¹Unya si Job mitubag ug miingon.

¹And Job answered and said,

²Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.

²Hear attentively my speech, and let this replace your consolations.

³Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.

³Suffer me and I will speak; and after I have spoken, mock on!

⁴Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?

⁴As for me, is my complaint to a man? or wherefore should not my spirit be impatient?

⁵Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.

⁵Mark me, and be astonished, and lay the hand upon the mouth.

⁶Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.

⁶Even when I think [thereon], I am affrighted, and trembling taketh hold of my flesh.

⁷Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?

⁷Wherefore do the wicked live, grow old, yea, become mighty in power?

⁸Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.

⁸Their seed is established with them in their sight, and their offspring before their eyes.

⁹Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.

⁹Their houses are safe from fear, neither is the rod of +God upon them.

¹⁰Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.

¹⁰Their bull gendereth, and faileth not; their cow calveth, and casteth not her calf.

¹¹Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.

¹¹They send forth their little ones like a flock, and their children dance.

¹²Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.

¹²They shout to the tambour and harp, and rejoice at the sound of the pipe.

¹³Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol.

¹³They spend their days in prosperity, and in a moment go down to Sheol.

¹⁴Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.

¹⁴And they say unto ùGod, Depart from us, for we desire not the knowledge of thy ways!

¹⁵Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?

¹⁵What is the Almighty that we should serve him? and what are we profited if we pray unto him?

¹⁶Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.

¹⁶Behold, their prosperity is not in their hand. The counsel of the wicked be far from me!

¹⁷Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.

¹⁷How often is the lamp of the wicked put out, and cometh their calamity upon them? Doth he distribute sorrows [to them] in his anger?

¹⁸Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?

¹⁸Do they become as stubble before the wind, and as chaff that the storm carrieth away?

¹⁹Kamo magaingon : Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:

¹⁹+God layeth up [the punishment of] his iniquity for his children; he rewardeth him, and he shall know [it]:

²⁰Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.

²⁰His eyes shall see his destruction, and he shall drink of the fury of the Almighty.

²¹Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?

²¹For what pleasure should he have in his house after him, when the number of his months is cut off?

²²May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?

²²Can any teach ùGod knowledge? And he it is that judgeth those that are high.

²³Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:

²³One dieth in his full strength, being wholly at ease and quiet;

²⁴Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.

²⁴His sides are full of fat, and the marrow of his bones is moistened;

²⁵Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.

²⁵And another dieth in bitterness of soul, and hath not tasted good:

²⁶Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.

²⁶Together they lie down in the dust, and the worms cover them.

²⁷Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.

²⁷Lo, I know your thoughts, and the devices ye wrongfully imagine against me.

²⁸Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?

²⁸For ye say, Where is the house of the noble? and where the tent of the dwellings of the wicked?

²⁹Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,

²⁹Have ye not asked the wayfarers? and do ye not regard their tokens:

³⁰Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?

³⁰That the wicked is reserved for the day of calamity? They are led forth to the day of wrath.

³¹Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?

³¹Who shall declare his way to his face? and who shall repay him what he hath done?

³²Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.

³²Yet is he carried to the graves, and watch is kept over the tomb.

³³Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.

³³The clods of the valley are sweet unto him; and every man followeth suit after him, as there were innumerable before him.

³⁴Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?

³⁴How then comfort ye me in vain? Your answers remain perfidious.