¹Ngano nga wala hapniga sa Makagagahum ang kapanahonan? Ug ngano man nga kadtong managpakaila kaniya wala patan-awa sa iyang mga adlaw?

¹Why are not times treasured up with the Almighty? why do not they that know him see his days?

²Adunay mga tawo nga nanagbalhin sa mga utlanan; Sila managpanulis sa kahayupan, ug managpakaon kanila.

²They remove the landmarks; they violently take away the flocks and pasture them;

³Sila manag-abog sa asno niadtong mga ilo; Ug ang vaca sa balong babaye ilang kuhaon tungod sa pasalig.

³They drive away the ass of the fatherless, they take the widow's ox for a pledge;

⁴Ilang gibalibaran ang mga makililimos: Ang mga kabus niining kalibutan manago tungod kanila.

⁴They turn the needy out of the way: the afflicted of the land all hide themselves.

⁵Ania karon, ingon sa mga asnong ihalas sa kamingawan, Sila mangadto sa ilang buhatan, managpangita nga masingkamuton sa ilang kalan-on; Ang kamingawan nagahatag kanila ug makaon alang sa ilang mga anak.

⁵Lo, [as] wild asses in the desert, they go forth to their work, seeking early for the prey: the wilderness [yieldeth] them food for [their] children.

⁶Sila nga namutol sa ilang kompay diha sa kapatagan; Ug sila nagapanghagdaw sa mga kaparrasan sa mga tawo nga dautan.

⁶They reap in the field the fodder thereof, and they gather the vintage of the wicked;

⁷Ug sila, walay mga bisti, managpanghigda sa tibook gabii, Ug walay ikahabol diha sa katugnaw.

⁷They pass the night naked without clothing, and have no covering in the cold;

⁸Sila nangahumod sa mga taligsik sa kabukiran, Ug naghalog sa kapangpangan tungod sa pagka-walay silonganan.

⁸They are wet with the showers of the mountains, and for want of a shelter embrace the rock ...

⁹Adunay mga tawo nga managsakmit sa mga ilo gikan sa dughan, Ug modawat ug pasalig sa butang nga iya sa kabus;

⁹They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor:

¹⁰Busa sila nagasuroy nga mga hubo, Ug tungod kay walay kaon, nagapas-an sila ug mga dagami.

¹⁰These go naked without clothing, and, hungry, they bear the sheaf;

¹¹Sila nagabuhat ug lana sa sulod sa mga kamalig niining mga tawohana; Nagatuyok sa ilang mga giukan ug nag-antus sa kauhaw.

¹¹They press out oil within their walls, they tread their winepresses, and suffer thirst.

¹²Sa mga dagkung lungsod may mga tawo nga nanag-agulo, Ug ang kalag sa linupigan nagatu-aw: Apan ang Dios wala magtagad sa binuang.

¹²Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out; and +God imputeth not the impiety.

¹³Kini sila mao kadtong mga nangasdang batok sa kahayag; Sila wala managpanghibalo sa mga dalan niana. Wala usab sila mopuyo sa mga agianan niana.

¹³There are those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof.

¹⁴Sa kahayag mobangon ang mamomoo; Siya magapatay sa kabus ug sa makililimos; Ug sa gabii ingon siya sa usa ka kawatan.

¹⁴The murderer riseth with the light, killeth the afflicted and needy, and in the night is as a thief.

¹⁵Ang mata usab sa mananapaw magapaabut sa salumsum, Nga magaingon: Walay mata nga makasud-ong kanako: Ug iyang gitabonan ang iyang nawong.

¹⁵And the eye of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me; and he putteth a covering on [his] face.

¹⁶Sa mangitngit sila magalatas sa mga kabalayan: Sa maadlaw sila managsuksok; Sila wala makaila sa kahayag.

¹⁶In the dark they dig through houses; by day they shut themselves in; they know not the light:

¹⁷Kay kanilang tanan ang kabuntagon sama sa dakung kangitngit: Kay sila nahibalo man sa mga kahadlokan sa dakung kangitngit.

¹⁷For the morning is to them all [as] the shadow of death; for they are familiar with the terrors of the shadow of death.

¹⁸Sa kalit sila mangawagtang sa ibabaw sa katubigan; Ang ilang bahin sa ibabaw sa yuta ginapanghimaraut: Sila dili mosimang sa dalan sa kaparrasan.

¹⁸He is swift on the face of the waters; their portion is cursed on the earth: he turneth not unto the way of the vineyards.

¹⁹Ang tinghulaw ug ang kainit magaut-ut sa katubigan sa nieve: Mao man usab ang pagabuhaton sa Sheol niadtong mga nanagpakasala.

¹⁹Drought and heat consume snow waters; so doth Sheol those that have sinned.

²⁰Ang tagoangkan makalimot kaniya; Ang wati magakaon kaniya sa dakung kalipay; Siya dili na gayud mahinumduman; Ug ang pagkadili-matarung pagaputlon ingon sa usa ka kahoy.

²⁰The womb forgetteth him; the worm feedeth sweetly on him: he shall be no more remembered; and unrighteousness is broken as a tree, --

²¹Siya nagalamoy sa apuli nga wala manganak, Ug wala maghimo ug kaayohan sa babayeng balo.

²¹He that despoileth the barren that beareth not, and doeth not good to the widow:

²²Apan ang Dios sa iyang kagahum nagabantay sa mga gamhanan tungod sa iyang gahum; Iyang gipatindog kadtong walay katinoan sa iyang kinabuhi.

²²He draweth also the mighty with his power; he riseth up, and no [man] is sure of life.

²³Ang Dios nagahatag kanila aron mahaluna sa kalig-on, ug niana sila nagapahulay; Ug ang iyang mga mata nagasud-ong sa ilang mga lakang.

²³[God] setteth him in safety, and he resteth thereon; but his eyes are upon their ways.

²⁴Sila ginatuboy; apan diriyut lamang, sila nangahanaw; Oo, sila gipaubos na, sila ginakuha sa agianan sama sa uban, Ug ginasanggi ingon sa ulo sa mga puso.

²⁴They are exalted for a little, and are no more; they are laid low; like all [other] are they gathered, and are cut off as the tops of the ears of corn.

²⁵Ug kong kini dili matuod karon, kinsa ang mopahayag nga ako bakakon, Ug mopadayag nga ang akong pakigpulong walay bili?

²⁵If it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?