¹Karon nagakahaduol ang fiesta sa mga tinapay nga walay levadura nga ginganlan pasko.

¹Now the feast of unleavened bread, which [is] called the passover, drew nigh,

²Ug ang mga pangulong sacerdote ug ang mga escriba nanagpangita ug usa ka lalang sa pagpatay kaniya; kay nangahadlok sila sa lungsod.

²and the chief priests and the scribes sought how they might kill him; for they feared the people.

³Ug si satanas misulod ang Judas, ang ginganlan Iscariote, nga usa sa napulo ug duha.

³And Satan entered into Judas, who was surnamed Iscariote, being of the number of the twelve.

⁴Ug siya miadto ug nakigsulti sa mga pangulong sacerdote ug sa mga capitan, kong unsaon niya sa pagtugyan kaniya ngadto kanila.

⁴And he went away and spoke with the chief priests and captains as to how he should deliver him up to them.

⁵Ug sila nangalipay ug nanagkauyon sa paghatag kaniya ug salapi.

⁵And they were rejoiced, and agreed to give him money.

⁶Ug siya miuyon ug nangita ug higayon sa pagtugyan kaniya sa wala didto ang panon sa katawohan.

⁶And he came to an agreement to do it, and sought an opportunity to deliver him up to them away from the crowd.

⁷Ug miabut ang adlawsa tinapay nga walay levadura nga maoy ighahalad sa cordero sa pasko.

⁷And the day of unleavened bread came, in which the passover was to be killed.

⁸Ug gisugo niya si Pedro ug si Juan nga nagaingon: Pangadto kamo ug hikayon ninyo kanato ang pasko, aron kita makapangaon.

⁸And he sent Peter and John, saying, Go and prepare the passover for us, that we may eat [it].

⁹Ug sila miingon kaniya: Asa ba ang buot mo nga kami magahikay?

⁹But they said to him, Where wilt thou that we prepare [it]?

¹⁰Ug siya miingon kanila: Ania karon, sa pagsulod ninyo sa ciudad, pagasugaton kamo sa usa ka tawo, nga magadala ug usa ka banga nga tubig; sunda ninyo siya hangtud sa sulod sa balay nga iyang pagasudlan.

¹⁰And he said to them, Behold, as ye enter into the city a man will meet you, carrying an earthen pitcher of water; follow him into the house where he goes in;

¹¹Ug mag-ingon kamo sa agalon sa panimalay: Ang Magtutudlo nagaingon kanimo: Hain ang lawak nga pagakan-an ko sa pasko uban sa akong mga tinon-an?

¹¹and ye shall say to the master of the house, The Teacher says to thee, Where is the guest-chamber where I may eat the passover with my disciples?

¹²Ug siya magapakita kaninyo ug usa ka dakung lawak sa ibabaw nga andam: didto maghikay kamo.

¹²And *he* will shew you a large upper room furnished: there make ready.

¹³Ug sila minglakaw, ug hingkaplagan sumala sa iyang giingon kanila. Ug gihikay nila ang pasko.

¹³And having gone they found it as he had said to them; and they prepared the passover.

¹⁴Ug sa pag-abut sa takna milingkod siya sa lamesa, ug ang napulo ug duha ka mga apostoles uban kaniya.

¹⁴And when the hour was come, he placed himself at table, and the [twelve] apostles with him.

¹⁵Ug siya miingon kanila: Gihandum ko sa mainit gayud ang pagkaon niini nga pasko uban kaninyo sa dili pa ako magaantus.

¹⁵And he said to them, With desire I have desired to eat this passover with you before I suffer.

¹⁶Kay ako nagaingon kaninyo, nga dili na ako magakaon niini hangtud nga matuman kini didto sa gingharian sa Dios.

¹⁶For I say unto you, that I will not eat any more at all of it until it be fulfilled in the kingdom of God.

¹⁷Ug gikuptan niya ang usa ka copa, ug sa nakapasalamat siya, miingon: Dawata kini, ug inyong bahinbahinon kaninyo.

¹⁷And having received a cup, when he had given thanks he said, Take this and divide it among yourselves.

¹⁸Kay ako nagaingon kaninyo nga dili na ako moinum sa bunga sa parras, hangtud nga moabut ang gingharian sa Dios.

¹⁸For I say unto you, that I will not drink at all of the fruit of the vine until the kingdom of God come.

¹⁹Ug mikuha siya ug tinapay, ug sa nakapasalamat siya, iyang gitipiktipik ug gihatag kanila nga nagaingon: Kini mao ang akong lawas nga gihatag tungod kaninyo; buhata ninyo kini nga handumanan kanako.

¹⁹And having taken a loaf, when he had given thanks, he broke [it], and gave [it] to them, saying, This is my body which is given for you: this do in remembrance of me.

²⁰Sa maong pagkaagi usab mikuha siya sa usa ka copa sa human ang panihapon nga nagaingon: Kini nga copa mao ang bag-ong tugon sa akong dugo nga pagaulaon tungod kaninyo.

²⁰In like manner also the cup, after having supped, saying, This cup [is] the new covenant in my blood, which is poured out for you.

²¹Apan, ania karon, ang kamot sa magatugyan kanako kauban ko sa lamesa.

²¹Moreover, behold, the hand of him that delivers me up [is] with me on the table;

²²Kay sa pagkamatuod, ang Anak sa tawo moadto, ingon sa gitagal; apan alaut kadtong tawo nga pinaagi kaniya igatugyan siya.

²²and the Son of man indeed goes as it is determined, but woe unto that man by whom he is delivered up.

²³Ug misugod sila sa pagsinusihay sa taliwala sa ilang kaugalingon kong kinsa kanila ang magabuhat niining butanga.

²³And *they* began to question together among themselves who then it could be of them who was about to do this.

²⁴Ug miturok usab ang usa ka paglalisay sa taliwala nila kong kinsa kanila ang maisip nga labing daku.

²⁴And there was also a strife among them which of them should be held to be [the] greatest.

²⁵Ug siya miingon kanila: Ang mga hari sa mga Gentil nagapakaagalon kanila ug ang mga adunay pagbulot-an sa ibabaw kanila ginanganlan mga magbubuhat-sa-maayo.

²⁵And he said to them, The kings of the nations rule over them, and they that exercise authority over them are called benefactors.

²⁶Apan kamo dili ingon niini; kondili ang labing daku kaninyo makigsama sa manghud; ug ang magapangulo mahasama siya niadtong nagaalagad.

²⁶But *ye* [shall] not [be] thus; but let the greater among you be as the younger, and the leader as he that serves.

²⁷Kay hain ang labing daku, ang nagalingkod ba sa pagkaon, kun ang nagaalagad? Dili ba ang nagalingkod sa pagkaon? Apan ako ania sa taliwala ninyo ingon niadtong nagaalagad.

²⁷For which [is] greater, he that is at table or he that serves? [Is] not he that is at table? But *I* am in the midst of you as the one that serves.

²⁸Apan kamo mao kadtong nanagpadayon kauban nako sa mga pagtintal kanako.

²⁸But *ye* are they who have persevered with me in my temptations.

²⁹Ug ako nagatudlo kaninyo ug usa ka gingharian, ingon nga ang akong Amahan nagatudlo kanako.

²⁹And *I* appoint unto you, as my Father has appointed unto me, a kingdom,

³⁰Aron managpangaon ug managpanginum kamo sa akong lamesa didto sa akong gingharian; ug managlingkod kamo sa mga lingkoranan nga harianon, sa paghukom sa napulo ug duha ka banay ni Israel.

³⁰that ye may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.

³¹Ug miingon ang Ginoo: Simon, Simon, ania karon, si satanas nangayo nga iyang mabatonan kamo aron iyang pagaalig-igon kamo ingon sa trigo.

³¹And the Lord said, Simon, Simon, behold, Satan has demanded to have you, to sift [you] as wheat;

³²Apan ako nangamuyo tungod kanimo aron dili magmahuyang ang imong pagtoo; ug ikaw, kong mahibalik na, buhata ang paglig-on sa imong mga igsoon.

³²but *I* have besought for thee that thy faith fail not; and *thou*, when once thou hast been restored, confirm thy brethren.

³³Ug siya miingon kaniya: Ginoo, uban kanimo andam ako sa pag-adto bisan sa bilanggoan ug sa kamatayon.

³³And he said to him, Lord, with thee I am ready to go both to prison and to death.

³⁴Ug siya miingon: Nagaingon ako kanimo, Pedro, ang manok dili motuktugaok karong adlawa hangtud nga ikaw sa makatolo makalimod nga ikaw nakaila kanako.

³⁴And he said, I tell thee, Peter, [the] cock shall not crow to-day before that thou shalt thrice deny that thou knowest me.

³⁵Ug siya miingon kanila: Sa gisugo ko kamo nga walay puntil ug walay balonan, ug walay sapin, nakulangan ba kamo bisan unsang butanga? Ug sila miingon: Wala.

³⁵And he said to them, When I sent you without purse and scrip and sandals, did ye lack anything? And they said, Nothing.

³⁶Unya siya miingon kanila: Apan karon ang adunay puntil, dad-on niya; ug ang balonan mao usab; ug ang walay bisan unsa, magbaligya sa iyang kupo ug magpalit siya ug pinuti.

³⁶He said therefore to them, But now he that has a purse let him take [it], in like manner also a scrip, and he that has none let him sell his garment and buy a sword;

³⁷Kay ako nagaingon kaninyo nga kini nga nahasulat kinahanglan matu-man kanako: Ug giisip siya uban sa mga malinapason, kay ang mga butang nahatungod kanako adunay pagkatuman.

³⁷for I say unto you, that this that is written must yet be accomplished in me, And he was reckoned with [the] lawless: for also the things concerning me have an end.

³⁸Ug sila nanag-ingon: Ginoo, tan-awa, aniay duha ka pinuti. Unya miingon kanila: Igo na.

³⁸And they said, Lord, behold here are two swords. And he said to them, It is enough.

³⁹Ug siya migula ug milakaw, ingon sa iyang nabatasan, ngadto sa bukid sa mga Olivo, ug ang mga tinon-an nanagsunod usab kaniya.

³⁹And going forth he went according to his custom to the mount of Olives, and the disciples also followed him.

⁴⁰Ug sa miabut na siya sa dapit, miingon siya kanila: Manag-ampo kamo, aron dili kamo mahasulod sa panulay.

⁴⁰And when he was at the place he said to them, Pray that ye enter not into temptation.

⁴¹Ug siya mibulag kanila sa may usa ka salibay sa bato ang gilay-on; ug siya miluhod, ug nag-ampo,

⁴¹And he was withdrawn from them about a stone's throw, and having knelt down he prayed,

⁴²Nga nagaingon: Amahan, kong buot ka, kuhaa kanako kining copa: apan dili matuman ang akong kabubut-on kondili ang imo.

⁴²saying, Father, if thou wilt remove this cup from me: -- but then, not my will, but thine be done.

⁴³Ug mipakita kaniya ang usa ka manolonda gikan sa langit sa pagpalig-on kaniya.

⁴³And an angel appeared to him from heaven strengthening him.

⁴⁴Ug sa diha siya sa paghingutas, nagaampo siya sa labihang kainit, ug ang iyang singut nahimong ingon sa mga tinulo sa dugo, nga nagakatagak sa yuta.

⁴⁴And being in conflict he prayed more intently. And his sweat became as great drops of blood, falling down upon the earth.

⁴⁵Ug sa pagtindog niya gikan sa iyang pag-ampo, miduol siya sa iyang mga tinon-an, ug iyang hingkaplagan sila nga nangatulog tungod sa kasubo.

⁴⁵And rising up from his prayer, coming to the disciples, he found them sleeping from grief.

⁴⁶Ug siya miingon kanila: Nganong nangatulog kamo? Pamangon kamo ug manag-ampo aron dili kamo mahasulod sa panulay.

⁴⁶And he said to them, Why sleep ye? rise up and pray that ye enter not into temptation.

⁴⁷Ug samtang nagasulti pa siya, ania karon ang usa ka panon sa katawohan, ug ang ginganlan si Judas, usa sa napulo ug duha, nagauna kanila; ug siya miduol kang Jesus sa paghalok kaniya.

⁴⁷As he was yet speaking, behold, a crowd, and he that was called Judas, one of the twelve, went on before them, and drew near to Jesus to kiss him.

⁴⁸Apan si Jesus miingon kaniya: Judas, ginaluiban mo ba ang Anak sa tawo sa usa ka halok?

⁴⁸And Jesus said to him, Judas, deliverest thou up the Son of man with a kiss?

⁴⁹Ug sa hingkit-an sa mga nagaalirong kaniya kong unsa ang mahitabo, sila nanag-ingon kaniya: Ginoo, mobakyaw ba kami sa pinuti?

⁴⁹And they who were around him, seeing what was going to follow, said [to him], Lord, shall we smite with [the] sword?

⁵⁰Ug may usa kanila nga mitigbas sa ulipon sa labawng sacerdote, ug iyang gipalungan kini sa dalunggan nga too.

⁵⁰And a certain one from among them smote the bondman of the high priest and took off his right ear.

⁵¹Apan si Jesus mitubag ug miingon: Pasagdi ninyo sila hangtud dinhi. Ug iyang gihikap ang dalunggan ug naayo kini.

⁵¹And Jesus answering said, Suffer thus far; and having touched his ear, he healed him.

⁵²Ug si Jesus miingon sa mga pangulong sacerdote, ug sa mga capitan sa templo, ug sa mga anciano nga mingduol batok kaniya: Mianhi ba kamo ingon nga batok sa usa ka tulisan nga nanagdala man kamo ug mga pinuti ug mga puspus?

⁵²And Jesus said to the chief priests and captains of the temple and elders, who were come against him, Have ye come out as against a robber with swords and sticks?

⁵³Sa didto ako uban kaninyo sa templo adlaw-adlaw, wala ninyo bakyawa ang inyong mga kamot batok kanako, apan kini mao ang inyong takna, ug ang gahum sa kangitngitan.

⁵³When I was day by day with you in the temple ye did not stretch out your hands against me; but this is your hour and the power of darkness.

⁵⁴Ug ilang gidakup siya, ug gidala sa gawas, ug gihatud ngadto sa balay sa labawng sacerdote. Apan si Pedro misunod sa halayo.

⁵⁴And having laid hold on him, they led him [away], and they led [him] into the house of the high priest. And Peter followed afar off.

⁵⁵Ug sa nagdaub sila sa kalayo sa taliwala sa tugkaran, ug sa nanagpanlingkod sila sa tingub, si Pedro milingkod sa taliwala nila.

⁵⁵And they having lit a fire in the midst of the court and sat down together, Peter sat among them.

⁵⁶Ug may usa ka sulogoong babaye, sa nakakita kaniya sa naga lingkod siya sa kahayag sa kalayo, ug sa mitutok kaniya, miingon: Kining tawohana uban kaniya.

⁵⁶And a certain maid, having seen him sitting by the light, and having fixed her eyes upon him, said, And this [man] was with him.

⁵⁷Apan siya milimod nga nagaingon: Babaye, wala ako makaila kaniya.

⁵⁷But he denied [him], saying, Woman, I do not know him.

⁵⁸Ug sa pagkataodtaod may lain nga nakakita kaniya, ug miingon: Ikaw usab usa kanila. Apan si Pedro miingon: Tawo, dili ako.

⁵⁸And after a short time another seeing him said, And *thou* art of them. But Peter said, Man, I am not.

⁵⁹Ug sa tapus ang gidugayon nga usa ka takna, may lain na usab nga nagmatuod sa malig-on gayud, nga nagaingon: Sa pagkamatuod kining tawohana kauban usab niya kay siya usa ka Galileanhon.

⁵⁹And after the lapse of about one hour another stoutly maintained it, saying, In truth this [man] also was with him, for also he is a Galilaean.

⁶⁰Apan si Pedro miingon: Tawo, ako wala manghibalo kong unsa ang imong ginasulti. Ug dihadiha, samtang nagasulti pa siya, mituktugaok ang manok.

⁶⁰And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And immediately, while he was yet speaking, [the] cock crew.

⁶¹Ug ang Ginoo miiingi, ug gitutokan niya si Pedro; ug si Pedro nahanumdum sa pulong sa Ginoo sa iyang pag-ingon kaniya: Sa dili pa makatuktugaok ang manok karon adlawa, igalimod mo ako sa makatolo.

⁶¹And the Lord, turning round, looked at Peter; and Peter remembered the word of the Lord, how he said to him, Before [the] cock crow thou shalt deny me thrice.

⁶²Ug migula si Pedro sa gawas ug mihilak sa mapait gayud.

⁶²And Peter, going forth without, wept bitterly.

⁶³Ug ang mga tawo nga nagabantay kang Jesus nanagbiaybiay kaniya ug nanagbunal kaniya.

⁶³And the men who held him mocked him, beating [him];

⁶⁴Ug ilang gitaptapan siya sa mata, ug gisagpa, ug gipangutana nila nga nagaingon: Tagnaa, kinsa ang mibunal kanimo?

⁶⁴and covering him up, asked him saying, Prophesy, who is it that struck thee?

⁶⁵Ug daghan pang ubang mga butang ang gisulti nila batok kaniya, nga nagpakaulaw kaniya.

⁶⁵And they said many other injurious things to him.

⁶⁶Ug sa pagkaadlaw na, nanagtigum ang katilingban sa mga anciano sa lungsod, ug ang mga pangulong sacerdote, ug ang mga escriba, ug ilang gidala siya ngadto sa sanhedrin, nga nagaingon:

⁶⁶And when it was day, the elderhood of the people, both [the] chief priests and scribes, were gathered together, and led him into their council, saying,

⁶⁷Kong ikaw mao si Cristo, tug-ani kami. Apan siya miingon kanila: Kong ako magatug-an kaninyo, dili kamo managpanoo.

⁶⁷If *thou* art the Christ, tell us. And he said to them, If I tell you, ye will not at all believe;

⁶⁸Ug kong ako usab mangutana kaninyo, dili ako ninyo pagatubagon, ug dili usab ako ninyo pagabuhian.

⁶⁸and if I should ask [you], ye would not answer me at all, nor let me go;

⁶⁹Apan sukad karon ang Anak sa tawo magalingkod sa too sa gahum sa Dios.

⁶⁹but henceforth shall the Son of man be sitting on the right hand of the power of God.

⁷⁰Ug silang tanan nanag-ingon: Busa, mao ba ikaw ang Anak sa Dios? Ug siya miingon kanila: Kamo nanag-ingon nga mao ako.

⁷⁰And they all said, *Thou* then art the Son of God? And he said to them, *Ye* say that I am.

⁷¹Ug sila nanag-ingon: Unsa pay pagkinahanglan ta sa saksi? Kay kita gayud nakadungog gikan sa iyang baba.

⁷¹And they said, What need have we any more of witness, for we have heard ourselves out of his mouth?