1Busa, sa wala na kami makapugong, gihunahuna namo nga maayo nga magapabilin kami lamang sa Atenas.
1Wherefore, being no longer able to refrain ourselves, we thought good to be left alone in Athens,
2Ug gisugo namo si Timoteo, nga among igsoon, ug ministro sa Dios sa Maayong Balita ni Cristo, sa pagpalig-on kaninyo ug paglipay kaninyo mahatungod sa inyong pagtoo;
2and sent Timotheus, our brother and fellow-workman under God in the glad tidings of Christ, to confirm you and encourage [you] concerning your faith,
3Aron walay bisan kinsa kaninyo nga pagpahuyangon tungod niini nga mga kagul-anan; kay kamo gayud nasayud nga niini mga tinudlo kita.
3that no one might be moved by these afflictions. (For yourselves know that we are set for this;
4Kay sa pagkamatuod, sa diha pa kami uban kaninyo gisulti namo nga daan kaninyo, nga manag-antus kita ug mga kagul-anan, ingon sa nahatabo usab ug inyong hingbaloan.
4for also, when we were with you, we told you beforehand we are about to be in tribulation, even as also it came to pass, and ye know.)
5Tungod niini, sa wala na ako makapugong, nagsugo usab ako aron mahibaloan ko ang inyong pagtoo, tingali nga sa bisan unsang paagi gitintal kamo sa panulay, ug ang among kabudlay mahimong walay kapuslanan.
5For this reason *I* also, no longer able to refrain myself, sent to know your faith, lest perhaps the tempter had tempted you and our labour should be come to nothing.
6Apan sa mibalik si Timoteo gikan kaninyo, ug nagdala kanamo ug mga balita nga makalipay sa inyong pagtoo ug paghigugma, ug sa gihapon kamo may mga maayo nga paghinumdum kanamo, nga nagahandum gayud sa pagpakigkita kanamo, ingon man usab kami kaninyo;
6But Timotheus having just come to us from you, and brought to us the glad tidings of your faith and love, and that ye have always good remembrance of us, desiring much to see us, even as we also you;
7Tungod niini, mga igsoon, nangalipay kami tungod kaninyo sa tanan namo nga mga kagul-anan ug kalisdanan, tungod sa inyong pagtoo:
7for this reason we have been comforted in you, brethren, in all our distress and tribulation, through your faith,
8Kay karon mga buhi kami, kong kamo magabarug nga mga malig-on diha sa Ginoo.
8because now we live if *ye* stand firm in [the] Lord.
9Kay unsang pagpasalamata ang arang namo ikahatag sa Dios alang kaninyo, tungod sa bug-os nga kalipay nga among ginakalipay tungod kaninyo, sa atubangan sa atong Dios;
9For what thanksgiving can we render to God for you, for all the joy wherewith we rejoice on account of you before our God,
10Nga sa adlaw ug sa gabii nagaampo kami sa hilabihan gayud, nga makakita kami sa inyong nawong, ug nga mapuno namo ang nakulangan sa inyong pagtoo?
10night and day beseeching exceedingly to the end that we may see your face, and perfect what is lacking in your faith?
11Karon hinaut unta nga ang atong Dios ug Amahan sa iyang kaugalingon gayud, ug ang atong Ginoong Jesus, magamando unta sa among pagpanaw nganha kaninyo.
11But our God and Father himself, and our Lord Jesus, direct our way to you.
12Ug ang Ginoo magadugang ug magapadagaya sa inyong gugma sa usa ug usa, ug sa tanan, bisan ingon usab sa among ginabuhat nganha kaninyo:
12But you, may the Lord make to exceed and abound in love toward one another, and toward all, even as we also towards you,
13Aron magmalig-on ang inyong mga kasingkasing sa walay pagkabadlonganon diha sa pagkaputli, sa atubangan sa atong Dios ug Amahan, sa pag-anhi sa atong Ginoong Jesucristo, uban sa tanan niya nga mga balaan.
13in order to the confirming of your hearts unblamable in holiness before our God and Father at the coming of our Lord Jesus with all his saints.