¹Ang tagsatagsa ka manggialamon nga babaye magatukod sa iyang balay; Apan ang buangbuang magaguba niana uban sa iyang mga kamot.

¹La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

²Kadtong nagalakat sa iyang pagkatul-id nahadlok kang Jehova; Apan kadtong sukwahi sa iyang dalan nagatamay kaniya.

²Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

³Diha sa baba sa buangbuang mao ang usa ka bunal alang sa iyang pagkamapahitas-on; Apan ang mga ngabil sa manggialamon magabantay kanila.

³Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

⁴Sa dapit diin walay mga vaca, ang pasungan mahinlo; Apan ang dakung abut pinaagi sa kusog sa vaca.

⁴Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

⁵Ang usa ka matinumanon nga saksi dili mobakak; Apan ang bakakon nga saksi magapamulong ug mga bakak.

⁵Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

⁶Ang usa ka mayubiton magapangita sa kaalam ug dilimakakaplag niini; Apan ang kahibalo masayon alang kaniya nga may salabutan.

⁶Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

⁷Lakaw ngadto sa atubangan sa usa ka tawong buangbuang, Ug ikaw dili makakaplag diha kaniya sa mga ngabil sa kahibalo.

⁷Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

⁸Ang kaalam sa buotan mao ang pagsabut sa iyang dalan; Apan ang binuang sa mga buangbuang mao ang paglimbong.

⁸La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

⁹Ang mga buang magatiaw-tiaw lamang sa halad-tungod-sa-sala; Apan sa taliwala sa mga matarung adunay maayong kabubut-on.

⁹Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

¹⁰Ang kasingkasing mahibalo sa iyang kaugalingong kapaitan; Ug walay usa ka dumuloong nga moambit sa kalipay niini.

¹⁰Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

¹¹Ang balay sa tawong dautan pagagun-obon; Apan ang balong-balong sa matarung pagapauswagon.

¹¹La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

¹²Adunay usa ka dalan nga daw matarung alang sa usa ka tawo; Apan ang katapusan niana mao ang mga dalan sa kamatayon.

¹²V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

¹³Bisan diha sa pagkatawa ang kasingkasing magamasulub-on; Ug ang katapusan sa kalipay mao ang kagul-anan.

¹³Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

¹⁴Ang nagabalik sa pagpakasala sa kasingkasing pagapun-on uban sa iyang kaugalingong mga paagi; Ug ang usa ka maayong tawo matagbaw gikan sa iyang kaugalingon.

¹⁴Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

¹⁵Ang walay-pagtagad motoo sa tagsatagsa ka pulong; Apan ang mabinantayon nga tawo magatan-aw pag-ayo sa iyang paglakaw.

¹⁵Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

¹⁶Ang usa ka tawong manggialamon mahadlok, ug magapahilayo gikan sa dautan; Apan ang buang mapangahason sa iyang kaugalingon nga may pagdaut ug siya masaligon.

¹⁶Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

¹⁷Siya nga dili masuko magahimo sa kabuangan; Ug ang usa ka tawo nga dautan ug mga paagi ginadumtan.

¹⁷Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

¹⁸Ang walay-pagtagad makapanunod sa binuang; Apan ang mga buotan pagapurongpurongan sa kahibalo.

¹⁸Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

¹⁹Ang tawong dautan moyukbo sa atubangan sa maayo; Ug ang dautan, diha sa mga ganghaan sa matarung.

¹⁹I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

²⁰Ang kabus ginadumtan bisan sa iyang kaugalingong silingan; Apan ang dato may daghang mga higala.

²⁰Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

²¹Kadtong nagatamay sa iyang isigkatawo nagapakasala; Apan kadtong may kalooy sa ka bus, malipayon siya.

²¹Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

²²Wala ba mangasayup kadtong nagamugna ug dautan? Apan ang puangod ug kamatuoran anaa kanila nga nagamugna ug maayo.

²²Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

²³Diha sa tanang buhat adunay bunga; Apan ang sulti sa mga ngabil nagapadulong lamang ngadto sa kawalad-on nga tuman.

²³In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

²⁴Ang purongpurong sa mga manggialamon mao ang ilang mga bahandi; Apan ang binuang sa mga buang mao lamang ang kabuangan.

²⁴La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

²⁵Ang matuod nga saksi nagaluwas ug mga kalag; Apan kadtong nagapamulong sa kabakakan nagalimbong.

²⁵Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

²⁶Diha sa pagkahadlok kang Jehova mao ang malig-on nga pagsalig; Ug ang iyang mga anak adunay usa ka dapit nga dalangpanan.

²⁶V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

²⁷Ang pagkahadlok kang Jehova maoy usa ka tuburan sa kinabuhi, Aron nga ang tawo makalikay gikan sa mga lit-ag sa kamatayon.

²⁷Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

²⁸Diha sa panon sa katawohan anaa ang himaya sa hari; Apan diha sa kawalad-on sa katawohan anaa ang kalaglagan sa principe.

²⁸La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

²⁹Kadtong mahinay nga masuko may dakung salabutan; Apan kadtong madali-dalion sa espiritu nagabayaw sa kabuangan.

²⁹Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

³⁰Ang usa ka malinawong kasingkasing maoy kinabuhi sa unod; Apan ang kasina mao ang pagkadunot sa kabukogan.

³⁰Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

³¹Kadtong nagadagmal sa kabus nagatamay sa iyang Magbubuhat; Apan kadtong may kalooy sa hangul nagatahud kaniya,

³¹Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

³²Ang dautan giunlod ngadto sa kahiladman tungod sa iyang buhat nga dautan; Apan ang matarung may usa ka dalangpanan sa iyang kamatayon.

³²L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

³³Ang kaalam magapuyo diha sa kasingkasing niadtong may salabutan; Apan kadtong anaa sa sulod sa mga buang mapadayag sa iyang kaugalingon .

³³La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

³⁴Ang pagkamatarung nagabayaw sa usa ka nasud; Apan ang sala maoy usa ka kaulawan sa bisan unsang katawohan.

³⁴La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

³⁵Ang kalooy sa hari anaa sa usa ka sulogoon nga nagabuhat sa pagkamaalamon; Apan ang iyang kaligutgut anaa batok niadtong nagapakaulaw.

³⁵Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.