¹Karon sa pagkahuman niining mga butanga, mitudlo usab ang Ginoo ug laing kapitoan, ug iyang gisugo sila sa tinagurha sa pag-una kaniya, sa tanang lungsod ug dapit nga iyang pagaadtoan.

¹Now after these things the Lord appointed seventy others also, and sent them two and two before his face into every city and place where he himself was about to come.

²Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod ang anihon daghan, apan ang mamomoo diriyut da; busa magpakilooy kamo sa Ginoo sa anihon, aron magsugo siya ug mga mamomoo sa iyang anihon.

²And he said to them, The harvest indeed [is] great, but the workmen few; supplicate therefore the Lord of the harvest that he may send out workmen into his harvest.

³Lumakaw kamo; ania karon, gisugo ko kamo ingon nga mga cordero sa taliwala sa mga lobo.

³Go: behold *I* send you forth as lambs in the midst of wolves.

⁴Dili kamo magdala ug puntil, bisan puyo, bisan sapin; ug dili usab kamo magyukbo kang bisan kinsa sa dalan.

⁴Carry neither purse nor scrip nor sandals, and salute no one on the way.

⁵Ug sa bisan unsa nga balay kamo mosulod, umingon kamo una: Ang pakigdait ania niining balaya.

⁵And into whatsoever house ye enter, first say, Peace to this house.

⁶Ug kong aduna didtoy usa ka anak sa pakigdait, ang inyong pakigdait magapabilin sa ibabaw niya; apan kong wala kini magabalik kaninyo.

⁶And if a son of peace be there, your peace shall rest upon it; but if not it shall turn to you again.

⁷Ug sa maong balay magpabilin kamo, nga mangaon ug manginun sa mga butang nga ilang ihatag; kay ang mamomoo takus sa iyang suhol. Dili kamo magbalhinbalhin gikan sa usa ka balay ngadto sa usa.

⁷And in the same house abide, eating and drinking such things as they have; for the workman is worthy of his hire. Remove not from house to house.

⁸Ug sa bisan unsang lungsora kamo mosulod, ug pagadawaton kamo nila, kumaon kamo sa mga butang nga igadulot sa inyong atubangan.

⁸And into whatsoever city ye may enter and they receive you, eat what is set before you,

⁹Ug ayohon ninyo ang mga masakiton nga atua didto, ug mag-ingon kamo kanila: Ang gingharian sa Dios nagakahaduol kaninyo.

⁹and heal the sick in it, and say to them, The kingdom of God is come nigh to you.

¹⁰Apan sa bisan unsang lungsora kamo mosulod, ug sila dili magadawat kaninyo, umadto kamo sa gawas sa ilang kadalanan, ug mag-ingon;

¹⁰But into whatsoever city ye may have entered and they do not receive you, go out into its streets and say,

¹¹Bisan ang abug sa inyong lungsod nga manaput sa among mga tiil, paphaon namo batok kaninyo; walay sapayan, hibaloi ninyo kini, nga ang gingharian sa Dios nagakahaduol kaninyo.

¹¹Even the dust of your city, which cleaves to us on the feet, do we shake off against you; but know this, that the kingdom of God is come nigh.

¹²Nagaingon ako kaninyo: Nga maarang-arang pa niadtong adlawa alang sa Sodoma kay alang niadtong lungsora.

¹²I say to you that it shall be more tolerable for Sodom in that day than for that city.

¹³Alaut ka, Corazin! Alaut ka, Betsaida! Kay kong sa Tiro ug sa Sidon gibuhat pa ang katingalahan nga gibuhat kaninyo, dugay na unta nga nanaghinulsol sila, nga nanaglingkod sinul-oban sa saput nga sako ug sa abo.

¹³Woe to thee, Chorazin! woe to thee, Bethsaida! for if the works of power which have taken place in you had taken place in Tyre and Sidon, they had long ago repented, sitting in sackcloth and ashes.

¹⁴Apan maarang-arang pang antuson ang silot sa Tiro ug sa Sidon kay ang alang kaninyo sa adlaw sa paghukom.

¹⁴But it shall be more tolerable for Tyre and Sidon in the judgment than for you.

¹⁵Ug ikaw, Capernaum, igatuboy ba ikaw ngadto sa langit? igaunlod ka sa Hades.

¹⁵And *thou*, Capernaum, who hast been raised up to heaven, shalt be brought down even to hades.

¹⁶Ang magapatalinghug kaninyo, magapatalinghug kanako; ang magasalikway kaninyo, magasalikway kanako; ug ang magasalikway kanako, magasalikway kaniya nga nagasugo kanako.

¹⁶He that hears you hears me; and he that rejects you rejects me; and he that rejects me rejects him that sent me.

¹⁷Ug ang kapitoan mipauli nga malipayon, nga nanag-ingon: Ginoo, bisan ang mga yawa nagapasakup kanamo sa imong ngalan.

¹⁷And the seventy returned with joy, saying, Lord, even the demons are subject to us through thy name.

¹⁸Ug siya miingon kanila: Nakita ko si satanas nga nahulog ingon sa kilat gikan sa langit.

¹⁸And he said to them, I beheld Satan as lightning falling out of heaven.

¹⁹Ania karon, ako nagahatag kaninyo ug gahum sa pagtunob sa mga halas, ug sa mga tanga ug sa ibabaw sa tanan nga gahum sa kaaway; ug wala gayud ing bisan unsa nga makadaut kaninyo.

¹⁹Behold, I give you the power of treading upon serpents and scorpions and over all the power of the enemy, and nothing shall in anywise injure you.

²⁰Apan dili kamo magkalipay tungod niini, nga ang mga espiritu nagapasakup kaninyo, kondili magkalipay kamo nga ang inyong mga ngalan nahisulat sa langit.

²⁰Yet in this rejoice not, that the spirits are subjected to you, but rejoice that your names are written in the heavens.

²¹Sa maong takna si Jesus nalipay sa Espiritu Santo, ug nag-ingon: Naga-pasalamat ako kanimo, O Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta nga ikaw naglilong niining mga butanga gikan sa mga maalam ug sa mga masinabuton, ug imong gipadayag sa mga bata. Oo Amahan, kay mao man ang nahamut-an sa imong atubangan.

²¹In the same hour Jesus rejoiced in spirit and said, I praise thee, Father, Lord of the heaven and of the earth, that thou hast hid these things from wise and prudent, and hast revealed them to babes: yea, Father, for thus has it been well-pleasing in thy sight.

²²Ang tanang mga butang gitugyan kanako sa akong Amahan; ug walay tawo nga nakaila kong kinsa ang Anak, kondili ang Amahan; ug kong kinsa ang Amahan, kondili ang Anak, ug siya kang kinsa ang Anak buot magapadayag.

²²All things have been delivered to me by my Father, and no one knows who the Son is but the Father, and who the Father is but the Son, and he to whomsoever the Son is pleased to reveal [him].

²³Ug sa milingi sa mga tinon-an, siya miingon sa tago; Bulahan ang mga mata nga nakakita sa mga butang nga inyong nakita.

²³And having turned to the disciples privately he said, Blessed are the eyes which see the things that ye see.

²⁴Kay nagaingon ako kaninyo nga daghang mga manalagna ug mga hari nagtinguha sa pagtan-aw sa mga butang nga inyong nakita ug wala makakita kanila; ug sa pagpatalinghug sa mga butang nga inyong ginapatalinghugan, ug wala makadungog kanila.

²⁴For I say to you that many prophets and kings have desired to see the things which ye behold, and did not see [them]; and to hear the things which ye hear, and did not hear [them].

²⁵Ug ania karon, usa ka batid sa balaod mitindog, ug nagsulay kaniya nga miingon: Magtutudlo, unsay akong pagabuhaton sa pagpanunod sa kinabuhi nga walay katapusan?

²⁵And behold, a certain lawyer stood up tempting him, and saying, Teacher, having done what, shall I inherit life eternal?

²⁶Ug siya miingon kaniya: Sa Kasugoan unsa ang nahasulat? giunsa mo pagbasa?

²⁶And he said to him, What is written in the law? how readest thou?

²⁷Ug siya mitubag ug miingon: Higugmaon mo ang Ginoo nga imong Dios sa bug-os mong kasingkasing, ug sa bug-os mong kalag, ug sa bug-os mong kusog, ug sa bug-os mong hunahuna: ug ang imong isigkatawo ingon sa imong kaugalingon.

²⁷But he answering said, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy strength, and with all thine understanding; and thy neighbour as thyself.

²⁸Ug si Jesus miingon kaniya: Matarung gayud ang imong pagtubag: buhata kini ug mabuhi ka.

²⁸And he said to him, Thou hast answered right: this do and thou shalt live.

²⁹Apan siya, sa buot magpakama-arung sa iyang kaugalingon, miingon kang Jesus: Ug kinsa ang akong isigkatawo?

²⁹But he, desirous of justifying himself, said to Jesus, And who is my neighbour?

³⁰Ug sa mitubag si Jesus, miingon: May usa ka tawo nagalugsong gikan sa Jerusalem padulong sa Jerico, ug nahulog siya sa mga kamot sa mga tulisan, nga mihubo kaniya ug mibunal kaniya, ug nanglakaw nga gibiyaan siya nga himalatyon.

³⁰And Jesus replying said, A certain man descended from Jerusalem to Jericho and fell into [the hands of] robbers, who also, having stripped him and inflicted wounds, went away leaving him in a half-dead state.

³¹Ug nahiatol nga niadtong dalana nagalugsong ang usa ka sacerdote ug sa iyang nakita kini, miagi siya sa pikas nga daplin.

³¹And a certain priest happened to go down that way, and seeing him, passed on on the opposite side;

³²Ug sa mao nga pagkaagi, usa usab ka Levita; sa miabut siya sa dapit, ug nakakita kaniya, miagi sa pikas nga daplin.

³²and in like manner also a Levite, being at the spot, came and looked [at him] and passed on on the opposite side.

³³Apan may usa ka Samariahanon nga sa iyang pagpanaw, miabut didto kaniya, ug sa nakakita kaniya gitugkan ug kalooy;

³³But a certain Samaritan journeying came to him, and seeing [him], was moved with compassion,

³⁴Ug miduol kaniya, ug mibugkos sa iyang mga samad nga nagapatulo kanila sa lana ug vino; ug gibutang siya sa iyang kaugalingong hayup, ug gidala siya sa usa ka abutanan, ug gialimahan siya.

³⁴and came up [to him] and bound up his wounds, pouring in oil and wine; and having put him on his own beast, took him to [the] inn and took care of him.

³⁵Ug sa adlaw nga misunod, sa paggikan niya, mikuha siya ug duha ka denario, ug gihatag niya sa tagbalay, ug nag-ingon kaniya. Alimahi siya; ug kutob sa imong ikadugang paggasto, ako sa akong pagbalik magabayad kanimo.

³⁵And on the morrow [as he left], taking out two denarii he gave them to the innkeeper, and said to him, Take care of him, and whatsoever thou shalt expend more, *I* will render to thee on my coming back.

³⁶Hain karon niining totolo, sa imong paghunahuna, ang nagpailang matuod nga isigkatawo sa nahulog sa mga kamot sa mga tulisan?

³⁶Which [now] of these three seems to thee to have been neighbour of him who fell into [the hands of] the robbers?

³⁷Ug nag-ingon ang batid sa balaod: Kadtong mipakita kaniya ug kalooy. Busa miingon kaniya si Jesus: Lumakaw ka, ug buhaton mo ang ingon niini

³⁷And he said, He that shewed him mercy. And Jesus said to him, Go, and do *thou* likewise.

³⁸Karon, sa nagapadayon sila sa ilang paglakat, misulod siya sa usa ka balangay; ug may usa ka babaye, nga ginganlan si Marta, midawat kaniya sa iyang balay.

³⁸And it came to pass as they went that *he* entered into a certain village; and a certain woman, Martha by name, received him into her house.

³⁹Ug siya may usa ka igsoong babaye nga ginganlan si Maria, nga milingkod usab sa tiilan ni Jesus, ug nagpatalinghug sa iyang pulong.

³⁹And she had a sister called Mary, who also, having sat down at the feet of Jesus was listening to his word.

⁴⁰Apan si Marta nagakapuliki sa labihang pag-amoma, ug miadto kaniya ug miingon: Ginoo, wala ka bay pagtagad nga ang akong igsoon nagapasagad kanako sa pag-amoma nga usara? Busa, ingna nga motabang siya kanako.

⁴⁰Now Martha was distracted with much serving, and coming up she said, Lord, dost thou not care that my sister has left me to serve alone? Speak to her therefore that she may help me.

⁴¹Apan ang Ginoo mitubag ug miingon kaniya: Marta, Marta, nagakaguol ug nagakapuliki ikaw mahitungod sa daghang mga butang.

⁴¹But Jesus answering said to her, Martha, Martha, thou art careful and troubled about many things;

⁴²Apan usa ka butang ang kinahanglanon: kay si Maria nagpili sa maayong bahin nga dili makuha gikan kaniya.

⁴²but there is need of one, and Mary has chosen the good part, the which shall not be taken from her.