1Ug sa miundang ang kasaba, sa tapus ipatawag ni Pablo ang mga tinon-an ug sa nakapahamangno kanila, siya nanamilit kanila, ug migikan sa pag-adto sa Macedonia.
1But after the tumult had ceased, Paul having called the disciples to [him] and embraced [them], went away to go to Macedonia.
2Ug sa nakaagi na siya niadtong mga bahina, ug sa nakapahamangno siya sa nakadaghan kanila, nakadangat siya sa Grecia.
2And having passed through those parts, and having exhorted them with much discourse, he came to Greece.
3Ug sa tapus siya makapuyo didto ug tolo ka bulan, ug sa gihikay sa mga Judio ang usa ka pagbudhi batok kaniya, sa molayag na unta siya padulong sa Siria, gituyo niya ang pagbalik latas sa Macedonia.
3And having spent three months [there], a treacherous plot against him having been set on foot by the Jews, as he was going to sail to Syria, [the] resolution was adopted of returning through Macedonia.
4Ug giubanan siya, hangtud sa Asia, ni Sopater, nga; taga-Berea, anak ni Pirrio, ug sa mga taga-Tesalonica, si Aristarco, ug si Segundo, ug si Gayo, nga taga-Derbe, ug si Timoteo; ug mga taga-Asia, si Tychico ug si Trofimo.
4And there accompanied him as far as Asia, Sopater [son] of Pyrrhus, a Berean; and of Thessalonians, Aristarchus and Secundus, and Gaius and Timotheus of Derbe, and of Asia, Tychicus and Trophimus.
5Apan kini sila miuna ug nanaghulat kanamo sa Troas.
5These going before waited for us in Troas;
6Ug sa tapus ang mga adlaw sa mga tinapay nga walay levadura, milayag kami gikan sa Filipos, ug sa lima ka adlaw hiabutan namo sila sa Troas, diin kami mipabilin sa pito ka adlaw.
6but we sailed away from Philippi after the days of unleavened bread, and we came to them to Troas in five days, where we spent seven days.
7Ug sa nahaunang adlaw sa semana, sa nanagkatigum kami sa pagtipiktipik sa tinapay, nagwali kanila si Pablo kay buot siya molakaw sa adlaw nga mosunod; ug gitaas ang iyang wali hangtud sa tungang gabii.
7And the first day of the week, we being assembled to break bread, Paul discoursed to them, about to depart on the morrow. And he prolonged the discourse till midnight.
8Ug may daghang mga suga sa sulod sa itaas diin kami managkatigum.
8And there were many lights in the upper room where we were assembled.
9Ug may naglingkod sa tamboanan nga usa ka ulitawo nga ginganlan si Eutico, nga giabut sa halalum nga paghikatulog; ug kay gitaas pa gayud ni Pablo ang iyang wali, kini sanglit nahinanok pag-ayo nahulog gikan sa ikatolong salug, ug gisakwat nga patay.
9And a certain youth, by name Eutychus, sitting at the window-opening, overpowered by deep sleep, while Paul discoursed very much at length, having been overpowered by the sleep, fell from the third story down to the bottom, and was taken up dead.
10Ug mikanaug si Pablo ug miduol kaniya; ug sa miagbay kaniya, miingon: Dili kamo magsaba; kay ang iyang kinabuhi anaa kaniya.
10But Paul descending fell upon him, and enfolding [him] [in his arms], said, Be not troubled, for his life is in him.
11Ug sa nahisaka na siya, ug nakatipiktipik sa tinapay, ug nakakaon, ug nakasulti kanila ug hataas hangtud sa kaadlawon, mao nga migikan siya.
11And having gone up, and having broken the bread, and eaten, and having long spoken until daybreak, so he went away.
12Ug gidala nila ang batan-on nga buhi, ug nangalipay sila sa dili diyutay.
12And they brought [away] the boy alive, and were no little comforted.
13Ug kami nga ming-una ngadto sa sakayan, milayag padulong sa Ason, sa tuyo nga didto pasakyon namo si Pablo; kay mao kini ang iyang sugo kay gituyo niya ang pag-adto nga magalakaw.
13And we, having gone before on board ship, sailed off to Assos, going to take in Paul there; for so he had directed, he himself being about to go on foot.
14Ug sa hingsugatan niya kami sa Ason, gipasakay namo siya sa sakayan ug nakadangat kami sa Mitilene.
14And when he met with us at Assos, having taken him on board, we came to Mitylene;
15Ug sa milayag kami gikan didto, sa sunod nga adlaw midangat kami sa atbang sa Scio; ug sa sunod nga adlaw midunggo kami sa Samos; ug mipabilin sa Trogilio, ug sa adlaw nga misunod midangat kami sa Mileto.
15and having sailed thence, on the morrow arrived opposite Chios, and the next day put in at Samos; and having stayed at Trogyllium, the next day we came to Miletus:
16Kay si Pablo nagtinguha sa paglabay sa Efeso, aron siya dili malangan sa Asia, kay nagadali siya, kong mahimo niya, nga makadangat siya sa Jerusalem sa adlaw sa Pentecostes.
16for Paul thought it desirable to sail by Ephesus, so that he might not be made to spend time in Asia; for he hastened, if it was possible for him, to be the day of Pentecost at Jerusalem.
17Ug gikan sa Mileto nagpasugo siya sa Efeso, ug iyang gipatawag ang mga anciano sa iglesia.
17But from Miletus having sent to Ephesus, he called over [to him] the elders of the assembly.
18Ug sa miabut na sila ngadto kaniya miingon siya kanila: Hingbaloan ninyo nga sukad sa unang adlaw sa akong pagtunob dinhi sa Asia, kong unsa ang kinabuhi ko sa inyong kinataliwad-an sa tanang panahon,
18And when they were come to him, he said to them, *Ye* know how I was with you all the time from the first day that I arrived in Asia,
19Nga nagaalagad sa Ginoo sa bug-os nga pagpaubos, ug inubanan sa mga luha, ug sa mga pagtintal, nga ming-abut kanako tungod sa mga paglalang sa mga Judio;
19serving the Lord with all lowliness, and tears, and temptations, which happened to me through the plots of the Jews;
20Nga ako wala magalikay sa pagpahayag kaninyo sa bisan unsa nga mapuslanon, ug sa pagtudlo kaninyo sa dayag, ug sa mga kabalayan;
20how I held back nothing of what is profitable, so as not to announce [it] to you, and to teach you publicly and in every house,
21Nga nagapamatuod sa mga Judio ug sa mga Greciahanon usab sa paghinulsol ngadto sa Dios, ug sa pagtoo sa atong Ginoong Jesucristo.
21testifying to both Jews and Greeks repentance towards God, and faith towards our Lord Jesus Christ.
22Ug, karon, tan-awa, ako moadto sa Jerusalem nga ginapus sa Espiritu sa walay pagpanghibalo sa mga butang nga mahitabo kanako didto;
22And now, behold, bound in my spirit *I* go to Jerusalem, not knowing what things shall happen to me in it;
23Gawas sa gipamatuod sa Espiritu Santo kanako sa tagsatagsa ka lungsod, nga nagaingon nga ang mga gapus ug mga kagul-anan magapabilin kanako.
23only that the Holy Spirit testifies to me in every city, saying that bonds and tribulations await me.
24Apan wala ko pagpakamahala ang akong kinabuhi sa bisan unsang paagi, aron lamang mahingpit ko ang akong tinguha ug ang pagkaalagad nga akong nadawat gikan sa Ginoong Jesus, sa pagpamatuod sa Maayong Balita sa gracia sa Dios.
24But I make no account of [my] life [as] dear to myself, so that I finish my course, and the ministry which I have received of the Lord Jesus, to testify the glad tidings of the grace of God.
25Ug karon, tan-awa, akong hingbaloan nga kamong tanan, nga gisuroy ko sa pagmantala sa gingharian sa Dios, dili na makakita sa akong nawong.
25And now, behold, I know that ye all, among whom I have gone about preaching the kingdom [of God], shall see my face no more.
26Busa, ginapamatuod ko kaninyo karong adlawa, nga ako putli gikan sa dugo sa tanang mga tawo.
26Wherefore I witness to you this day, that I am clean from the blood of all,
27Kay wala ako mosibug sa pagmantala kaninyo sa bug-os nga tambag sa Dios.
27for I have not shrunk from announcing to you all the counsel of God.
28Matngoni ninyo ang inyong kaugalingon, ug ang tanang panon nga kanila ang Espiritu Santo naghimo kaninyo nga mga magtatan-aw, aron pasibsibon ninyo ang iglesia sa Dios nga gipalit niya sa iyang kaugalingong dugo.
28Take heed therefore to yourselves, and to all the flock, wherein the Holy Spirit has set you as overseers, to shepherd the assembly of God, which he has purchased with the blood of his own.
29Nanghibalo ako nga, sa tapus sa akong paggikan, pagasudlon kamo sa mga lobo nga mabangis nga dili nila pasayloon ang panon.
29[For] *I* know [this,] that there will come in amongst you after my departure grievous wolves, not sparing the flock;
30Ug gikan sa kaugalingon ninyong pundok manindog ang mga tawo nga magasulti ug mga butang nga balit-ad, sa pagpabulag sa mga tinon-an sunod kanila.
30and from among your own selves shall rise up men speaking perverted things to draw away the disciples after them.
31Busa, managtukaw kamo; hinumdumi nga sa sulod sa tolo ka tuig ako wala maghunong sa pagtambag sa tagsatagsa kaninyo sa gabii ug sa adlaw uban ang mga luha.
31Wherefore watch, remembering that for three years, night and day, I ceased not admonishing each one [of you] with tears.
32Ug karon, mga igsoon, ginatugyan ko kamo sa Dios, ug sa pulong sa iyang gracia; nga adunay gahum sa pagpabaskug kaninyo, ug sa paghatag kaninyo ug kabilin sa tanang mga balaan.
32And now I commit you to God, and to the word of his grace, which is able to build [you] up and give [to you] an inheritance among all the sanctified.
33Wala ako maibug sa kang bisan kansa nga salapi, kun bulawan, kun bisti.
33I have coveted [the] silver or gold or clothing of no one.
34Kamo sa inyong kaugalingon nasayud nga kining mga kamot nagabuhat alang sa akong mga kinahanglan, ug kanila nga uban kanako.
34Yourselves know that these hands have ministered to my wants, and to those who were with me.
35Sa tanan nga mga butang naghatag ako kaninyo ug panig-ingnan nga, sa pagsingkamot kinahanglan pagtabangan ninyo ang mga maluya, ug pagahinumduman ninyo ang mga pulong sa Ginoong Jesus, nga iya gayud nga gipamulong: Labing bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.
35I have shewed you all things, that thus labouring [we] ought to come in aid of the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, that he himself said, It is more blessed to give than to receive.
36Ug sa nakasulti siya niini, miluhod ug nag-ampo siya uban kanilang tanan.
36And having said these things, he knelt down and prayed with them all.
37Ug silang tanan nanghilak pag-ayo, ug migakus sila sa Hog ni Pablo, ug mihalok kaniya.
37And they all wept sore; and falling upon the neck of Paul they ardently kissed him,
38Nga nagasubo sa hilabihan gayud tungod sa pulong nga giingon niya, nga sila dili na makakita sa iyang nawong. Ug ilang giubanan siya hangtud sa sakayan.
38specially pained by the word which he had said, that they would no more see his face. And they went down with him to the ship.