¹Anak ko, bantayi ang akong mga pulong, Ug tagoa ang akong mga sugo uban kanimo.

¹Son minn, varðveit þú orð mín og geym þú hjá þér boðorð mín.

²Bantayi ang akong mga sugo ug ikaw mabuhi; Ug ang akong balaod ingon sa tawo-tawo sa imong mata.

²Varðveit þú boðorð mín, og þá munt þú lifa, og áminning mína eins og sjáaldur auga þíns.

³Ibugkos sila sa imong mga tudlo; Isulat mo sila ibabaw sa papan sa imong kasingkasing.

³Bind þau á fingur þína, skrifa þau á spjald hjarta þíns.

⁴Pamulongan mo ang kaalam: Ikaw mao ang akong igsoon nga babaye; Ug tawga ang salabutan nga imong kauban nga babaye:

⁴Seg við spekina: ,,Þú ert systir mín!`` og kallaðu skynsemina vinkonu,

⁵Aron sila magabantay kanimo gikan sa dumuloong babaye, Gikan sa dumuloong nga maga-ulo-ulo uban sa iyang mga pulong.

⁵svo að þær varðveiti þig fyrir léttúðarkonu, fyrir blíðmálugri konu sem annar á.

⁶Kay sa tamboanan sa akong balay Ako milili sa akong rihas;

⁶Út um gluggann á húsi mínu, út um grindurnar skimaði ég

⁷Ug ako nakatan-aw sa taliwala sa mga walay-pagtagad, Ako nakaila diha sa taliwala sa mga batan-on, Sa usa ka batan-on nga walay salabutan,

⁷og sá þar meðal sveinanna ungan og vitstola mann.

⁸Miagi sa dalan haduol sa iyang likoanan; Ug siya mipadulong ngadto sa iyang balay,

⁸Hann gekk á strætinu nálægt horni einu og fetaði leiðina að húsi hennar,

⁹Sa pagkasalumsom, sa pagkahapon sa adlaw, Sa pagkatungang gabii ug sa kangitngitan.

⁹í rökkrinu, að kveldi dags, um miðja nótt og í niðdimmu.

¹⁰Ug, ania karon, may mitagbo kaniya nga usa ka babaye Sa pamisti sa usa ka babayeng bigaon, ug malimbongon sa kasingkasing.

¹⁰Gekk þá kona í móti honum, búin sem portkona og undirförul í hjarta _

¹¹(Siya sabaan ug malimbongon; Ang iyang mga tiil dili mahimutang sa iyang balay:

¹¹hávær er hún og óhemjuleg, fætur hennar tolla aldrei heima,

¹²Karon siya anaa sa kadalanan, unya sa halapad nga mga dapit, Ug magahubong sa tagsatagsa ka likoanan).

¹²hún er ýmist á götunum eða á torgunum, og situr um menn hjá hverju horni _,

¹³Busa iyang hidakpan siya, ug gihagkan siya, Ug uban sa usa ka magahing nawong siya miingon kaniya:

¹³hún þrífur í hann og kyssir hann og segir við hann, ósvífin í bragði:

¹⁴Mga halad sa halad-sa-pakigdait maoy ania kanako; Niining adlawa gituman ko ang akong mga panaad.

¹⁴,,Ég átti að greiða heillafórn, í dag hefi ég goldið heit mitt.

¹⁵Sa ingon niana ako milakat aron sa pagpakigtagbo kanimo, Sa masingkamoton nga pagpangita sa imong nawong, ug hikaplagan ko ikaw.

¹⁵Fyrir því fór ég út til móts við þig, til þess að leita þín, og hefi nú fundið þig.

¹⁶Gibuklad ko na sa akong higdaanan ang mga habol nga binuldahan, Sa ginihay nga mga panapton nga hinabol sa Egipto.

¹⁶Ég hefi búið rúm mitt ábreiðum, marglitum ábreiðum úr egypsku líni.

¹⁷Gipahumotan ko na ang akong higdaanan. Sa mirra, aloes ug sinamomo;

¹⁷Myrru, alóe og kanel hefi ég stökkt á hvílu mína.

¹⁸Umari ka, maghubog kita sa gugma hangtud sa pagkabuntag; Managlipay kita sa atong kaugalingon sa mga gugma.

¹⁸Kom þú, við skulum drekka okkur ástdrukkin fram á morgun, gamna okkur með blíðuhótum.

¹⁹Kay ang akong lalake wala sa balay; Siya atua sa halayong panaw:

¹⁹Því að maðurinn minn er ekki heima, hann er farinn í langferð.

²⁰Siya nagdala ug usa ka puntil nga salapi uban kaniya; Siya mopauli sa balay sa motakdul na ang bulan.

²⁰Peningapyngjuna tók hann með sér, hann kemur ekki heim fyrr en í tunglfylling.``

²¹Pinaagi sa iyang madanihon nga pakigpulong siya nakalukmay kaniya; Uban sa ulo-ulo sa iyang mga ngabil napugos siya sa pagnunot kaniya,

²¹Hún tældi hann með sínum áköfu fortölum, ginnti hann með kjassmælum sínum.

²²Siya misunod kaniya sa walay langan, Ingon sa usa ka vaca nga nagapadulong ngadto sa ihawan, Kun maingon sa usa nga anaa sa mga talikala aron sa pagtul-id sa mga buang;

²²Hann fer rakleiðis á eftir henni, eins og naut gengur fram á blóðvöllinn, og eins og hjörtur, sem anar í netið,

²³Hangtud nga ang usa ka udyong molagbas sa iyang atay, Ingon sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag, Ug wala manghibalo nga kana alang sa iyang kinabuhi.

²³uns örin fer í gegnum lifur hans, eins og fuglinn hraðar sér í snöruna, og veit ekki, að líf hans er í veði.

²⁴Busa karon, mga anak ko , patalinghug kamo kanako, Ug matngoni ninyo ang mga pulong sa akong baba.

²⁴Og nú, þér yngismenn, hlýðið á mig og gefið gaum að orðum munns míns.

²⁵Ayaw pagpakilinga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; Ayaw pagpasalaag ngadto sa iyang mga alagianan:

²⁵Lát eigi hjarta þitt teygjast á vegu hennar, villst eigi inn á stigu hennar.

²⁶Kay siya nagapabutalid sa daghang mga samaran: Oo, ang tanan sa iyang gipamatay usa na ka dakung panon.

²⁶Því að margir eru þeir, sem hún hefir sært til ólífis, og mesti grúi allir þeir, sem hún hefir myrt.Hús hennar er helvegur, er liggur niður til heimkynna dauðans.

²⁷Ang iyang balay maoy dalan ngadto sa Sheol, Nga nagalugsong ngadto sa mga lawak sa kamatayon.

²⁷Hús hennar er helvegur, er liggur niður til heimkynna dauðans.