for the upright substance, A shield for those walking uprightly.

⁸Aron iyang mabantayan ang mga alagianan sa justicia, Ug ampingan ang dalan sa iyang mga balaan.

⁸To keep the paths of judgment, And the way of His saints He preserveth.

⁹Unya masabut mo ang pagkamatarung ug ang justicia, Ug sa pagkatul-id, oo , ang tagsatagsa ka maayong alagianan.

⁹Then understandest thou righteousness, And judgment, and uprightness — every good path.

¹⁰Kay ang kaalam mosulod ngadto sa imong kasingkasing, Ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag;

¹⁰For wisdom cometh into thy heart, And knowledge to thy soul is pleasant,

¹¹Ang pagkabuotan magabantay sa ibabaw nimo; Ang pagpakasabut magahupot kanimo:

¹¹Thoughtfulness doth watch over thee, Understanding doth keep thee,

¹²Aron sa pagluwas kanimo gikan sa dalan sa dautan, Gikan sa mga tawong nagsulti sa mga binalit-ad nga butang;

¹²To deliver thee from an evil way, From any speaking froward things,

¹³Nga nagabiya sa mga alagianan nga matul-id, Aron sa paglakat sa mga dalan sa kangitngit;

¹³Who are forsaking paths of uprightness, To walk in ways of darkness,

¹⁴Nga nagamaya sa pagbuhat ug dautan, Ug nagakalipay sa pagkabinalitad sa tawong dautan;

¹⁴Who are rejoicing to do evil, They delight in frowardness of the wicked,

¹⁵Nga mga baliko sa ilang mga dalan, Ug mga sukwahi sa ilang mga alagianan:

¹⁵Whose paths [are] crooked, Yea, they are perverted in their ways.

¹⁶Aron sa pagluwas kanimo gikan sa babaye nga dumuloong, Bisan gikan sa dumuloong nga nagaulog-ulog pinaagi sa iyang mga pulong;

¹⁶To deliver thee from the strange woman, From the stranger who hath made smooth her sayings,

¹⁷Nga nagabiya sa higala sa iyang pagkabatan-on, Ug nahikalimot sa tugon sa iyang Dios:

¹⁷Who is forsaking the guide of her youth, And the covenant of her God hath forgotten.

¹⁸Kay ang iyang balay nagaharag ngadto sa kamatayon, Ug ang iyang mga alagianan ngadto sa mga minatay;

¹⁸For her house hath inclined unto death, And unto Rephaim her paths.

¹⁹Walay mahiadto kaniya nga mahibalik pag-usab, Ni makadangat sila ngadto sa mga alagianan sa kinabuhi:

¹⁹None going in unto her turn back, Nor do they reach the paths of life.

²⁰Aron ikaw magalakaw sa dalan sa mga maayong tawo, Ug magabantay sa mga alagianan sa mga matarung.

²⁰That thou dost go in the way of the good, And the paths of the righteous dost keep.

²¹Kay ang mga matul-id magapuyo sa yuta, Ug ang hingpit magapabilin diha niana.

²¹For the upright do inhabit the earth, And the perfect are left in it,

²²Apan ang mga dautan pagaputlon gikan sa yuta, Ug ang mabudhion pagalukahon gikan niini.

²²And the wicked from the earth are cut off, And treacherous dealers plucked out of it!