¹Ug sa naluwas na kami, nahibaloan namo nga ang pulo ginganlan Melita,

¹Estando já salvos, soubemos então que a ilha se chamava Malta.

²Apan ang mga molupyo didto nagaamoma kanamo sa dili diyutay nga pag-abiabi; kay nagahaling sila ug usa ka daub, ug midawat kanamong tanan, tungod sa ulan, ug tungod sa katugnaw.

²Os indígenas usaram conosco de não pouca humanidade; pois acenderam uma fogueira e nos recolheram a todos por causa da chuva que caía, e por causa do frio.

³Apan sapagkuha ni Pablo ug usa ka hakgum sa mga sanga ug gitam-ok sa daub, miwayway ang usa ka bitin nga malala tungod sa kainit, ug miungot sa iyang kamot.

³Ora havendo Paulo ajuntado e posto sobre o fogo um feixe de gravetos, uma víbora, fugindo do calor, apegou-se-lhe � mão.

⁴Ug sa hingkit-an sa mga molupyo didto ang malala nga mananap nga nagabitay sa iyang kamot, nagsinultihay sila ang usa ug usa: Sa walay duhaduha mamomono kining tawohana, nga bisan tuod nakakalagiw gikan sa dagat, apan wala motugot ang katarungan nga mabuhi siya.

⁴Quando os indígenas viram o réptil pendente da mão dele, diziam uns aos outros: Certamente este homem é homicida, pois, embora salvo do mar, a Justiça não o deixa viver.

⁵Apan gisawilik niya ang mananap sa kalayo, ug wala siya mobati ug kadautan.

⁵Mas ele, sacudindo o réptil no fogo, não sofreu mal nenhum.

⁶Apan sila nagapaabut nga mohupong siya, kun mapukan nga patay sa hinanali; apan sa human ang dugay nga paghulat nila, ug sa hingkit-an nila nga walay bisan unsang kadaut nga nahitabo kaniya, nagbalhin sila sa ilang mga hunahuna, ug nanag-ingon nga siya usa ka dios.

⁶Eles, porém, esperavam que Paulo viesse a inchar ou a cair morto de repente; mas tendo esperado muito tempo e vendo que nada de anormal lhe sucedia, mudaram de parecer e diziam que era um deus.

⁷Apan sa nait niadtong dapita, may mga kaumhan sa pangulo sa pulo nga ginganlan si Publio; nga midawat kanamo, ug maoy nag-amoma kanamo sulod sa tolo ka adlaw sa maabiabihon gayud.

⁷Ora, nos arredores daquele lugar havia umas terras que pertenciam ao homem principal da ilha, por nome Públio, o qual nos recebeu e hospedou bondosamente por três dias.

⁸Ug mao kadto nga ang amahan ni Publio nagahigda nga gitakbuyan sa hilanat ug sa kalibang ug dugo. Kaniya misulod si Pablo ug nagaampo, ug sa mipandong siya sa iyang mga kamot kaniya, giayo niya.

⁸Aconteceu estar de cama, enfermo de febre e disenteria, o pai de Públio; Paulo foi visitá-lo, e havendo orado, impôs-lhe as mãos, e o curou.

⁹Ug sa nahimo kini, ang uban usab nga may mga sakit niadtong puloa nangadto kaniya, ug giayo niya.

⁹Feito isto, vinham também os demais enfermos da ilha, e eram curados;

¹⁰Sila usab nanagpahinangup kanamo ug daghang mga hatag; ug sa paglayag namo, gilulanan kami nila sa mga butang nga among gikinahanglan.

¹⁰e estes nos distinguiram com muitas honras; e, ao embarcarmos, puseram a bordo as coisas que nos eram necessárias.

¹¹Ug sa human ang tolo ka bulan, milayag kami sa usa ka sakayan, nga taga-Alejandria, nga mingtapon sa pulo sa tingtugnaw; ug ang iyang timaan mao ang kaluhang lalake Castor ug Polux.

¹¹Passados três meses, partimos em um navio de Alexandria que invernara na ilha, o qual tinha por insígnia Castor e Pólux.

¹²Ug sa pagdunggo namo sa Siracusa, napabilin kami didto sa tolo ka adlaw.

¹²E chegando a Siracusa, ficamos ali três dias;

¹³Ug gikan didto miliko kami, ug miabut sa Regio; ug sa tapus ang usa ka adlaw, mihuyop ang habagat, ug sa ikaduhang adlaw miabut kami sa Puteolos.

¹³donde, costeando, viemos a Régio; e, soprando no dia seguinte o vento sul, chegamos em dois dias a Putéoli,

¹⁴Didto nakakaplag kami ug mga igsoon, ug nangayo sila nga magapabilin kami uban kanila ug pito ka adlaw; ug unya nakadangat kami sa Roma.

¹⁴onde, achando alguns irmãos, fomos convidados a ficar com eles sete dias; e depois nos dirigimos a Roma.

¹⁵Ug gikan didto, ang mga igsoon, sa ilang pagkadungog mahitungod kanamo, misugat sa pagdawat kanamo hangtud sa Poro Apii, ug sa Totolo ka Taberna; nga, sa nakita sila ni Pablo, nagpasalamat siya sa Dios, ug nagmadasigon siya.

¹⁵Ora, os irmãos da lá, havendo recebido notícias nossas, vieram ao nosso encontro até a praça de Ápio e �s Três Vendas, e Paulo, quando os viu, deu graças a Deus e cobrou ânimo.

¹⁶Ug sa misulod kami sa Roma, gitugutan si Pablo sa pagpuyo nga nagkinaugalingon uban sa sundalo nga nagbantay kaniya.

¹⁶Quando chegamos a Roma, [o centurião entregou os presos ao general do exército, mas,] a Paulo se lhe permitiu morar � parte, com o soldado que o guardava.

¹⁷Ug nahitabo nga sa human ang tolo ka adlaw, gipatigum niya ang mga kadagkuan sa mga Judio: ug sa natigum sila, siya miingon kanila. Ako, mga igsoon, bisan wala akoy nabuhat nga bisan unsa nga batok sa mga tawo, bisan batok sa mga batasan sa atong mga ginikanan, apan gitugyan ako nga binilanggo gikan sa Jerusalem ngadto sa mga kamot sa mga Romanhon:

¹⁷Passados três dias, ele convocou os principais dentre os judeus; e reunidos eles, disse-lhes: Varões irmãos, não havendo eu feito nada contra o povo, ou contra os ritos paternos, vim contudo preso desde Jerusalém, entregue nas mãos dos romanos;

¹⁸Nga, sa nasusi nila ako, buot nila nga ako buhian tungod kay kanako walay bisan unsa nga hinungdan nga takus sa kamatayon.

¹⁸os quais, havendo-me interrogado, queriam soltar-me, por não haver em mim crime algum que merecesse a morte.

¹⁹Apan sa misupak ang mga Judio, napugos ako sa pagdangup kang Cesar; dili tungod kay ako adunay igsusumbong batok sa akong nasud.

¹⁹Mas opondo-se a isso os judeus, vi-me obrigado a apelar para César, não tendo, contudo, nada de que acusar a minha nação.

²⁰Busa tungod niini nga hinungdan gipatawag ko kamo sa pagpakigkita ug pagpakigsulti kanako; kay tungod sa paglaum sa Israel, nagapus ako niini nga talikala.

²⁰Por esta causa, pois, vos convidei, para vos ver e falar; porque pela esperança de Israel estou preso com esta cadeia.

²¹Ug sila miingon kaniya: Kami wala makadawat ug mga sulat gikan sa Judea mahatungod kanimo, ug walay bisan kinsa usab sa mga igsoon nga mianhi, ug misugilon kun misulti ug bisan unsang dautan batok kanimo.

²¹Mas eles lhe disseram: Nem recebemos da Judéia cartas a teu respeito, nem veio aqui irmão algum que contasse ou dissesse mal de ti.

²²Apan buot kami magpatalinghug kanimo sa imong hunahuna; kay, mahitungod niini nga pundok, hingbaloan namo, nga sa bisan diin nga dapit adunay mga sulti nga batok kaniya.

²²No entanto bem quiséramos ouvir de ti o que pensas; porque, quanto a esta seita, notório nos é que em toda parte é impugnada.

²³Ug sa diha nga sila nakagtagal kaniya ug usa ka adlaw, nangadto sila nga tinagdaghan sa iyang puloy-anan; kanila nagsaysay siya sa mga butang, nga nagpamatuod sa gingharian sa Dios, ug nagakabig kanila mahatungod kang Jesus, pinasikad sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna usab, sukad sa buntag hangtud sa gabii.

²³Havendo-lhe eles marcado um dia, muitos foram ter com ele � sua morada, aos quais desde a manhã até a noite explicava com bom testemunho o reino de Deus e procurava persuadí-los acerca de Jesus, tanto pela lei de Moisés como pelos profetas.

²⁴Ug ang uban mingtoo sa mga butang nga gisulti, apan ang uban wala managtoo.

²⁴Uns criam nas suas palavras, mas outros as rejeitavam.

²⁵Ug sa wala magakaangay ang usa ug usa kanila, namauli sila sa tapus makasulti si Pablo ug usa ka pulong: Igo gayud ang gisulti sa Espiritu Santo sa atong mga ginikanan pinaagi kang Isaias nga manalagna.

²⁵E estando discordes entre si, retiraram-se, havendo Paulo dito esta palavra: Bem falou o Espírito Santo aos vossos pais pelo profeta Isaías,

²⁶Nga nagaingon: Umadto ka niining katawohana, ug mag-ingon: Sa pagpatalinghug makadungog kamo, ug dili gayud makasabut; ug sa pagtan-aw makakita kamo, ug dili gayud makatukib.

²⁶dizendo: Vai a este povo e dize: Ouvindo, ouvireis, e de maneira nenhuma entendereis; e vendo, vereis, e de maneira nenhuma percebereis.

²⁷Kay ang kasingkasing niining katawohan mibaga, ug ang ilang mga igdulungog makuli nga makadungog, ug gipiyong nila ang ilang mga mata; tingali kaha ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog sila pinaagi sa ilang mga igdulungog, ug makasabut sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug managbalik, ug pagaayohon ko sila.

²⁷Porque o coração deste povo se endureceu, e com os ouvidos ouviram tardamente, e fecharam os olhos; para que não vejam com os olhos, nem ouçam com os ouvidos, nem entendam com o coração nem se convertam e eu os cure.

²⁸Busa hibaloi ninyo nga kining kaluwasan sa Dios gipadala ngadto sa mga Gentil, sila magpatalinghug usab.

²⁸Seja-vos pois notório que esta salvação de Deus é enviada aos gentios, e eles ouvirão.

²⁹Ug sa nakapamulong siya niining mga pulonga nanglakaw ang mga Judio, ug may daku sila nga mga pagkalalis sa ilang kaugalingon.

²⁹[E, havendo ele dito isto, partiram os judeus, tendo entre si grande contenda.]

³⁰Ug siya mipuyo sulod sa duha ka tuig sa balay nga iyang giabangan, ug midawat siya sa tanan nga miduaw kaniya.

³⁰E morou dois anos inteiros na casa que alugara, e recebia a todos os que o visitavam,

³¹Nga nagawali sa gingharian sa Dios, ug nagatudlo sa mga butang mahatungod sa Ginoong Jesucristo, sa bug-os nga kaisug, sa walay bisan kinsa nga nagadili kaniya.

³¹pregando o reino de Deus e ensinando as coisas concernentes ao Senhor Jesus Cristo, com toda a liberdade, sem impedimento algum.