¹Karon may uban nga miabut niadtong maong panahon, nga misugilon kaniya mahitungod sa mga Galileanhon, kang kinsang dugo gisagol ni Pilato sa ilang mga halad.

¹Now at the same time there were present some who told him of the Galileans whose blood Pilate mingled with [that of] their sacrifices.

²Ug siya mitubag ug miingon kanila: Nagahunahuna ba kamo nga kining mga Galileanhon labi pang mga makasasala kay sa tanang mga Galileanhon, tungod kay sila nag-antus niining mga butanga?

²And he answering said to them, Think ye that these Galileans were sinners beyond all the Galileans because they suffered such things?

³Nagaingon ako kaninyo: Dili; apan, gawas kong kamo mahinulsol, mangamatay kamong tanan sa mao usab nga pagkaagi.

³No, I say to you, but if ye repent not, ye shall all perish in the same manner.

⁴Kun, kadtong mga napulo ug walo, nga hingpukanan sa torre sa Siloe, ug mipatay kanila, nagahunahuna ba kamo nga sila labi pang mga malapason kay sa tanang mga tawo nga nagapuyo sa Jerusalem?

⁴Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell and killed them, think ye that *they* were debtors beyond all the men who dwell in Jerusalem?

⁵Ako nagaingon kaninyo: Dili; apan, gawas kong kamo maghinulsol, mangamatay kamong tanan sa mao usab nga pagkaagi.

⁵No, I say to you, but if ye repent not, ye shall all perish in like manner.

⁶Ug misulti siya niining sambingay: Usa ka tawo may usa ka higuera nga gitanum sa iyang parrasan, ug miabut siya nga nagapangita ug bunga niini, ug wala makakaplag.

⁶And he spoke this parable: A certain [man] had a fig-tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit upon it and did not find [any].

⁷Ug miingon siya sa magpaparras: Ania karon, tolo na kini ka tuig nga ako nagaanhian sa pagpangita ug bunga niining kahoy, ug wala akoy hingkaplagan; putla kini. Nganong magasamok usab kini sa yuta?

⁷And he said to the vinedresser, Behold, [these] three years I come seeking fruit on this fig-tree and find none: cut it down; why does it also render the ground useless?

⁸Ug siya nga nagatubag, miingon: Ginoo, pasagdi una kini niining tuiga usab, hangtud nga magakalut ako sa libut kaniya, ug magaabono kaniya.

⁸But he answering says to him, Sir, let it alone for this year also, until I shall dig about it and put dung,

⁹Ug kong kini magahatag ug bunga sukad karon, maayo, apan kong dili, pagaputlon mo siya.

⁹and if it shall bear fruit -- but if not, after that thou shalt cut it down.

¹⁰Ug siya nagatudlo sa usa sa mga sinagoga sa adlaw nga igpapahulay.

¹⁰And he was teaching in one of the synagogues on the sabbath.

¹¹Ug ania karon, usa ka babaye nga may usa ka espiritu sa sakit, sulod sa napulo ug walo ka tuig na; ug siya nagatikoko na lamang, ug wala makatindog sa iyang kaugalingon.

¹¹And lo, [there was] a woman having a spirit of infirmity eighteen years, and she was bent together and wholly unable to lift her head up.

¹²Ug sa nakit-an siya ni Jesus, iyang gitawag siya, ug miingon kaniya: Babaye, natangtangan ikaw sa imong sakit.

¹²And Jesus, seeing her, called to [her], and said to her, Woman, thou art loosed from thine infirmity.

¹³Ug siya nagapandong sa iyang mga kamot sa babaye, ug gilayon kini nakatuy-od, ug naghimaya sa Dios.

¹³And he laid his hands upon her; and immediately she was made straight, and glorified God.

¹⁴Ug ang punoan sa sinagoga, nga nasuko tungod kay si Jesus nag-ayo sa masakiton sa adlaw nga igpapahulay, mitubag ug miingon sa panon sa katawohan: Adunay unom ka adlaw diin ang mga tawo kinahanglan magbuhat; busa, sulod kanila manganhi kamo ug magpaayo, ug dili sa adlaw nga igpapahulay.

¹⁴But the ruler of the synagogue, indignant because Jesus healed on the sabbath, answering said to the crowd, There are six days in which [people] ought to work; in these therefore come and be healed, and not on the sabbath day.

¹⁵Apan ang Ginoo mitubag kaniya, ug miingon: Kamo mga salingkapaw, dili ba sa adlaw nga igpapahulay ang tagsatagsa kaninyo magabadbad sa iyang vaca kun sa iyang asno gikan sa pasungan ug magadala kaniya sa gawas aron paimnon?

¹⁵The Lord therefore answered him and said, Hypocrites! does not each one of you on the sabbath loose his ox or his ass from the manger and leading [it] away, water [it]?

¹⁶Ug kining babaye nga anak ni Abraham, nga gigapus ni satanas sulod na sa napulo ug walo ka tuig, dili ba kinahanglan nga pagabadbaran niining gapus sa adlaw nga igpapahulay?

¹⁶And this [woman], who is a daughter of Abraham, whom Satan has bound, lo, [these] eighteen years, ought she not to be loosed from this bond on the sabbath day?

¹⁷Ug sa pag-ingon niya niining mga butanga, ang tanan niyang mga kaaway naulawan; ug ang tibook panon sa katawohan nalipay tungod sa tanang mahimayaong mga butang nga gibuhat niya.

¹⁷And as he said these things, all who were opposed to him were ashamed; and all the crowd rejoiced at all the glorious things which were being done by him.

¹⁸Busa siya miingon: Sama sa unsa ba ang gingharian sa Dios? Ug sa unsa igapakasama ko kini?

¹⁸And he said, To what is the kingdom of God like? and to what shall I liken it?

¹⁹Ingon kini sa usa ka lugas nga mostaza nga gikuha sa usa ka tawo, ug gipugas sa iyang kaugalingong tanaman; ug kini mitubo, ug nahimong usa ka kahoy; ug ang mga langgam sa langit mibatug sa mga sanga niya.

¹⁹It is like a grain of mustard [seed] which a man took and cast into his garden; and it grew and became a great tree, and the birds of heaven lodged in its branches.

²⁰Ug miingon siya sa pag-usab: Sa unsa ba igapakasama ko ang gingharian sa Dios?

²⁰And again he said, To what shall I liken the kingdom of God?

²¹Ingon sa levadura nga gikuha sa usa ka babaye, gisakut sa tolo ka takus sa harina hangtud ang tanan mingtubo.

²¹It is like leaven, which a woman took and hid in three measures of meal until the whole was leavened.

²²Ug siya mipadayon sa iyang pag-lakaw nga nagaagi sa mga lungsod ug kabalangayan, nga nagapanudlo, ug nagapanaw paingon sa Jerusalem.

²²And he went through one city and village after another, teaching, and journeying to Jerusalem.

²³Ug usa kanila miingon kaniya: Ginoo, diriyut ba lamang ang maluwas? Ug siya miingon kanila:

²³And one said to him, Sir, [are] such as are to be saved few in number? But he said unto them,

²⁴Panlimbasug kamo sa pagsulod sa pultahan nga masigpit; kay nagaingon ako kaninyo, nga daghan ang nagapaninguha sa pagsulod, ug dili makahimo.

²⁴Strive with earnestness to enter in through the narrow door, for many, I say to you, will seek to enter in and will not be able.

²⁵Kong sa makausa ang amahan sa panimalay nagatindog ug nagasira sa pultahan, ug kamo nagasugod sa pagtindog sa gawas, ug sa pagtoktok sa pultahan, nga nagaingon: Ginoo, ablihi kami. Ug siya magatubag ug magaingon kaninyo: Wala ako mahibalo kong diin kamo gikan;

²⁵From the time that the master of the house shall have risen up and shall have shut the door, and ye shall begin to stand without and to knock at the door, saying, Lord, open to us; and he answering shall say to you, I know you not whence ye are:

²⁶Unya magasugod kamo sa pagingon: Sa imong atubangan nanagpangaon ug nanagpanginum kami, ug ikaw nagpanudlo sa among kadalanan.

²⁶then shall ye begin to say, We have eaten in thy presence and drunk, and thou hast taught in our streets;

²⁷Ug magaingon siya: Isulti ko kaninyo nga wala ako mahibalo kong diin kamo gikan: pahalayo kamo kanako, tanan kamo nga mga mamumuhat sa kadautan.

²⁷and he shall say, I tell you, I do not know you whence ye are; depart from me, all [ye] workers of iniquity.

²⁸Didto mahitabo unya ang paghilak ug ang pagkagut sa mga ngipon, nga inyong makita si Abraham ug si Isaac, ug si Jacob, ug ang tanang mga manalagna sa gingharian sa Dios, ug kamo pagaabugon ngadto sa gawas.

²⁸There shall be the weeping and the gnashing of teeth, when ye shall see Abraham and Isaac and Jacob and all the prophets in the kingdom of God, but yourselves cast out.

²⁹Ug sila moabut gikan sa Sidlakan ug sa Kasadpan, ug gikan sa Amihanan ug sa Habagatan, ug magalingkod sa gingharian sa Dios.

²⁹And they shall come from east and west, and from north and south, and shall lie down at table in the kingdom of God.

³⁰Ug ania karon, may mga manghiulahi nga manghiuna; ug may mga manghiuna nga manghiulahi.

³⁰And behold, there are last who shall be first, and there are first who shall be last.

³¹Niadtong taknaa may mga Fariseo nga mingduol nga nagaingon kaniya: Pahawa ug lumakaw ka gikan dinhi, kay si Herodes buot mopatay kanimo.

³¹The same hour certain Pharisees came up, saying to him, Get out, and go hence, for Herod is desirous to kill thee.

³²Ug siya miingon kanila: Umadto kamo, ug mga kadtong singgalong: Ania karon, ginapagula ko ang mga yawa ug ginabuhat ko ang mga pag-ayo karong adlawa, ug ugma; ug sa ikatolo ka adlaw pagahingpiton ako.

³²And he said to them, Go, tell that fox, Behold, I cast out demons and accomplish cures to-day and to-morrow, and the third [day] I am perfected;

³³Bisan pa niini, kinahanglan nga molakaw ako karon, ug ugma, ug sa sunod nga adlaw; kay dili mahitabo nga ang usa ka manalagna pagapatyon sa gawas sa Jerusalem.

³³but I must needs walk to-day and to-morrow and the [day] following, for it must not be that a prophet perish out of Jerusalem.

³⁴Oh Jerusalem, Jerusalem, nga nagapatay sa mga manalagna, ug nagabato kanila nga ginapadala nganha kaniya: Makapila nga buot kong tigumon ang imong mga anak, ingon sa usa ka himongaan nga nagatigum sa iyang mga piso sa ilalum sa iyang mga pako, ug wala ka mobuot!

³⁴Jerusalem, Jerusalem, the [city] that kills the prophets and stones those that are sent unto her, how often would I have gathered thy children together, as a hen her brood under her wings, and ye would not.

³⁵Ania karon, ang inyong balay gibiyaan kaninyo nga mamingaw; ug nagaingon ako kaninyo, nga kamo dili makakita kanako hangtud nga magaingon kamo: Bulahan ang nagaanhi sa ngalan sa Ginoo.

³⁵Behold, your house is left unto you; and I say unto you, that ye shall not see me until it come that ye say, Blessed [is] he that comes in the name of [the] Lord.