¹Ug nahitabo niadtong mga adlawa nga may minggula gikan kang Cesar Augusto usa ka sugo nga buhaton ang usa ka padron sa tanang pumoluyo sa tibook yuta.

¹But it came to pass in those days that a decree went out from Caesar Augustus, that a census should be made of all the habitable world.

²Kini mao ang unang padron nga gibuhat, sa diha nga si Cirenio mao ang gobernador sa Siria.

²The census itself first took place when Cyrenius had the government of Syria.

³Ug nangadto ang tanan sa pagpasulat sa padron, ang tagsatagsa sa iyang lungsod nga kaugalingon.

³And all went to be inscribed in the census roll, each to his own city:

⁴Ug si Jose usab mitungas gikan sa Galilea sa lungsod sa Nazaret ngadto sa Judea sa lungsod ni David, nga ginganlan Betlehem, tungod kay siya sa panimalay ug sa banay ni David.

⁴and Joseph also went up from Galilee out of the city Nazareth to Judaea, to David's city, the which is called Bethlehem, because he was of the house and family of David,

⁵Aron sa pagpasulat sa iyang kaugalingon uban kang Maria nga kaslonon kaniya nga nagasabak.

⁵to be inscribed in the census roll with Mary who was betrothed to him [as his] wife, she being great with child.

⁶Ug nahitabo nga samtang didto sila, natuman ang mga adlaw nga siya mag-anak.

⁶And it came to pass, while they were there, the days of her giving birth [to her child] were fulfilled,

⁷Ug nag-anak siya sa iyang kamagu-langan nga Anak nga lalake, ug giputos niya sa mga bakbak, ug gipahigda niya sa usa ka pasungan; tungod kay wala nay dapit alang kanila sa balay nga abutanan.

⁷and she brought forth her first-born son, and wrapped him up in swaddling-clothes and laid him in the manger, because there was no room for them in the inn.

⁸Ug may mga magbalantay sa mga carnero sa maong yuta nga nagapabilin sa kaumahan ug nagabantay sa ilang panon sa kagabhion.

⁸And there were shepherds in that country abiding without, and keeping watch by night over their flock.

⁹Ug ania karon, usa ka manolonda sa Ginoo mikunsad kanila, ug ang himaya sa Ginoo misidlak sa libut nila ug nangalisang sila sa dakung kahadlok.

⁹And lo, an angel of [the] Lord was there by them, and [the] glory of [the] Lord shone around them, and they feared [with] great fear.

¹⁰Ug ang manolonda nag-ingon kanila: Dili kamo mahadlok; kay ania karon, ginadala ko kaninyo ang mga maayong balita sa dakung kalipay alang sa tanang katawohan.

¹⁰And the angel said to them, Fear not, for behold, I announce to you glad tidings of great joy, which shall be to all the people;

¹¹Kay natawo karon alang kaninyo, sa lungsod ni David, ang Manluluwas, nga mao si Cristo nga Ginoo.

¹¹for to-day a Saviour has been born to you in David's city, who is Christ [the] Lord.

¹²Ug kini mao ang ilhanan ninyo: makaplagan ninyo ang usa ka bata nga naputos sa mga bakbak, ug gipahigda sa usa ka pasungan.

¹²And this is the sign to you: ye shall find a babe wrapped in swaddling-clothes, and lying in a manger.

¹³Ug sa kalit mitungha uban sa manolonda ang usa ka kadaghanan sa mga panong langitnon nga nanagdayeg sa Dios ug nanag-ingon:

¹³And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host, praising God and saying,

¹⁴Himaya sa Dios sa kahitas-an, ug sa yuta pakigdait sa taliwala sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.

¹⁴Glory to God in the highest, and on earth peace, good pleasure in men.

¹⁵Ug nahitabo nga sa pagbiya kanila sa mga manolonda nga nagapaingon sa langit, ang mga magbalantay sa mga carnero nasig-ingon ang usa ug usa: Mangadto kita karon hangtud sa Betlehem, ug tan-awon nato kining butang nga nahitabo, nga gipaila kanato sa Ginoo.

¹⁵And it came to pass, as the angels departed from them into heaven, that the shepherds said to one another, Let us make our way then now as far as Bethlehem, and let us see this thing that is come to pass, which the Lord has made known to us.

¹⁶Ug nangadto sila pagdali, ug hingkit-an nila si Maria ug si Jose, ug ang bata nga nagahigda sa pasungan,

¹⁶And they came with haste, and found both Mary and Joseph, and the babe lying in the manger;

¹⁷Ug sa hingkit-an nila kini, gipahibalo nila ang giingon kanila mahatungod niining bata.

¹⁷and having seen [it] they made known about the country the thing which had been said to them concerning this child.

¹⁸Ug ang tanan nga nakadungog niini nanghibulong sa mga butang nga gisugilon kanila sa mga magbalantay sa mga carnero.

¹⁸And all who heard [it] wondered at the things said to them by the shepherds.

¹⁹Apan kining tanang mga butang, gitipigan ni Maria nga nagapalandong niini sa iyang kasingkasing.

¹⁹But Mary kept all these things [in her mind], pondering [them] in her heart.

²⁰Ug namauli ang mga magbalantay sa mga carnero, nga nanaghimaya ug nanagdayeg sa Dios tungod sa tanang mga butang nga ilang hingdunggan ug hingkit-an, ingon sa gimantala kanila.

²⁰And the shepherds returned, glorifying and praising God for all things which they had heard and seen, as it had been said to them.

²¹Ug sa natuman ang walo ka adlaw, aron pagacircuncidahan ang bata, gitawag nila ang iyang ngalan JESUS, ngalan nga gibutang kaniya sa manolonda sa wala pa siya ipanamkon sa tiyan.

²¹And when eight days were fulfilled for circumcising him, his name was called Jesus, which was the name given by the angel before he had been conceived in the womb.

²²Ug sa natuman ang mga adlaw sa pagpaputli kanila sumala sa Kasugoan ni Moises, ilang gidala siya sa Jerusalem, aron sa paghalad kaniya sa Ginoo;

²²And when the days were fulfilled for their purifying according to the law of Moses, they brought him to Jerusalem to present [him] to the Lord

²³Ingon sa nahasulat sa Kasugoan sa Ginoo: Ang tanang panganay nga lalake nga nahamugso sa tagoangkan, pagatawgon nga balaan sa Ginoo;

²³(as it is written in the law of [the] Lord: Every male that opens the womb shall be called holy to the Lord),

²⁴Ug aron sa paghalad usa ka halad sumala sa naasoy sa Kasugoan sa Ginoo: Duha ka tukmo kun duha ka kuyabug nga salampati.

²⁴and to offer a sacrifice according to what is said in the law of [the] Lord: A pair of turtle doves, or two young pigeons.

²⁵Ug ania karon, may usa ka tawo sa Jerusalem nga ginganlan si Simeon, ug kining tawohana matarung ug maampoon, nga nagahulat sa kalipayan sa Israel; ug ang Espiritu Santo nagapaibabaw kaniya.

²⁵And behold, there was a man in Jerusalem whose name was Simeon; and this man was just and pious, awaiting the consolation of Israel, and [the] Holy Spirit was upon him.

²⁶Ug gipadayag sa Espiritu Santo kaniya, nga dili siya makakita sa kamatayon, sa dili pa niya makita ang Cristo sa Ginoo.

²⁶And it was divinely communicated to him by the Holy Spirit, that he should not see death before he should see [the] Lord's Christ.

²⁷Ug siya sa Espiritu misulod sa templo: ug sa gidala sa mga ginikanan sa sulod ang bata nga si Jesus, aron ilang pagabuhaton kaniya sumala sa nabatasan sa Kasugoan,

²⁷And he came in the Spirit into the temple; and as the parents brought in the child Jesus that they might do for him according to the custom of the law,

²⁸Gidawat niya sa iyang mga bukton ug nagdayeg sa Dios nga nagaingon:

²⁸*he* received him into his arms, and blessed God, and said,

²⁹Tugoti karon, Ginoo, nga ang imong ulipon mogikan sa pakigdait sumala sa imong pulong.

²⁹Lord, now thou lettest thy bondman go, according to thy word, in peace;

³⁰Kay nakita sa akong mga mata ang imong kaluwasan,

³⁰for mine eyes have seen thy salvation,

³¹Nga imong gitagana sa atubangan sa nawong sa tanang katawohan;

³¹which thou hast prepared before the face of all peoples;

³²Usa ka kahayag alang sa pagpadan-ag sa mga Gentil, ug sa himaya sa imong lungsod nga Israel.

³²a light for revelation of [the] Gentiles and [the] glory of thy people Israel.

³³Ug ang iyang amahan ug inahan nanghibulong sa mga butang nga ginahisgutan mahitungod kaniya.

³³And his father and mother wondered at the things which were said concerning him.

³⁴Ug si Simeon nagapanalangin kanila ug nag-ingon kang Maria nga inahan niya: Ania karon, kining bataa gibutang alang sa pagkapukan ug pagbangon sa daghan sa Israel; ug alang sa usa ka ilhanan nga pagasupakon.

³⁴And Simeon blessed them, and said to Mary his mother, Lo, this [child] is set for the fall and rising up of many in Israel, and for a sign spoken against;

³⁵Oo, ug usa ka pinuti magalagbas sa imong kaugalingong kalag; aron igapadayag ang mga hunahuna sa daghang mga kasingkasing.

³⁵(and even a sword shall go through thine own soul;) so that [the] thoughts may be revealed from many hearts.

³⁶May usa nga si Ana, usa ka manalagna nga babaye, ang anak ni Fanuel, sa banay ni Aser, (siya hilabihan na gayud ka tigulang, nga nagpuyo uban sa iyang bana sa pito ka tuig sukad sa iyang pagkaulay,

³⁶And there was a prophetess, Anna, daughter of Phanuel, of [the] tribe of Asher, who was far advanced in years, having lived with [her] husband seven years from her virginity,

³⁷Ug siya balo nga may kawaloan na ug upat ka tuig) nga wala mobulag sa templo, nga nagaalagad sa Dios uban sa mga pagpuasa ug mga pagpangaliyopo sa gabii ug sa adlaw.

³⁷and herself a widow up to eighty-four years; who did not depart from the temple, serving night and day with fastings and prayers;

³⁸Ug sa miabut siya niadtong taknaa nagpasalamat siya sa Dios ug nagsulti mahitungod sa bata sa tanang mga nanagpaabut sa pagtubos sa Jerusalem.

³⁸and she coming up the same hour gave praise to the Lord, and spoke of him to all those who waited for redemption in Jerusalem.

³⁹Ug sa nakahuman sila sa tanang mga butang, nga uyon sa Kasugoan sa Ginoo, mingpauli sila sa Galilea sa ilang kaugalingong lungsod nga Nazaret.

³⁹And when they had completed all things according to the law of [the] Lord, they returned to Galilee to their own city Nazareth.

⁴⁰Ug ang bata nagatubo ug nagamalig-on, nga napun-an sa kaalam; ug ang gracia sa Dios diha kaniya.

⁴⁰And the child grew and waxed strong [in spirit], filled with wisdom, and God's grace was upon him.

⁴¹Ug ang iyang mga ginikanan nagaadto tuigtuig sa Jerusalem sa fiesta sa pasko.

⁴¹And his parents went yearly to Jerusalem at the feast of the passover.

⁴²Ug sa may napulo ug duha na ka tuig ang iyang panuigon, mitungas sila sa Jerusalem, ingon sa nabatasan sa fiesta.

⁴²And when he was twelve years old, and they went up [to Jerusalem] according to the custom of the feast

⁴³Ug sa natapus nila ang mga adlaw, sa ilang pagpamauli, ang bata nga si Jesus mipabilin sa Jerusalem, ug ang iyang mga ginikanan wala mahibalo niini.

⁴³and had completed the days, as they returned, the boy Jesus remained behind in Jerusalem, and his parents knew not [of it];

⁴⁴Apan sa nagadahum sila nga didto siya sa mga kakuyog, minglakaw sila ug usa ka adlaw nga panaw; ug ilang gipangita siya sa kinataliwad-an sa ilang kabanayan ug mga kaila.

⁴⁴but, supposing him to be in the company that journeyed together, they went a day's journey, and sought him among their relations and acquaintances:

⁴⁵Ug sa wala siya hikit-i nila mibalik sila sa Jerusalem, sa pagpangita kaniya.

⁴⁵and not having found him they returned to Jerusalem seeking him.

⁴⁶Ug nahitabo nga sa tapus ang tolo ka adlaw ilang hingkaplagan siya sa templo, nga nagalingkod sa taliwala sa mga magtutudlo, sa pagpatalinghug ug pagpangutana kanila;

⁴⁶And it came to pass, after three days they found him in the temple, sitting in the midst of the teachers and hearing them and asking them questions.

⁴⁷Ug ang tanang mga nanagpakadungog kaniya, nanghibulong sa iyang kaalam ug sa iyang mga pagtubag.

⁴⁷And all who heard him were astonished at his understanding and answers.

⁴⁸Ug sa ilang hingkit-an siya nang-hitingala sila; ug miingon kaniya ang iyang inahan: Anak, nganong gibuhatan mo kami sa ingon? Ania karon, ang imong amahan ug ako nangita kanimo nga mga masulob-on.

⁴⁸And when they saw him they were amazed: and his mother said to him, Child, why hast thou dealt thus with us? behold, thy father and I have sought thee distressed.

⁴⁹Ug siya nag-ingon kanila: Ngano nga gipangita ninyo ako? Wala ba kamo manghibalo nga ako kinahanglan magapadayon sa mga butang nga iya sa akong Amahan?

⁴⁹And he said to them, Why [is it] that ye have sought me? did ye not know that I ought to be [occupied] in my Father's business?

⁵⁰Ug sila wala managpakasabut sa iyang giingon kanila.

⁵⁰And they understood not the thing that he said to them.

⁵¹Ug milugsong siya kuyog kanila, ug miabut sa Nazaret; ug siya nagpailalum sa ilang pagbuot: ug ang iyang inahan nagtipig niining tanang mga pulong sa iyang kasingkasing.

⁵¹And he went down with them and came to Nazareth, and he was in subjection to them. And his mother kept all these things in her heart.

⁵²Ug si Jesus nagatubo sa kinaadman, ug sa gitas-on ug sa kahimut-an sa Dios ug sa mga tawo.

⁵²And Jesus advanced in wisdom and stature, and in favour with God and men.