¹Ngano nga nagatindog ka sa halayo, Oh Jehova? Ngano ba nga nagatago ka sa panahon sa kagul-anan?

¹Why, Jehovah, dost Thou stand at a distance? Thou dost hide in times of adversity,

²Sa palabilabi sa dautan ang kabus gilutos sa mainit gayud; Ipabitik sila diha sa mga lalang nga ilang gimugna.

²Through the pride of the wicked, Is the poor inflamed, They are caught in devices that they devised.

³Kay nangandak ang dautan tungod sa pangandoy sa iyang q2 kasingkasing, Ug ang masinahon nagasalikway, oo, nagatamay kang Jehova,

³Because the wicked hath boasted Of the desire of his soul, And a dishonest gainer he hath blessed, He hath despised Jehovah.

⁴Ang dautan, tungod sa palabilabi sa iyang nawong, nagaingon : Siya dili maningil niini Ang tanan niya nga paghunahuna mao: Walay Dios.

⁴The wicked according to the height of his face, inquireth not. `God is not!` [are] all his devices.

⁵Ang iyang mga dalan hilabihan kalig-on sa tanan nga panahon; Ang imong mga paghukom hataas da kaayo ibabaw sa iyang pagtan-aw: Mahatungod sa iyang mga kabatok nga tanan, siya nagakantalita kanila.

⁵Pain do his ways at all times, On high [are] Thy judgments before him, All his adversaries — he puffeth at them.

⁶Nagaingon siya sa iyang kasingkasing: Dili ako matarug; Ngadto sa tanang kaliwatan dili ako mahamutang sa kalisud.

⁶He hath said in his heart, `I am not moved,` To generation and generation not in evil.

⁷Ang iyang baba napuno sa pagtunglo, ug mga bakak ug pagdaugdaug: Sa ilalum sa iyang dila anaa ang pagdaut ug ang kasal-anan.

⁷Of oaths his mouth is full, And deceits, and fraud: Under his tongue [is] perverseness and iniquity,

⁸Nagalingkod siya sa mga dapit nga hup-anan sa mga kabalangayan; Sa mga hilit nga dapit ginapatay niya ang inocente; Ang iyang mga mata nagapaniid batok sa tawong walay tabang.

⁸He doth sit in an ambush of the villages, In secret places he doth slay the innocent. His eyes for the afflicted watch secretly,

⁹Nagahupo siya sa tago ingon sa leon diha sa iyang lubganan; Nagahab-on siya sa pagdakup sa kabus: Gidakup niya ang kabus pinaagi sa pagsikup kaniya sa iyang pukot.

⁹He lieth in wait in a secret place, as a lion in a covert. He lieth in wait to catch the poor, He catcheth the poor, drawing him into his net.

¹⁰Siya miukoy, siya miyukbo, Ug ang walay tabang nahulog tungod sa iyang mga malig-ong kuko .

¹⁰He is bruised — he boweth down, Fallen by his mighty ones hath the afflicted.

¹¹Nagaingon siya sa sulod sa iyang kasingkasing: Ang Dios nahikalimot na, Gitagoan niya ang iyang nawong, dili na gayud siya makakita niini.

¹¹He said in his heart, `God hath forgotten, He hath hid His face, He hath never seen.`

¹²Tumindog ka, Oh Jehova; Oh Dios, bayawa ang imong kamot: Ayaw hikalimti ang mga kabus.

¹²Arise, O Jehovah! O God, lift up Thy hand! Forget not the humble.

¹³Ngano ba nga ang dautan nagatamay sa Dios, Ug nagaingon sa sulod sa iyang kasingkasing: Dili ka ba maningil niini ?

¹³Wherefore hath the wicked despised God? He hath said in his heart, `It is not required.`

¹⁴Ikaw nakakita niini ; kay ginatan-aw mo ang buhat nga dautan ug ang dautang pagbati, aron sa pagpanimalus niini pinaagi sa imong kamot: Kanimo nagadangup ang tawong walay tabang; Ikaw mao ang magtatabang sa mga ilo.

¹⁴Thou hast seen, For Thou perverseness and anger beholdest; By giving into Thy hand, On Thee doth the afflicted leave [it], Of the fatherless Thou hast been an helper.

¹⁵Dugmoka ang bukton sa dautan; Ug mahatungod sa tawo nga dautan, magapangita ka sa iyang kadautan, hangtud nga wala na gayud ing makaplagan.

¹⁵Break the arm of the wicked and the evil, Seek out his wickedness, find none;

¹⁶Si Jehova, mao ang Hari nga dayon ug sa walay katapusan: Gikan sa iyang yuta nangalaglag ang mga nasud.

¹⁶Jehovah [is] king to the age, and for ever, The nations have perished out of His land!

¹⁷Jehova, ikaw nagpatalinghug sa tinguha sa maaghup: Ikaw magaandam sa ilang kasingkasing, ug magpatalinghug ka sa imong igdulungog;

¹⁷The desire of the humble Thou hast heard, O Jehovah. Thou preparest their heart; Thou causest Thine ear to attend,

¹⁸Sa paghukom sa mga ilo ug sa mga linupigan, Aron nga ang tawo nga iya sa yuta dili na mahimong kalisangan.

¹⁸To judge the fatherless and bruised: He addeth no more to oppress — man of the earth!