1Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw.
1Napokon otvori Job usta i prokle dan svoj;
2Ug si Job mitubag ug miingon:
2poče svoju besjedu i reče:
3Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon.
3"O, ne bilo dana kad sam se rodio i noći što javi: 'Začeo se dječak!'
4Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana.
4U crnu tminu dan taj nek se prometne! S visina se njega Bog ne spominjao, svjetlost sunčeva ne svijetlila mu više!
5Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana.
5Mrak i sjena smrtna o nj se otimali, posvema ga tmina gusta prekrila, pomrčine dnevne stravom ga morile!
6Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan.
6O, da bi ga tama svega presvojila, nek' se ne dodaje danima godine, nek' ne ulazi u brojenje mjeseci!
7Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon.
7A noć ona bila žalosna dovijeka, ne čulo se u njoj radosno klicanje!
8Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan?
8Prokleli je oni štono dan proklinju i Levijatana probudit' su kadri!
9Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon:
9Pomrčale zvijezde njezina svanuća, zaludu se ona vidjelu nadala, i zorinih vjeđa ne gledala nigda!
10Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan , Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata.
10Što mi od utrobe ne zatvori vrata da sakrije muku od mojih očiju!
11Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa?
11Što nisam mrtav od krila materina, što ne izdahnuh izlazeć' iz utrobe?
12Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an?
12Čemu su me dva koljena prihvatila i dojke dvije da me nejaka podoje?
13Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta,
13U miru bih vječnom počivao sada, spavao bih, pokoj svoj bih uživao
14Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan;
14s kraljevima i savjetnicima zemlje koji su sebi pogradili grobnice,
15Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan:
15ili s knezovima, zlatom bogatima, što su kuće svoje srebrom napunili.
16Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag.
16Ne bih bio - k'o nedonošče zakopano, k'o novorođenče što svjetla ne vidje.
17Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay,
17Zlikovci se više ne obijeste ondje, iznemogli tamo nalaze počinka.
18Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis.
18Sužnjeve na miru tamo ostavljaju: ne slušaju više poviku stražara.
19Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon.
19Malen ondje leži zajedno s velikim, rob je slobodan od gospodara svoga.
20Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag;
20Čemu darovati svjetlo nesretniku i život ljudima zagorčene duše
21Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan;
21koji smrt ištu, a ona ne dolazi, i kao za blagom za njome kopaju?
22Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan?
22Grobnom bi se humku oni radovali, klicali od sreće kad bi grob svoj našli.
23Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan?
23Što će to čovjeku kom je put sakriven, koga je Bog sa svih strana zapriječio?
24Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig.
24Zato videć' hranu, uzdahnuti moram, k'o voda se moji razlijevaju krici.
25Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako.
25Obistinjuje se moje strahovanje, snalazi me, evo, čega god se bojah.
26Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man.
26Pokoja ni mira meni više nema, u mukama mojim nikad mi počinka."