¹Oh Jehova, ikaw Dios nga anaa kanimo ang pagpanimalus, Ikaw Dios, nga anaa kanimo ang pagpanimalus, ipakita ang imong kaugalingon .

¹Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!

²Tumindog ka sa imong kaugalingon, ikaw nga maghuhukom sa yuta: Ihatag sa mga palabilabihon ang balus nga angay kanila ,

²Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!

³Oh Jehova, hangtud anus-a ang mga dautan, Hangtud anus-a makadaug ang mga dautan?

³Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?

⁴Nanagyawit sila, nanagsulti sila sa pagkamapahitas-on: Nanagpangandak ang tanang mga mamumuhat sa kadautan sa ilang kaugalingon.

⁴De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.

⁵Gipanugmok nila ang imong katawohan, Oh Jehova, Ug gisakit ang imong panulondon.

⁵Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.

⁶Gipamatay nila ang babaye nga balo ug ang dumuloong, Ug gikuhaan nila sa kinabuhi ang mga ilo.

⁶Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.

⁷Ug nanag-ingon sila: Si Jehova dili makakita, Ni ang Dios ni Jacob magapalandong.

⁷Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.

⁸Palandunga ninyo, kamong mga mananapon sa taliwala sa katawohan; Ug kamong mga buang, anus-a pa ba kamo magmanggialamon?

⁸Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?

⁹Siya nga nagbuhat sa igdulungog, dili ba siya makadungog? Siya nga nag-umol sa mata, dili ba siya makakita?

⁹Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?

¹⁰Siya nga nagacastigo sa mga nasud, dili ba siya magabadlong, Bisan siya nga nagatudlo sa tawo ug kahibalo?

¹⁰Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?

¹¹Si Jehova nakasusi sa mga hunahuna sa tawo, Nga sila mga kakawangan lamang .

¹¹Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.

¹²Bulahan ang tawo nga imong gicastigo, Oh Jehova, Ug gitudloan mo gikan sa imong Kasugoan;

¹²Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov

¹³Aron sa paghatag kaniya ug pahulay sa mga adlaw sa kagulanan, Hangtud nga makalot ang gahong alang sa mga dautan.

¹³for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.

¹⁴Kay dili isalikway ni Jehova ang iyang katawohan, Ni pagabiyaan niya ang iyang panulondon.

¹⁴For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;

¹⁵Kay ang paghukom magabalik ngadto sa pagkamatarung; Ug ang tanang mga matul-id sa kasingkasing magasunod niini.

¹⁵for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.

¹⁶Kinsa ba ang motindog alang kanako batok sa mga mamumuhat sa kadautan? Kinsa ka ang motindog alang kanako batok sa mga mamumumuhat sa kasal-anan?

¹⁶Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?

¹⁷Sa wala pa unta tabanga ako ni Jehova, Sa hinanali nagpuyo na unta ang akong kalag sa kalinaw.

¹⁷Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.

¹⁸Sa pag-ingon ko: Ang akong tiil nahadalin-as; Ang imong mahigugmaong-kalolot, Oh Jehova, nagsapnay kanako.

¹⁸Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!

¹⁹Sa dili maisip nga mga hunahuna nga ania kanako, Ang imong mga paglipay nakapahimuot sa akong kalag.

¹⁹Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.

²⁰May kaambitan ba ang trono sa kadautan uban kanimo, Nga nagatukod ug dautang buhat pinaagi sa balaod?

²⁰Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?

²¹Nanagtigum sila sa tingub sa ilang kaugalingon batok sa kalag sa matarung, Ug ginahukman nila sa silot ang dugo nga inocente.

²¹De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.

²²Apan si Jehova mao ang akong hataas nga torre, Ug ang akong Dios, ang bato sa akong dalangpanan.

²²Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.

²³Ug siya nagdala sa ibabaw nila sa ilang kaugalingong kasal-anan, Ug magaputol kanila sa ila da nga kaugalingong kadautan; Si Jehova nga atong Dios magaputol kanila.

²³Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.