¹Unya mitubag si Sophar ang Naamathitanhon, ug miingon:

¹And Zophar the Naamathite answered and said,

²Busa ang akong hunahuna nagatubag kanako, Bisan tungod niini ania kanako ang pagdalidali.

²Therefore do my thoughts give me an answer, and for this is my haste within me.

³Nadungog ko ang pagbadlong nga nakahatag kanako ug kaulaw; Ug ang espirutu sa akong salabutan nagapatubag kanako.

³I hear a reproof putting me to shame; and [my] spirit answereth me by mine understanding.

⁴Wala ba ikaw mahibalo niini sa karaan pang panahon, Sukad sa pagbutang sa tawo sa ibabaw sa yuta,

⁴Knowest thou [not] this, that of old, since man was placed upon earth,

⁵Nga ang paghimaya sa tawong dautan hamubo ra, Ug ang kalipay sa walay Dios ingon ra sa usa ka pagpilok?

⁵The exultation of the wicked is short, and the joy of the ungodly man but for a moment?

⁶Bisan ang gitas-on niya motupong sa kalangitan, Ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran;

⁶Though his height mount up to the heavens, and his head reach unto the clouds,

⁷Apan siya mawagtang sa walay katapusan ingon sa iyang kaugalingong kinalibang: Kadtong mga nanagpakakita kaniya magaingon: Hain ba siya?

⁷Like his own dung doth he perish for ever; they which have seen him shall say, Where is he?

⁸Ingon sa usa ka damgo siya molupad, ug dili na gayud ihibalag: Oo, pagaagpason siya ingon sa usa ka panan-awon sa gabii.

⁸He flieth away as a dream, and is not found; and is chased away as a vision of the night.

⁹Ang mata nga nakakita kaniya dili na makasud-ong pag-usab; Ang inyong pinuy-anan dili na usab makalantaw kaniya.

⁹The eye which saw him shall [see him] not again; and his place beholdeth him no more.

¹⁰Ang kabus magapalabilabi sa iyang mga anak, Ug ang mga kamot magauli sa iyang bahandi.

¹⁰His children shall seek the favour of the poor, and his hands restore his wealth.

¹¹Ang iyang kabukogan napuno sa iyang kabatan-on, Apan kini mounong kaniya ngadto sa abug.

¹¹His bones were full of his youthful strength; but it shall lie down with him in the dust.

¹²Bisan ang kahilayan matam-is sa iyang baba, Bisan iya kanang tagoan sa ilalum sa iyang dila,

¹²Though wickedness be sweet in his mouth [and] he hide it under his tongue,

¹³Bisan iya kanang pagapugngan, ug dili ipagula, Kondili tipigan lamang sa sulod sa iyang baba;

¹³[Though] he spare it, and forsake it not, but keep it within his mouth,

¹⁴Apan ang iyang kinaon mabalhin sa sulod sa iyang ginhawaan, Apdo sa mga halas nga malala ang anaa sa sulod sa ginhawaan.

¹⁴His food is turned in his bowels; it is the gall of asps within him.

¹⁵Gilamoy niya ang mga bahandi, apan iyang igasuka sila pag-usab; Ang Dios magasalibay kanila gikan sa iyang tiyan.

¹⁵He hath swallowed down riches, but he shall vomit them up again: ùGod shall cast them out of his belly.

¹⁶Siya magasupsup sa hilo sa mga halas nga malala; Ang dila sa halas nga malala maoy mopatay kaniya.

¹⁶He shall suck the poison of asps; the viper's tongue shall kill him.

¹⁷Siya dili gayud makatan-aw sa mga suba, Ang mga kasapaan nga nanag-agay sa dugos ug mantequilla.

¹⁷He shall not see streams, rivers, brooks of honey and butter.

¹⁸Kadtong iyang gihagoan igauli niya, ug siya dili makatulon niana; Sumala sa bahandi nga iyang inangkon, dili ikalipay niya.

¹⁸That which he laboured for shall he restore, and not swallow down; its restitution shall be according to the value, and he shall not rejoice [therein].

¹⁹Kay ang kabus iyang gilupigan ug gipasagdan Kay ang usa ka balay iyang gikuha sa pinugsanay, balay nga wala tukora niya.

¹⁹For he hath oppressed, hath forsaken the poor; he hath violently taken away a house that he did not build.

²⁰Tungod kay wala moagi ug kalinaw sa sulod niya, Dili siya magtipig sa butang nga iyang kaibgon.

²⁰Because he knew no rest in his craving, he shall save nought of what he most desired.

²¹Walay bisan unsa nga nahibilin, nga wala niya tunla; Busa dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.

²¹Nothing escaped his greediness; therefore his prosperity shall not endure.

²²Sa pagkabusog sa iyang pagkaadunahan siya magalisud: Ang kamot sa tanan nga anaa sa kaalaut kaniya mokapyot.

²²In the fulness of his sufficiency he shall be in straits; every hand of the wretched shall come upon him.

²³Sa diha nga iya nang daskon ang iyang tiyan, ang Dios magapadala nganha kaniya sa kabangis sa iyang kapungot, Ug magapaulan niana sa ibabaw niya samtang siya magakaon pa.

²³It shall be that, to fill his belly, he will cast his fierce anger upon him, and will rain it upon him into his flesh.

²⁴Siya molikay sa puthaw nga hinagiban, Ug ang pana nga tumbaga molagbas kaniya.

²⁴If he have fled from the iron weapon, the bow of brass shall strike him through.

²⁵Kini iyang pagaibton, ug kini mogula sa iyang lawas; Oo, ang tumoy nga magapangidlap mogula gikan sa iyang apdo; Kaniya anaa ang mga kalisangan.

²⁵He draweth it forth; it cometh out of his body, and the glittering point out of his gall: terrors are upon him.

²⁶Ang tanang kangitngitan gipahamutang alang sa iyang bahandi: Usa ka kalayo nga dili hinuyop sa tawo magalamoy kaniya; Kini magaut-ut sa tanan nga mahibilin sa iyang balong-balong.

²⁶All darkness is laid up for his treasures: a fire not blown shall devour him; it shall feed upon what is left in his tent.

²⁷Ang mga langit magapadayag sa iyang kasal-anan, Ug ang yuta mobangon batok kaniya.

²⁷The heavens shall reveal his iniquity, and the earth shall rise up against him.

²⁸Ang abut sa iyang balay mawagtang; Ang iyang mga bahandi mobaha sa halayo sa adlaw sa iyang kasuko.

²⁸The increase of his house shall depart, flowing away in the day of his anger.

²⁹Kini mao ang bahin nga igahatag sa Dios sa tawong dautan. Ug ang panulondon nga gitudlo sa Dios nganha kaniya.

²⁹This is the portion of the wicked man from God, and the heritage appointed to him by ùGod.