¹Ug sa nagakaduol na sila sa Jerusalem, sa Betfage, ug sa Betania, sa bukid sa mga Olivo, gisugo niya ang duha sa iyang mga tinon-an,

¹And when they draw near to Jerusalem, to Bethphage and Bethany, at the mount of Olives, he sends two of his disciples,

²Ug miingon kanila: Umadto kamo sa balangay nga anaa sa atubangan ninyo, ug gilayon sa pagsulod ninyo, makakaplag kamo usa ka nati sa asna nga gihigut, nga wala pa makabay-i ug tawo. Hubara ninyo ug dad-a dinhi.

²and says to them, Go into the village which is over against you, and immediately on entering into it ye will find a colt tied, upon which no [child] of man has ever sat: loose it and lead it [here].

³Ug kong adunay magaingon kaninyo: Nganong nagabuhat kamo niana? umingon kamo: ang Ginoo adunay kinahanglan niini; ug gilayon iyang igapadala dinhi.

³And if any one say to you, Why do ye this? say, The Lord has need of it; and straightway he sends it hither.

⁴Ug nangadto sila ug hingkaplagan nila ang nati sa asna nga gihigut sa ganghaan sa gawas, sa kinasang-an sa dalan ug ilang gihubaran siya.

⁴And they departed, and found a colt bound to the door without at the crossway, and they loose him.

⁵Ug ang uban sa nanagtindog didto nanag-ingon kanila: Unsa ang ginabuhat ninyo nga inyong gihubaran ang nati sa asna?

⁵And some of those who stood there said to them, What are ye doing, loosing the colt?

⁶Ug sila nanag-ingon kanila sumala sa gisugo ni Jesus, ug gipasagdan sila.

⁶And they said to them as Jesus had commanded. And they let them [do it].

⁷Ug gidala nila ang nati sa asna kang Jesus, ug kini ilang gihaklapan sa ilang mga kupo, ug siya mikabayo kaniya.

⁷And they led the colt to Jesus, and cast their clothes upon it, and he sat on it;

⁸Ug daghan ang namuklad sa ilang mga kupo sa dalan; ug ang uban nanagpamutol ug mga palongpong sa kapatagan ug gikatag nila sa dalan.

⁸and many strewed their clothes on the way, and others cut down branches from the trees [and went on strewing them on the way].

⁹Ug ang mga nagauna ug ang mga nagasunod, nanagsinggit nga nagaingon: Hosanna! Dalayegon ang mianhi sa ngalan sa Ginoo!

⁹And those going on before and those following cried out, Hosanna! blessed [be] he that comes in [the] Lord's name.

¹⁰Dalayegon ang gingharian nga nagaanhi, ang gingharian ni David nga atong amahan! Hosanna sa mga kahitas-an!

¹⁰Blessed [be] the coming kingdom of our father David. Hosanna in the highest!

¹¹Ug si Jesus misulod sa Jerusalem, ngadto sa templo; ug sa natan-aw niya sa libut ang tanang mga butang, ug kay hapon na, migula siya padulong sa Betania uban ang napulo ug duha.

¹¹And he entered into Jerusalem and into the temple; and having looked round on all things, the hour being already late, he went out to Bethany with the twelve.

¹²Ug sa pagkaugma, sa migikan sila sa Betania, gigutom siya.

¹²And on the morrow, when they were gone out of Bethany, he hungered.

¹³Ug sa nakita niya sa unahan ang usa ka higuera nga may mga dahon, giduol niya, basin da kong may makaplagan siya niadto. Ug sa nakaduol siya, wala siyay hingkaplagan kondili mga dahon, kay dili panahon kadto sa mga higos.

¹³And seeing from afar off a fig-tree which had leaves, he came, if perhaps he might find something on it. And having come up to it he found nothing but leaves, for it was not the time of figs.

¹⁴Ug mitubag si Jesus ug miingon niini: Wala na gayud ing mokaon bisan kinsa sa imong bunga bisan anus-a pa. Ug hingdunggan kini sa iyang mga tinon-an.

¹⁴And answering he said to it, Let no one eat fruit of thee any more for ever. And his disciples heard [it].

¹⁵Ug nangabut sila sa Jerusalem, ug si Jesus misulod sa templo, ug nagsugod pag-abog sa gawas sa mga nanagbaligya ug mga nanagpamalit sa sulod sa templo, ug gipamukan niya ang mga lamesa sa mga magbabaylo, ug ang mga lingkoranan sa mga nanagbaligya ug mga salampati;

¹⁵And they come to Jerusalem, and entering into the temple, he began to cast out those who sold and who bought in the temple, and he overthrew the tables of the moneychangers and the seats of the dove-sellers,

¹⁶Ug wala siya motugot nga may magadala ug ginamiton latas sa templo.

¹⁶and suffered not that any one should carry any package through the temple.

¹⁷Ug nagtudlo siya ug nag-ingon kanila: Wala ba mahasulat, Ang akong balay paganganlan balay sa pag-ampo sa tanan nga nasud? Apan gihimo ninyo nga lungib sa mga tulisan.

¹⁷And he taught saying to them, Is it not written, My house shall be called a house of prayer for all the nations? but *ye* have made it a den of robbers.

¹⁸Ug hingdunggan kini sa mga punoan sa mga sacerdote ug sa mga escriba, ug nanagpangita sila kong unsaon ang paglaglag kaniya, kay sila nangahadlok kaniya, sanglit ang tanang panon sa katawohan nanghitingala sa iyang pagtolon-an.

¹⁸And the chief priests and the scribes heard [it], and they sought how they might destroy him; for they feared him, because all the crowd were astonished at his doctrine.

¹⁹Ug sa mataghapon mogula siya sa lungsod.

¹⁹And when it was evening he went forth without the city.

²⁰Ug sa pag-agi nila sa pagkabuntag, hingkit-an nila nga ang higuera nalaya sukad sa gamut.

²⁰And passing by early in the morning they saw the fig-tree dried up from the roots.

²¹Ug sa nahinumdum si Pedro, miingon kaniya: Magtutudlo, tan-awa, ang higuera nga imong gitunglo, nalaya.

²¹And Peter, remembering [what Jesus had said], says to him, Rabbi, see, the fig-tree which thou cursedst is dried up.

²²Ug sa mitubag si Jesus, miingon kanila: Tumoo kamo sa Dios.

²²And Jesus answering says to them, Have faith in God.

²³Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo: Bisan kinsa nga mag-ingon niining bukid: Pahawa ka ug lumayat ka sa dagat, ug dili magduhaduha sa iyang kasingkasing apan motoo nga ang iyang giingon mahimo, siya makabaton niini.

²³Verily I say to you, that whosoever shall say to this mountain, Be thou taken away and cast into the sea, and shall not doubt in his heart, but believe that what he says takes place, whatever he shall say shall come to pass for him.

²⁴Tungod niini nagaingon ako kaninyo: Ang tanang mga butang nga inyong igaampo ug pagapangayoon, tohoi nga inyong madawat sila, ug kamo makabaton kanila.

²⁴For this reason I say to you, All things whatsoever ye pray for and ask, believe that ye receive it, and it shall come to pass for you.

²⁵Ug sa tanang panahon nga kamo magatindog sa pag-ampo, ug may diyutay kamo batok sa uban, pasayloa sila ninyo, aron nga ang inyong Amahan nga atua sa langit magapasaylo usab kaninyo sa inyong mga paglapas.

²⁵And when ye stand praying, forgive if ye have anything against any one, that your Father also who is in the heavens may forgive you your offences.

²⁶Apan kong kamo dili managpasaylo, ang inyong Amahan nga atua sa langit dili usab magapasaylo sa inyong mga paglapas.

²⁶But if *ye* do not forgive, neither will your Father who is in the heavens forgive your offences.

²⁷Ug ming-abut sila pag-usab sa Jerusalem, ug sa nagalakaw siya sa templo, nanagpanuol kaniya ang mga punoan sa mga sacerdote ug ang mga escriba, ug ang mga anciano.

²⁷And they come again to Jerusalem. And as he walked about in the temple, the chief priests and the scribes and the elders come to him,

²⁸Ug sila nag-ingon kaniya: Tungod sa unsa nga pagbulot-an nga nagabuhat ikaw niining mga butanga? kun kinsa ang nagahatag kanimo niini nga pagbulot-an sa pagbuhat niining mga butanga?

²⁸and they say to him, By what authority doest thou these things? and who gave thee this authority, that thou shouldest do these things?

²⁹Ug si Jesus miingon kanila: Ako mangutana usab kaninyo ug usa ka butang, ug tubaga ako, ug ako magtug-an kaninyo kong sa unsa nga pagbulot-an ginabuhat ko kining mga butanga.

²⁹And Jesus answering said to them, *I* also will ask you one thing, and answer me, and I will tell you by what authority I do these things:

³⁰Ang bautismo ni Juan, gikan ba sa langit kun sa mga tawo? Tubaga ako.

³⁰The baptism of John, was it of heaven, or of men? answer me.

³¹Ug nanagtolotimbang sila sa ilang kaugalingon nga nagaingon: Kong kita magaingon: Gikan sa langit, moingon siya: Ngano man nga wala ninyo siya pagtohol?

³¹And they reasoned with themselves, saying, If we should say, Of heaven, he will say, Why [then] have ye not believed him?

³²Apan kong mag-ingon kita: Gikan sa mga tawo—nangahadlok sila sa lungsod, kay ang tanan sa pagkamatuod nagaila kang Juan ingon nga manalagna.

³²but should we say, Of men -- they feared the people; for all held of John that he was truly a prophet.

³³Ug mingtubag sila ug nag-ingon kang Jesus: Wala kami manghibalo. Ug si Jesus miingon kanila: Ako dili usab magtug-an kaninyo kong sa unsa nga pagbulotan ginabuhat ko kining mga butanga.

³³And they answering say to Jesus, We do not know. And Jesus [answering] says to them, Neither do *I* tell you by what authority I do these things.