1Unya mitubag si Job, ug miingon:
1And Job answered and said,
2Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.
2Even to-day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.
3Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!
3Oh that I knew where I might find him, that I might come to his seat!
4Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.
4I would order the cause before him, and fill my mouth with arguments;
5Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.
5I would know the words he would answer me, and understand what he would say unto me.
6Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.
6Would he plead against me with [his] great power? Nay; but he would give heed unto me.
7Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.
7There would an upright man reason with him; and I should be delivered for ever from my judge.
8Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto ; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,
8Lo, I go forward, but he is not there; and backward, but I do not perceive him;
9Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.
9On the left hand, where he doth work, but I behold [him] not; he hideth himself on the right hand, and I see [him] not.
10Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.
10But he knoweth the way that I take; he trieth me, I shall come forth as gold.
11Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.
11My foot hath held to his steps; his way have I kept, and not turned aside.
12Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.
12Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have laid up the words of his mouth more than the purpose of my own heart.
13Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.
13But he is in one [mind], and who can turn him? And what his soul desireth, that will he do.
14Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.
14For he will perform [what] is appointed for me; and many such things are with him.
15Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.
15Therefore am I troubled at his presence; I consider, and I am afraid of him.
16Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:
16For ùGod hath made my heart soft, and the Almighty troubleth me;
17Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.
17Because I was not cut off before the darkness, neither hath he hidden the gloom from me.