¹Apan kadtong mga labing batan-on kay kanako nanagtamay kanako, Kansang mga amahan lud-on ako kong sila ipahaluna uban sa mga iro sa akong kahayupan.

¹Mas agora zombam de mim os de menos idade do que eu, cujos pais teria eu desdenhado de pôr com os cães do meu rebanho.

²Oo, ang kabaskug sa ilang mga kamot, unsay kapuslanan niana kanako? Mga tawo nga kanila natapus ang kalig-on sa ilang panuigon.

²Pois de que me serviria a força das suas mãos, homens nos quais já pereceu o vigor?

³Sila maniwang sa kakulang ug sa kagutom; Sila managkitkit sa yuta nga mala, diha sa kangitngit nga awa-aw ug mamingaw.

³De míngua e fome emagrecem; andam roendo pelo deserto, lugar de ruínas e desolação.

⁴Sila nanag-ibut ug malbas sa kalibonan; Ug mga gamot sa hilbas makaon nila.

⁴Apanham malvas junto aos arbustos, e o seu mantimento são as raízes dos zimbros.

⁵Sila gipapahawa gikan sa taliwala sa mga tawo; Sila ginasuliyawan nila ingon sa usa ka kawatan;

⁵São expulsos do meio dos homens, que gritam atrás deles, como atrás de um ladrão.

⁶Busa sila nanagpuyo sa mga walog nga makahahadlok, Sa mga langub sa yuta ug mga bato.

⁶Têm que habitar nos desfiladeiros sombrios, nas cavernas da terra e dos penhascos.

⁷Sa kalibonan sila nanagbihihi, Sa ilalum sa kasapinitan sila nanagtigum.

⁷Bramam entre os arbustos, ajuntam-se debaixo das urtigas.

⁸Mga anak sa mga buang sila , oo, mga anak sa mga tawong bastos; Gikan sa yuta sila gipanaglatus.

⁸São filhos de insensatos, filhos de gente sem nome; da terra foram enxotados.

⁹Ug ako karon gihimo nilang usa ka alawiton, Oo, ako usa ka pagya alang kanila.

⁹Mas agora vim a ser a sua canção, e lhes sirvo de provérbio.

¹⁰Sila gingil-aran kanako, sila nagpahalayo kanako, Ug dili moduhaduha sa pagluwa sa akong nawong.

¹⁰Eles me abominam, afastam-se de mim, e no meu rosto não se privam de cuspir.

¹¹Kay iyang gibadbad ang iyang pisi, ug gisakit ako; Ug sa akong atubangan ang bokado ilang gikuha.

¹¹Porquanto Deus desatou a minha corda e me humilhou, eles sacudiram de si o freio perante o meu rosto.

¹²Sa akong toong kamot namangon ang mga balasubas; Ilang giduso ang akong mga tiil, Ug ilang gisalibay batok kanako ang ilang mga buhat sa kadautan.

¹²ë direita levanta-se gente vil; empurram os meus pés, e contra mim erigem os seus caminhos de destruição.

¹³Ilang giguba ang akong alagianan, Sa atubangan nanagpahimulos sila sa akong kagul-anan, Mga tawo sila nga walay magtatabang.

¹³Estragam a minha vereda, promovem a minha calamidade; não há quem os detenha.

¹⁴Ingon sa pagsulod sa usa ka boho nga halapad ming-abut sila: Sa taliwala sa dakung kadautan sila nanaglibut kanako .

¹⁴Vêm como por uma grande brecha, por entre as ruínas se precipitam.

¹⁵Mga kalisang gipahamlag kanako; Ingon sa hangin gigukod nila ang akong kadungganan; Ug ingon sa usa ka panganod, milabay ang akong kaayohan.

¹⁵Sobrevieram-me pavores; é perseguida a minha honra como pelo vento; e como nuvem passou a minha felicidade.

¹⁶Ug karon ang kalag ko ginabubo sa sulod nako; Mga adlaw sa kagul-anan mingdakup kanako.

¹⁶E agora dentro de mim se derrama a minha alma; os dias da aflição se apoderaram de mim.

¹⁷Sa magabii ang akong kabukogan gipanlagbasan sa sulod nako, Ug ang mga kasakit nga nagakitkit kanako dili mopahulay.

¹⁷De noite me são traspassados os ossos, e o mal que me corrói não descansa.

¹⁸Tungod sa dakung gahum sa Dios, ang akong saput nausab; Ingon sa asintos sa akong bisti ang pagbugkos niana kanako.

¹⁸Pela violência do mal está desfigurada a minha veste; como a gola da minha túnica, me aperta.

¹⁹Iya akong gihulog sa lunangan, Ug ako nahimo nga ingon sa abug ug abo.

¹⁹Ele me lançou na lama, e fiquei semelhante ao pó e � cinza.

²⁰Ako nagatu-aw kanimo, ug ikaw dili motubag kanako: Ako motindog ug ikaw magatutok kanako.

²⁰Clamo a ti, e não me respondes; ponho-me em pé, e não atentas para mim.

²¹Ikaw nahimo nga mabangis kanako; Ug sa kagahum sa imong kamot ikaw naglutos kanako.

²¹Tornas-te cruel para comigo; com a força da tua mão me persegues.

²²Imo akong gisakwat ngadto sa hangin, imo akong gipakabayo niana; Ug sa bagyo imo akong gitunaw.

²²Levantas-me sobre o vento, fazes-me cavalgar sobre ele, e dissolves-me na tempestade.

²³Kay ako nasayud nga imo akong dad-on ngadto sa kamatayon, Ug ngadto sa balay nga ginatudlo alang sa tanan nga buhi.

²³Pois eu sei que me levarás � morte, e � casa do ajuntamento destinada a todos os viventes.

²⁴Bisan pa niana, siya nga nahulog dili ba motuboy sa iyang kamot? Kun sa iyang kagul-anan dili ba mosangpit sa pagpakitabang?

²⁴Contudo não estende a mão quem está a cair? ou não clama por socorro na sua calamidade?

²⁵Wala ba ako magbakho alang kaniya nga anaa sa kagul-anan? Wala ba ang akong kalag masakit alang sa mga hangul?

²⁵Não chorava eu sobre aquele que estava aflito? ou não se angustiava a minha alma pelo necessitado?

²⁶Sa diha nga ako nangita sa maayo, unya midangat ang dautan; Sa diha nga ako naghulat sa kahayag, midangat ang kangitngit.

²⁶Todavia aguardando eu o bem, eis que me veio o mal, e esperando eu a luz, veio a escuridão.

²⁷Ang akong kasingkasing nagkaguol, ug dili mapahulay; Mga adlaw sa kasakitan ania mingdangat kanako.

²⁷As minhas entranhas fervem e não descansam; os dias da aflição me surpreenderam.

²⁸Ako nagalakaw nga nagbangutan sa wala ang adlaw. Ako nagatindog sa taliwala sa katiguman, ug nagatu-aw sa pagpakitabang.

²⁸Denegrido ando, mas não do sol; levanto-me na congregação, e clamo por socorro.

²⁹Ako nahimong igsoon sa mga irong ihalas, Ug kauban sa mga avestruz.

²⁹Tornei-me irmão dos chacais, e companheiro dos avestruzes.

³⁰Ang panit ko maitum, ug nagakapaksit gikan kanako, Ug ang akong kabukogan nasunog sa kainit.

³⁰A minha pele enegrece e se me cai, e os meus ossos estão queimados do calor.

³¹Busa ang akong alpa nahimong tingog sa kasub-anan, Ug ang akong flauta nakigduyog sa tingog niadtong nanagbakho.

³¹Pelo que se tornou em pranto a minha harpa, e a minha flauta em voz dos que choram.