¹Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.

¹My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.

²Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.

²Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?

³Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?

³Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?

⁴Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.

⁴For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].

⁵Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.

⁵He that betrayeth friends for a prey -- even the eyes of his children shall fail.

⁶Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.

⁶And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.

⁷Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.

⁷And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.

⁸Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.

⁸Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;

⁹Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.

⁹But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.

¹⁰Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.

¹⁰But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.

¹¹Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.

¹¹My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.

¹²Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.

¹²They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.

¹³Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;

¹³If I wait, Sheol is my house; I spread my bed in the darkness:

¹⁴Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;

¹⁴I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!

¹⁵Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?

¹⁵And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?

¹⁶Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.

¹⁶It shall go down to the bars of Sheol, when [our] rest shall be together in the dust.