¹Ang kasingkasing sa hari anaa sa kamot ni Jehova maingon sa mga baha sa tubig: Siya nagapaliso niini sa bisan diin nga siya magabuot.

¹Il cuore del re, nella mano dell’Eterno, è come un corso d’acqua; egli lo volge dovunque gli piace.

²Ang tagsatagsa ka dalan sa usa ka tawo matarung sa iyang kaugalingong mga mata; Apan si Jehova magatimbang sa mga kasingkasing.

²Tutte le vie dell’uomo gli paion diritte, ma l’Eterno pesa i cuori.

³Ang pagbuhat sa pagkamatarung ug justicia Labi pang dawaton ni Jehova kay sa halad.

³Praticare la giustizia e l’equità è cosa che l’Eterno preferisce ai sacrifizi.

⁴Ang usa ka tinan-awan nga mapahitas-on, ug ang usa ka palabilabihong kasingkasing, Bisan ang lamparahan sa dautan, sala man.

⁴Gli occhi alteri e il cuor gonfio, lucerna degli empi, sono peccato.

⁵Ang mga hunahuna sa makugihon nagapadulong ngadto sa pagkadagaya; Apan ang tagsatagsa ka madalidalion nagadali lamang sa kawalad-on.

⁵I disegni dell’uomo diligente menano sicuramente all’abbondanza, ma chi troppo s’affretta non fa che cader nella miseria.

⁶Ang pagbaton ug mga bahandi pinaagi sa usa ka bakakong dila Maoy usa ka gabon nga ginapalid ngadto ug nganhi niadtong nagapangita sa kamatayon.

⁶I tesori acquistati con lingua bugiarda sono un soffio fugace di gente che cerca la morte.

⁷Ang pagpanlupig sa dautan magasilhig kanila, Tungod kay sila nagadumili sa pagbuhat ug justicia.

⁷La violenza degli empi li porta via, perché rifiutano di praticare l’equità.

⁸Ang dalan niadtong natugob sa kasal-anan baliko gayud kaayo; Apan alang niadtong mga ulay, ang iyang buhat matarung.

⁸La via del colpevole è tortuosa, ma l’innocente opera con rettitudine.

⁹Maayo pa ang pagpuyo diha sa pamag-angan sa atop sa balay, Kay sa pakigkauban sa usa ka makig-awayong babaye sa usa ka halapad nga balay.

⁹Meglio abitare sul canto d’un tetto, che una gran casa con una moglie rissosa.

¹⁰Ang kalag sa dautan nagatinguha sa dautan: Ang iyang isigkatawo dili makakaplag ug kalooy diha sa iyang mga mata.

¹⁰L’anima dell’empio desidera il male; il suo amico stesso non trova pietà agli occhi di lui.

¹¹Kong ang mayubiton pagasilotan, ang walay-pagtagad mahimong manggialamon; Ug kong ang manggialamon pahamatngonon siya makadawat ug kahibalo.

¹¹Quando il beffardo è punito, il semplice diventa savio; e quando s’istruisce il savio, egli acquista scienza.

¹²Ang tawong matarung nagatulotimbang sa balay sa dautan, Unsaon sa pagkaunlod sa dautan ngadto sa ilang kapildihan.

¹²Il Giusto tien d’occhio la casa dell’empio, e precipita gli empi nelle sciagure.

¹³Bisan kinsa nga magasampong sa iyang mga idgulungog sa pagtu-aw sa kabus, Siya usab magatu-aw ra, apan dili pagapatalinghugan.

¹³Chi chiude l’orecchio al grido del povero, griderà anch’egli, e non gli sarà risposto.

¹⁴Ang usa ka gasa sa tago magapapoypoy sa kasuko; Ug ang usa ka hatag diha sa sabakan, sa hilabihan nga kasuko.

¹⁴Un dono fatto in segreto placa la collera, e un regalo dato di sottomano, l’ira violenta.

¹⁵Maoy kalipay sa matarung ang pagbuhat ug justicia; Apan maoy usa ka pagkalaglag sa mga mamumuhat sa kasal-anan.

¹⁵Far ciò ch’è retto è una gioia per il giusto, ma è una rovina per gli artefici d’iniquità.

¹⁶Ang tawo nga nagasaagsaag gikan sa dalan sa pagsabut Magapahulay sa katilingban sa mga minatay.

¹⁶L’uomo che erra lungi dalle vie del buon senso, riposerà nell’assemblea dei trapassati.

¹⁷Siya nga mahigugmaon sa kalingawan mahimong kabus nga tawo: Siya nga mahigugmaon sa vino ug lana dili maadunahan.

¹⁷Chi ama godere sarà bisognoso, chi ama il vino e l’olio non arricchirà.

¹⁸Ang dautan maoy usa ka lukat alang sa matarung; Ug ang maluibon modangat nga ilis sa matul-id

¹⁸L’empio serve di riscatto al giusto; e il perfido, agli uomini retti.

¹⁹Maayo pang magpuyo sa usa ka yuta nga kamingawan, Kay sa pakig-ipon sa usa ka makig-awayon ug masuk-anon nga babaye.

¹⁹Meglio abitare in un deserto, che con una donna rissosa e stizzosa.

²⁰Adunay bililhon nga bahandi ug lana diha sa puloy-anan sa manggialamon; Apan ang usa ka tawong buang magalamoy niana.

²⁰In casa del savio c’è dei tesori preziosi e dell’olio, ma l’uomo stolto dà fondo a tutto.

²¹Kadtong magasunod sa pagkamatarung ug sa kalolot Makakaplag sa kinabuhi, pagkamatarung, ug kadungganan.

²¹Chi ricerca la giustizia e la bontà troverà vita, giustizia e gloria.

²²Ang usa ka manggialamon nga tawo makakatkat sa usa ka ciudad sa gamhanan, Ug makapukan sa kusog nga gisaligan niana.

²²Il savio dà la scalata alla città dei forti, e abbatte il baluardo in cui essa confidava.

²³Bisan kinsa nga magabantay sa iyang baba ug sa iyang dila, Magabantay sa iyang kalag gikan sa mga kasamok.

²³Chi custodisce la sua bocca e la sua lingua preserva l’anima sua dalle distrette.

²⁴Ang tawong palabi-labihon ug garboso, mayubiton ang iyang ngalan; Siya magabuhat nga nagapakaaron-ingnon sa iyang pagkamapahitas-on.

²⁴Il nome del superbo insolente è: beffardo; egli fa ogni cosa con furore di superbia.

²⁵Ang tinguha sa tapulan nagapatay kaniya; Kay ang iyang mga kamot nagadumili sa pagbuhat.

²⁵I desideri del pigro l’uccidono perché le sue mani rifiutano di lavorare.

²⁶Adunay maibug sa pagkahakog gayud sa tibook adlaw; Apan ang matarung nagahatag ug wala magatungina.

²⁶C’è chi da mane a sera brama avidamente, ma il giusto dona senza mai rifiutare.

²⁷Ang halad sa tawong dautan maoy usa ka dulumtanan; Daw unsa ka labaw pa gayud, kong iyang dad-on kini uban sa dautan nga hunahuna!

²⁷Il sacrifizio dell’empio è cosa abominevole; quanto più se l’offre con intento malvagio!

²⁸Ang usa ka bakakon nga saksi mahanaw; Apan ang tawo nga nagapamati nagapadayon sa iyang gipamulong.

²⁸Il testimonio bugiardo perirà, ma l’uomo che ascolta potrà sempre parlare.

²⁹Ang usa ka tawong dautan magapagahi sa iyang nawong; Apan mahitungod sa matul-id siya magalig-on sa iyang mga dalan.

²⁹L’empio fa la faccia tosta, ma l’uomo retto rende ferma la sua condotta.

³⁰Walay kaalam ni pagsabut Ni tambag batok kang Jehova.

³⁰Non c’è sapienza, non intelligenza, non consiglio che valga contro l’Eterno.

³¹Ang kabayo giandam batok sa adlaw sa gubat; Apan ang pagdaug iya kang Jehova.

³¹Il cavallo è pronto per il dì della battaglia, ma la vittoria appartiene all’Eterno.