¹Ang kaalam nagtukod sa iyang balay; Iyang gihinloan ang iyang pito ka mga haligi:

¹Wisdom hath built her house, she hath hewn out her seven pillars;

²Siya nagpatay sa iyang mga mananap; siya nagsagol sa iyang vino, Siya usab nag-andam sa iyang lamesa:

²she hath slaughtered her cattle, she hath mingled her wine, she hath also prepared her table;

³Siya nagpalakat sa iyang kadalagahan; Siya nagsinggit ibabaw sa labing kinatas-ang mga dapit sa ciudad:

³she hath sent forth her maidens: she crieth upon the summits of the high places of the city,

⁴Bisan kinsa kadto nga walay-pagtagad, paatubanga siya dinhi: Mahatungod niadtong walay salabutan, siya nagaingon kaniya:

⁴Whoso is simple, let him turn in hither. To him that is void of understanding, she saith,

⁵Umari, kumaon kamo sa akong tinapay, Ug uminum kamo sa vino nga akong gisagol.

⁵Come, eat ye of my bread, and drink of the wine that I have mingled.

⁶Biyai, kamo nga mga walay-pagtagad, ug kamo mabuhi; Ug lumakat sa dalan sa pagsabut;

⁶Forsake follies and live, and go in the way of intelligence.

⁷Kadtong magabadlong sa usa ka mayubiton makadawat sa iyang kaugalingon ug pulong sa panamastamas; Ug kadtong magasaway sa usa ka tawo nga dautan makakuha sa iyang kaugalingon ug usa ka buling.

⁷He that instructeth a scorner getteth to himself shame; and he that reproveth a wicked [man] [getteth] to himself a blot.

⁸Ayaw pagbadlonga ang usa ka mayubiton, tingali unya siya magadumot kanimo: Badlonga ang usa ka tawong manggialamon, ug siya mahagugma kanimo.

⁸Reprove not a scorner, lest he hate thee; reprove a wise [man], and he will love thee.

⁹Hatagi ug pahamatngon ang usa ka tawong manggialamon, ug siya magamaalamon pa sa pagsamot: Tudloi ang matarung nga tawo, ug siya magadugang pa sa kinaadman.

⁹Impart to a wise [man], and he will become yet wiser; teach a righteous [man], and he will increase learning.

¹⁰Ang pagkahadlok kang Jehova maoy sinugdan sa kaalam; Ug ang kahibalo niadtong Balaan mao ang pagsabut.

¹⁰The fear of Jehovah is the beginning of wisdom; and the knowledge of the Holy is intelligence.

¹¹Kay pinaagi kanako ang imong mga adlaw pagapilo-piloon, Ug ang mga tuig sa imong kinabuhi pagapadaghanon.

¹¹For by me thy days shall be multiplied, and years of life shall be added to thee.

¹²Kong ikaw manggialamon, ikaw manggialamon sa imong kaugalingon; Ug kong ikaw magayubit, ikaw ra ang magadala niini.

¹²If thou art wise, thou shalt be wise for thyself; and if thou scornest, thou alone shalt bear it.

¹³Ang buang-buang nga babaye sabaan man; Siya walay-pagtagad ug walay hibangkaagan.

¹³The foolish woman is clamorous; she is stupid, and knoweth nothing.

¹⁴Ug siya magalingkod sa pultahan sa iyang balay, Ibabaw sa usa ka lingkoranan diha sa usa ka hataas nga dapit sa ciudad,

¹⁴And she sitteth at the entry of her house, on a seat in the high places of the city,

¹⁵Sa pagsangpit niadtong managpangagi, Nga manglakat sa matul-id sa ilang mga dalan:

¹⁵to call passers-by who go right on their ways:

¹⁶Bisan kinsa nga walay-pagtagad, pahapita siya nganhi; Ug alang kaniya nga walay salabutan, siya moingon kaniya:

¹⁶Whoso is simple, let him turn in hither. And to him that is void of understanding she saith,

¹⁷Matam-is ang kinawat nga mga tubig, Ug lamian ang tinapay nga pagakan-on sa tago.

¹⁷Stolen waters are sweet, and the bread of secrecy is pleasant.

¹⁸Apan siya wala mahibalo nga ang mga nangamatay atua didto; Nga ang iyang mga dumudu-aw anaa sa mga kahiladman sa Sheol.

¹⁸But he knoweth not that the dead are there; [that] her guests are in the depths of Sheol.