¹Ang usa ka manggialamon nga anak mamati sa pahamatngon sa iyang amahan; Apan ang usa ka mayubiton dili mamati sa pagbadlong.

¹Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.

²Ang tawo magakaon ug maayo pinaagi sa bunga sa iyang baba; Apan ang kalag sa maluibon magakaon sa pagpanlupig.

²Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.

³Kadtong nagabantay sa iyang baba nagamatngon sa iyang kinabuhi; Apan kadtong nagawalis sa halapad gayud sa iyang mga ngabil adunay kadautan.

³Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.

⁴Ang kalag sa tapulan nagatinguha, ug siya walay bisan unsa; Apan ang kalag sa makugihon mahimong matambok,

⁴L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.

⁵Ang usa ka tawo nga matarung magadumot sa pagpamakak; Apan ang usa ka dautang tawo makaluod, ug modangat sa kaulawon.

⁵Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.

⁶Ang pagkamatarung nagabantay niadtong matul-id sa iyang dalan; Apan ang kadautan mopukan sa makasasala.

⁶La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.

⁷Adunay magapakadato sa iyang kaugalingon, apan siya walay bisan unsa; Adunay magapakakabus sa iyang kaugalingon, apan siya may dakung katigayonan.

⁷C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.

⁸Ang lukat sa usa ka tawo sa iyang kinabuhi mao ang iyang mga bahandi; Apan ang kabus dili mamati sa bisan unsay paghulga.

⁸La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.

⁹Ang kahayag sa matarung malipayon; Apan ang lamparahan sa dautan pagapalongon.

⁹La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.

¹⁰Tungod sa pagkamapahitas-on modangat lamang ang panagkabingkil; Apan sa maayong tinambagan mao ang kaalam.

¹⁰Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.

¹¹Ang katigayonan nga maani sa kakawangan magakahanaw; Apan kadtong nagatigum pinaagi sa pagpamoo adunay kauswagan.

¹¹La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.

¹²Ang paglaum nga makulangan makapadaut sa kasingkasing; Apan kong ang tinguha modangat, kana mao ang usa ka kahoy sa kinabuhi.

¹²La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.

¹³Bisan kinsa nga magatamay sa pulong magadala ug kadaut sa iyang kaugalingon; Apan kadtong mahadlok sa kasugoan pagabalusan.

¹³Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.

¹⁴Ang balaod sa manggialamon maoy usa ka tuburan sa kinabuhi, Aron nga ang usa makalikay gikan sa mga lit-ag sa kamatayon.

¹⁴L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.

¹⁵Ang maayong pagsabut mohatag ug kalooy; Apan ang dalan sa malapason maoy malisud.

¹⁵Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.

¹⁶Ang tagsatagsa ka buotan nga tawo magabuhat uban sa kahibalo; Apan ang buang magapagarbo sa iyang binuang.

¹⁶Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.

¹⁷Ang usa ka dautan nga sinugo mahulog ngadto sa kadaut; Apan ang usa ka matinumanon nga sinaligan maoy makaayo.

¹⁷Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.

¹⁸Ang kawalad-on ug kaulaw modangat kaniya nga magadumili sa pagsaway; Apan kadtong manumbaling sa pagbadlong pagapasidunggan.

¹⁸Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.

¹⁹Ang tinguha nga natuman maoy katam-is sa kalag; Apan maoy usa ka dulumtanan sa mga buang ang pagbiya gikan sa dautan.

¹⁹Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.

²⁰Lakat uban sa tawong manggialamon, ug ikaw mahimong manggialamon; Apan ang kauban sa mga buang magaantus tungod niana.

²⁰Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.

²¹Ang dautan nagalutos sa mga makasasala; Apan ang matarung pagabalusan uban sa maayo.

²¹Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.

²²Ang usa ka maayong tawo magabilin ug usa ka panulondon alang sa mga anak sa iyang mga anak; Ug ang katigayonan sa mga makasasala gitigum alang sa mga matarung.

²²L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.

²³Daghan ang makaon diha sa binaulan nga yuta sa kabus; Apan adunay pagalaglagon tungod sa pagkawalay-justicia.

²³Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.

²⁴Kadtong nagahawid sa iyang bunal nagadumot sa iyang anak; Apan kadtong nahagugma kaniya magacastigo kaniya sa matag-panahon.

²⁴Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.

²⁵Ang matarung magakaon aron sa pagpabusog sa iyang kalag; Apan ang tiyan sa mga dautan pagagutomon.

²⁵Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.