¹Ug sa natino na nga molayag kami padulong sa Italia, ilang gitugyan si Pablo ug ang uban nga mga binilanggo sa usa ka centurion, nga ginanganlan si Julio, sa panon ni Augusto.

¹E, como se determinou que navegássemos para a Itália, entregaram Paulo e alguns outros presos a um centurião por nome Júlio, da coorte augusta.

²Ug sa misakay kami sa usa kasakayan nga taga-Adramito, nga gumigikan sa pagpangubay sa Asia, migikan kami; si Aristarco nga Macedonianhon, nga taga-Tesalonica, mikuyog kanamo.

²E, embarcando em um navio de Adramítio, que estava prestes a navegar em demanda dos portos pela costa da Ásia, fizemo-nos ao mar, estando conosco Aristarco, macedônio de Tessalônica.

³Ug sa sunod nga adlaw midunggo kami sa Sidon. Ug giabiabi ni Julio sa maloloy-on gayud si Pablo, ug gitugutan niya nga makaadto sa iyang mga higala aron makalingawlingaw sa iyang kaugalingon.

³No dia seguinte chegamos a Sidom, e Júlio, tratando Paulo com bondade, permitiu-lhe ir ver os amigos e receber deles os cuidados necessários.

⁴Ug sa paggikan namo didto, milayag kami sa salipud sa Cipro, kay sungsungon ang mga hangin.

⁴Partindo dali, fomos navegando a sotavento de Chipre, porque os ventos eram contrários.

⁵Ug sa natabuk namo ang lawod sa atbang sa Cilicia ug Pamphylia, miabut kami sa Mira, ciudad sa Licia.

⁵Tendo atravessado o mar ao longo da Cilícia e Panfília, chegamos a Mirra, na Lícia.

⁶Ug didto ang centurion nakakaplag ug usa ka sakayan nga taga-Alejandria nga gumigikan padulong sa Italia, ug gipasakay kami niadto.

⁶Ali o centurião achou um navio de Alexandria que navegava para a Itália, e nos fez embarcar nele.

⁷Ug sa nakalayag na kami sa hinayhinay sulod sa daghang mga adlaw, ug nakaabut nga nagalisud sa atbang sa Gnido, ang hangin wala na magsunod kanamo, mipadulong kami sa salipud sa Creta, sa atbang sa Salmon;

⁷Navegando vagarosamente por muitos dias, e havendo chegado com dificuldade defronte de Cnido, não nos permitindo o vento ir mais adiante, navegamos a sotavento de Creta, � altura de Salmone;

⁸Ug sa kalisdanan, samtang nakapamaybay kaniya, miabut kami sa usa ka dapit nga ginganlan Matahum nga mga Dunggoanan, nga haduol didto ang ciudad sa Lasea.

⁸e, costeando-a com dificuldade, chegamos a um lugar chamado Bons Portos, perto do qual estava a cidade de Laséia.

⁹Ug sa miagi na ang hataas nga panahon, ug makulba na ang pagsakay, sanglit kay miagi na ang Puasa; si Pablo nagatambag kanila,

⁹Havendo decorrido muito tempo e tendo-se tornado perigosa a navegação, porque já havia passado o jejum, Paulo os advertia,

¹⁰Ug miingon kanila: Mga ginoo, gitan-aw ko nga ang pagsakay may kadaut ug magahatag daghang kapildihan, dili lamang sa lulan ug sa sakayan, kondili usab sa atong mga kinabuhi.

¹⁰dizendo-lhes: Senhores, vejo que a viagem vai ser com avaria e muita perda não só para a carga e o navio, mas também para as nossas vidas.

¹¹Apan ang centurion namati sa piloto ug sa tag-iya sa sakayan labaw pa kay sa mga butang nga giingon ni Pablo.

¹¹Mas o centurião dava mais crédito ao piloto e ao dono do navio do que �s coisas que Paulo dizia.

¹²Ug tungod kay ang dunggoanan dili angay lumaran sa panahon sa tingtugnaw, ang kadaghanan nanagtambag nga molayag gikan didto, basin na lamang makaabut sila sa Fenice, usa ka dunggoanan didto nga nagalantaw sa habagatan ug sa kanawayan, aron sa pagpabilin didto sa tingtugnaw.

¹²E não sendo o porto muito próprio para invernar, os mais deles foram de parecer que daí se fizessem ao mar para ver se de algum modo podiam chegar a Fênice, um porto de Creta que olha para o nordeste e para o sueste, para ali invernar.

¹³Ug sa mihuyop sa mahinay ang habagat, sa ginahunahuna nila nga natuman na ang ilang tuyo, migikan sila ug nagpamaybay paglayag sa Creta haduol sa baybayon.

¹³Soprando brandamente o vento sul, e supondo eles terem alcançado o que desejavam, levantaram ferro e iam costeando Creta bem de perto.

¹⁴Apan sa wala madugay may mihuros nga usa ka unos nga makusog, nga ginganlan Euraquilon.

¹⁴Mas não muito depois desencadeou-se do lado da ilha um tufão de vento chamado euro-aquilão;

¹⁵Ug sa gianod ang sakayan, ug wala na makagsungsung sa hangin, nagpahanunot kami ug ginapadpad.

¹⁵e, sendo arrebatado o navio e não podendo navegar contra o vento, cedemos � sua força e nos deixávamos levar.

¹⁶Ug sa mipadalagan kami sa salipud sa usa ka diyutay nga pulo, nga ginganlan Cauda, nakahimo kami, nga may kalisud, sa paglig-on sa sakayan.

¹⁶Correndo a sota-vento de uma pequena ilha chamada Clauda, somente a custo pudemos segurar o batel,

¹⁷Ug sa human ikaisa kini nila, nagagamit sila ug mga tabang nga gibakus nila sa ilalum sa sakayan; ug sanglit nangahadlok sila nga tingali igadakdak sila sa Sirte, gilukot nila ang mga layag, ug sa ingon niana nagpaanod sila.

¹⁷o qual recolheram, usando então os meios disponíveis para cingir o navio; e, temendo que fossem lançados na Sirte, arriaram os aparelhos e se deixavam levar.

¹⁸Ug sa gikusokuso kami pag-ayo sa unos, sa adlaw nga misunod misugod sila sa pagpanalibay sa mga lulan.

¹⁸Como fôssemos violentamente açoitados pela tempestade, no dia seguinte começaram a alijar a carga ao mar.

¹⁹Ug sa ikatolo ka adlaw gipanalibay nila sa ilang kaugalingong mga kamot ang mga kasangkapan sa sakayan.

¹⁹E ao terceiro dia, com as próprias mãos lançaram os aparelhos do navio.

²⁰Ug sa diha nga sa daghang mga adlaw wala mohayag ang adlaw bisan ang mga bitoon, ug sa gihampak kami sa usa ka makusog nga bagyo ang tanan nga paglaum nga kami maluwas nawala.

²⁰Não aparecendo por muitos dia nem sol nem estrelas, e sendo nós ainda batidos por grande tempestade, fugiu-nos afinal toda a esperança de sermos salvos.

²¹Ug sa diha nga dugay na nga wala silay pagkaon, si Pablo mitindog sa ilang taliwala ug misulti: Mga ginoo, maayo unta kong nagpatalinghug pa kamo kanako, ug wala molayag gikan sa Creta, ug malikayan ta unta kining mga kadaut ug kapildihan.

²¹Havendo eles estado muito tempo sem comer, Paulo, pondo-se em pé no meio deles, disse: Senhores, devíeis ter-me ouvido e não ter partido de Creta, para evitar esta avaria e perda.

²²Ug karon nagatambag ako kaninyo nga magmadasigon kamo kay walay kinabuhi nga mawala kaninyo, kondili ang sakayan lamang.

²²E agora vos exorto a que tenhais bom ânimo, pois não se perderá vida alguma entre vós, mas somente o navio.

²³Kay karong gabii mipahayag kanako ang manolonda sa Dios nga maoy tag-iya kanako, nga mao usab ang akong ginaalagad, nga nagaingon:

²³Porque esta noite me apareceu um anjo do Deus de quem eu sou e a quem sirvo,

²⁴Dili ka mahadlok, Pablo; kinahanglan ka moatubang kang Cesar; ug ania karon, gihatag kanimo sa Dios ang tanang nagasakay uban kanimo.

²⁴dizendo: Não temas, Paulo, importa que compareças perante César, e eis que Deus te deu todos os que navegam contigo.

²⁵Busa, mga ginoo, magmalig-on kamo; kay ako mitoo sa Dios, nga mahinabo kini sumala sa gisulti kanako.

²⁵Portanto, senhores, tende bom ânimo; pois creio em Deus que há de suceder assim como me foi dito.

²⁶Apan kinahanglan nga igadagsa kita sa usa ka pulo.

²⁶Contudo é necessário irmos dar em alguma ilha.

²⁷Apan sa miabut ang ikapulo ug upat ka gabii, sa gianod-anod kami sa dagat sa Adria, sa haduol ang tungang gabii ang mga taga-sakayan nakaalinggat nga nagakahaduol sila sa usa ka yuta.

²⁷Quando chegou a décima quarta noite, sendo nós ainda impelidos pela tempestade no mar de Ádria, pela meia-noite, suspeitaram os marinheiros a proximidade de terra;

²⁸Ug ilang gitugkad, ug hingkaplagan nila nga kaluhaan ka dupa; ug sa nakairog-irog sila, gitugkad nila pag-usab, ug hingkaplagan nga napulo ug lima ka dupa.

²⁸e lançando a sonda, acharam vinte braças; passando um pouco mais adiante, e tornando a lançar a sonda, acharam quinze braças.

²⁹Ug sanglit nahadlok sila nga tingali unya ikadakdak kami sa mga takot, gihulogan nila ug upat ka sinipit sa ulin, ug nangandoy nga mobanagbanag na unta.

²⁹Ora, temendo irmos dar em rochedos, lançaram da popa quatro âncoras, e esperaram ansiosos que amanhecesse.

³⁰Ug kay nagapaninguha ang mga magsasakay sa pagkalagiw gikan sa sakayan, ug sa natunton nila ang tundaan sa dagat, aron ingnon nga igahulog nila ang mga sinipit sa dulong,

³⁰Procurando, entrementes, os marinheiros fugir do navio, e tendo arriado o batel ao mar sob pretexto de irem lançar âncoras pela proa,

³¹Nag-ingon si Pablo sa centurion ug sa mga sundalo: Kong kini sila dili managpabilin sa sakayan, dili kamo mangaluwas.

³¹disse Paulo ao centurião e aos soldados: Se estes não ficarem no navio, não podereis salvar-vos.

³²Unya giputol sa mga sundalo ang mga pisi sa tundaan, ug gipasagdan kini nga idagsa.

³²Então os soldados cortaram os cabos do batel e o deixaram cair.

³³Ug sa nagabanagbanag na, si Pablo nagaagda sa tanan sa pagkaon nga nagaingon: Kining adlawa mao ang ikapulo ug upat ka adlaw nga kamo nagahulat ug nagapadayon sa pagpuasa, nga wala kamoy bisan unsa nga gikaon.

³³Enquanto amanhecia, Paulo rogava a todos que comessem alguma coisa, dizendo: É já hoje o décimo quarto dia que esperais e permaneceis em jejum, não havendo provado coisa alguma.

³⁴Busa, ako magaagda kaninyo, nga mangaon kamo kay kini alang sa inyong kaluwasan; kay walay mapildi bisan usa ka buhok sa ulo ni bisan kinsa kaninyo.

³⁴Rogo-vos, portanto, que comais alguma coisa, porque disso depende a vossa segurança; porque nem um cabelo cairá da cabeça de qualquer de vós.

³⁵Ug sa nakapamulong siya niini, ug nakakuha sa tinapay, nagapasalamat siya sa Dios sa atubangan sa tanan; ug kini gitipiktipik niya, ug misugod sa pagkaon.

³⁵E, havendo dito isto, tomou o pão, deu graças a Deus na presença de todos e, partindo-o começou a comer.

³⁶Unya nagmadasigon silang tanan, ug nangaon usab.

³⁶Então todos cobraram ânimo e se puseram também a comer.

³⁷Ug kaming tanan sa sakayan duha ka gatus ug kapitoan ug unom ka kalag.

³⁷Éramos ao todo no navio duzentas e setenta e seis almas.

³⁸Ug sa nangabusog na sila, gipagaanan nila ang sakayan, pinaagi sa pagpanalibay sa trigo ngadto sa dagat.

³⁸Depois de saciados com a comida, começaram a aliviar o navio, alijando o trigo no mar.

³⁹Ug sa pagkaadlaw na, wala sila makaila sa yuta: apan nakita nila ang usa ka luok nga adunay baybayon, ug nagtinambagay sila kong mahimo ba nila ang pagpadagsa sa sakayan didto.

³⁹Quando amanheceu, não reconheciam a terra; divisavam, porém, uma enseada com uma praia, e consultavam se poderiam nela encalhar o navio.

⁴⁰Ug sa gibuhian nila ang mga sinipit, gibiyaan nila kini sa dagat; ug sa maong higayon gipanghubad usab nila ang mga banting sa mga bansalan. ug sa gibuklad nila sa hangin ang layag, mipatumong sila sa baybayon.

⁴⁰Soltando as âncoras, deixaram-nas no mar, largando ao mesmo tempo as amarras do leme; e, içando ao vento a vela da proa, dirigiram-se para a praia.

⁴¹Apan sa hingtungnan nila ang dapit nga gitagboan sa duha ka dagat, gipasanglad nila ang sakayan. Ug ang dulong misanglad ug wala na matarug; apan ang ulin nagsugod sa pagkaguba tungod sa kabaskug sa mga balud.

⁴¹Dando, porém, num lugar onde duas correntes se encontravam, encalharam o navio; e a proa, encravando-se, ficou imóvel, mas a popa se desfazia com a força das ondas.

⁴²Ug ang gisabutan sa mga sundalo mao ang pagpatay sa mga binilanggo, kay tingali ang uban manglangoy ug mangalagiw.

⁴²Então o parecer dos soldados era que matassem os presos para que nenhum deles fugisse, escapando a nado.

⁴³Apan ang centurion nga buot magluwas kang Pablo, miulang sa ilang tuyo, ug nagsugo sa mga makalangoy nga manglayat sila ug mag-una sa yuta,

⁴³Mas o centurião, querendo salvar a Paulo, estorvou-lhes este intento; e mandou que os que pudessem nadar fossem os primeiros a lançar-se ao mar e alcançar a terra;

⁴⁴Ug ang mga nahabilin, ang uban sa mga gabayang tabla, ug ang uban sa mga kasangkapan sa sakayan. Ug mao kini ang nahitabo nga ang tanan nangaluwas didto sa yuta.

⁴⁴e que os demais se salvassem, uns em tábuas e outros em quaisquer destroços do navio. Assim chegaram todos � terra salvos.