¹Ug nahitabo sa misulod siya sa balay sa usa sa mga punoan sa mga Fariseo sa adlaw nga igpapahulay sa pagkaon ug tinapay, nga sila nagabantay kaniya.

¹And it came to pass, as he went into the house of one of the rulers, [who was] of the Pharisees, to eat bread on [the] sabbath, that *they* were watching him.

²Ug ania karon, didto sa iyang atubangan may usa ka tawo nga nanghupong.

²And behold, there was a certain dropsical [man] before him.

³Ug si Jesus sa nagatubag kanila, misulti ngadto sa mga batid sa balaod ug sa mga Fariseo, nga nagaingon: Uyon ba sa balaod ang pag-ayo sa adlaw nga igpapahulay, kun dili?

³And Jesus answering spoke unto the doctors of the law and Pharisees, saying, Is it lawful to heal on the sabbath?

⁴Apan sila mihilum. Ug iyang gikuptan siya, ug giayo siya, ug gipalakaw siya.

⁴But they were silent. And taking him he healed him and let him go.

⁵Ug siya miingon kanila: Kinsa kaninyo nga kong may asno kun vaca nga mahulog sa usa ka atabay, ug dili dayon mokuha niini sulod sa adlaw nga igpapahulay?

⁵And answering he said to them, Of which of you shall an ass or ox fall into a well, that he does not straightway pull him up on the sabbath day?

⁶Ug sila wala na usab makatubag kaniya niining mga butanga.

⁶And they were not able to answer him to these things.

⁷Ug misulti siya ug usa ka sambingay kanila nga mga dinapit, sa namatngonan niya nga sila nagpili sa mga nahaunang lingkoranan, nga nagaingon kanila:

⁷And he spoke a parable to those that were invited, remarking how they chose out the first places, saying to them,

⁸Kong pagadapiton ikaw ni bisan kinsa sa usa ka kombira sa kasal, ayaw paglingkod sa nahaunang lingkoranan, tingali unya nakadapit siya ug usa ka tawo nga labi pang dungganan kay kanimo;

⁸When thou art invited by any one to a wedding, do not lay thyself down in the first place at table, lest perhaps a more honourable than thou be invited by him,

⁹Ug siya nga nagadapit kanimo ug ang dinapit, moanha ug magaingon kanimo: Hatagi kining tawo ug dapit; ug unya ikaw magasugod sa pagkuha sa labing ubos nga dapit uban ang kaulaw.

⁹and he who invited thee and him come and say to thee, Give place to this [man], and then thou begin with shame to take the last place.

¹⁰Apan kong ikaw pagadapiton, umadto ug lumingkod ka sa labing ubos nga dapit; aron kong siya nga nagadapit kanimo moduol, mag-ingon siya kanimo: Abyan umuswag pa ikaw sa ibabaw nga dapit. Unya paghimayaon ka sa atubangan sa tanan nga nagalingkod sa pagkaon uban kanimo.

¹⁰But when thou hast been invited, go and put thyself down in the last place, that when he who has invited thee comes, he may say to thee, Friend, go up higher: then shalt thou have honour before all that are lying at table with thee;

¹¹Kay ang tagsatagsa nga nagapataas, pagapaubson; ug ang nagapaubos, pagapatas-on.

¹¹for every one that exalts himself shall be abased, and he that abases himself shall be exalted.

¹²Ug siya miingon usab sa nagdapit kaniya: Kong ikaw magbuhat ug usa ka paniudto kun usa ka panihapon, ayaw pagdapita ang imong mga higala, kun ang imong mga igsoon, kun ang imong mga kabanayan, kun ang mga dato nga silingan; tingali unya sila usab magadapit kanimo, ug sila magabalus kanimo.

¹²And he said also to him that had invited him, When thou makest a dinner or a supper, call not thy friends, nor thy brethren, nor thy kinsfolk, nor rich neighbours, lest it may be they also should invite thee in return, and a recompense be made thee.

¹³Apan kong ikaw magabuhat ug usa ka kombira, dapita ang mga kabus, ang mga bakol, ang mga pi-ang, ang mga buta;

¹³But when thou makest a feast, call poor, crippled, lame, blind:

¹⁴Ug ikaw mabulahan kay sila walay sarang ikabalus kanimo; ug ikaw pagabalusan tungod niini sa pagkabanhaw sa mga matarung.

¹⁴and thou shalt be blessed; for they have not [the means] to recompense thee; for it shall be recompensed thee in the resurrection of the just.

¹⁵Ug sa nakadungog niining mga butanga ang usa kanila nga nagalingkod uban kaniya sa lamesa, miingon kaniya: Bulahan ang mokaon sa tinapay sa gingharian sa Dios.

¹⁵And one of those that were lying at table with [them], hearing these things, said to him, Blessed [is] he who shall eat bread in the kingdom of God.

¹⁶Apan siya miingon kaniya: May usa ka tawo nga nagbuhat ug usa ka dakung panihapon, ug nagdapit siya ug daghang mga tawo.

¹⁶And he said to him, A certain man made a great supper and invited many.

¹⁷Ug gisugo niya ang iyang ulipon sa takna sa tingpanihapon sa pag-ingon kanila nga mga gidapit: Umari kamo, kay ang tanang mga butang naandam na.

¹⁷And he sent his bondman at the hour of supper to say to those who were invited, Come, for already all things are ready.

¹⁸Ug silang tanan, satingub, misugod sa pagpamalibad. Ang nahauna miingon kaniya: Nakapalit ako ug usa ka lunang yuta, ug kinahanglan moadto ako sa pagtan-aw; nagapangaliyupo ako nga imo akong pabalibaron.

¹⁸And all began, without exception, to excuse themselves. The first said to him, I have bought land, and I must go out and see it; I pray thee hold me for excused.

¹⁹Ug ang usa miingon: Nakapalit ako ug lima ka pares nga mga vaca, ug moadto ako sa pagsulay kanila; gipangaliyupo ko kanimo nga imo akong pabalibaron.

¹⁹And another said, I have bought five yoke of oxen, and I go to prove them; I pray thee hold me for excused.

²⁰Ug ang usa miingon: Nangasawa ako, ug busa dili ako makaadto.

²⁰And another said, I have married a wife, and on this account I cannot come.

²¹Ug ang ulipon mipauli ug misugilon sa iyang agalon niining mga butanga. Unya ang pangulo sa panimalay, sanglit nasuko, miingon sa iyang ulipon: Lumakaw ka gilayon sa mga kadalanan ug mga agianan sa lungsod, ug dad-a nganhi ang mga kabus, ug ang mga bakol, ug ang mga buta, ug ang mga pi-ang.

²¹And the bondman came up and brought back word of these things to his lord. Then the master of the house, in anger, said to his bondman, Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring here the poor and crippled and lame and blind.

²²Ug ang ulipon miingon: Ginoo, ang tanan nga imong gisugo natuman, ug bisan pa, aduna gihapon ing dapit.

²²And the bondman said, Sir, it is done as thou hast commanded, and there is still room.

²³Ug ang agalon miingon: Umadto ka sa kadalanan ug sa mga siniklatan, ug pagapiliton mo sila sa pagpasulod, aron mapuno ang akong balay.

²³And the lord said to the bondman, Go out into the ways and fences and compel to come in, that my house may be filled;

²⁴Kay nagaingon ako kaninyo nga walay bisan kinsa niadtong mga tawo nga gidapit makatilaw sa akong panihapon.

²⁴for I say to you, that not one of those men who were invited shall taste of my supper.

²⁵Karon may nanguyog kaniya nga mga dagkung panon sa katawohan, ug siya milingi ug miingon kanila:

²⁵And great crowds went with him; and, turning round, he said to them,

²⁶Kong may bisan kinsa nga moanhi kanako, ug dili magdumot sa iyang kaugalingong amahan, ug inahan, ug asawa, ug mga anak, ug mga igsoong lalake, ug mga igsoong babaye, oo, ug sa iyang kaugalingong kinabuhi usab, dili siya mahimo nga akong tinon-an.

²⁶If any man come to me, and shall not hate his own father and mother, and wife, and children, and brothers, and sisters, yea, and his own life too, he cannot be my disciple;

²⁷Bisan kinsa nga dili magpas-an sa iyang kaugalingong cruz, ug magsunod kanako, dili siya mahimoong tinon-an ko.

²⁷and whoever does not carry his cross and come after me cannot be my disciple.

²⁸Kay kinsa kaninyo nga nagatinguha sa pagtukod usa ka torre, dili ba siya molingkod una ug mag-isip sa gasto, kong aduna ba siyay ikapahuman niini?

²⁸For which of you, desirous of building a tower, does not first sit down and count the cost, if he have what [is needed] to complete it;

²⁹Tingali unya, kong makabutang na siya ug patukoranan, ug dili makahimo sa paghuman, ang tanan nga magatan-aw magasugod sa pagbiaybiay kaniya,

²⁹in order that, having laid the foundation of it, and not being able to finish it, all who see it do not begin to mock at him,

³⁰Nga magaingon: Kining tawohana nagsugod sa pagtukod, ug wala makahimo sa paghuman.

³⁰saying, This man began to build and was not able to finish?

³¹Kun, kinsa nga haria, nga sa moadto siya sa pagpakiggubat batok sa usa ka hari, dili ba molingkod una ug magtolotimbang kong makahimo ba siya sa pag-asdang uban ang napulo ka libo batok kaniya nga nagaabut uban ang kaluhaan kalibo?

³¹Or what king, going on his way to engage in war with another king, does not, sitting down first, take counsel whether he is able with ten thousand to meet him coming against him with twenty thousand?

³²Kun sa laing pagkaagi, samtang ang usa atua pa sa halayo, siya magapadala ug usa ka sinugo, ug magapangayo ug mga pakigsabutsabut sa pakigdait.

³²and if not, while he is yet far off, having sent an embassy, he asks for terms of peace.

³³Busa, bisan kinsa diha kaninyo nga dili mobiya sa tanan nga anaa kaniya, dili siya mahimo nga tinon-an ko.

³³Thus then every one of you who forsakes not all that is his own cannot be my disciple.

³⁴Ang asin maayo: apan bisan pa ang asin kong mawad-an sa iyang lami, unsa pa may iasin?

³⁴Salt [then] [is] good, but if the salt also has become savourless, wherewith shall it be seasoned?

³⁵Kini dili magapulos alang sa yuta, bisan sa kasagbutan; ang mga tawo magsalibay niini sa gawas. Ang mga may igdulungog sa pagpatalinghug, magpatalinghug.

³⁵It is proper neither for land nor for dung; it is cast out. He that hath ears to hear, let him hear.