¹Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:

¹E prosseguindo Jó no seu discurso, disse:

²Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;

²Ah! quem me dera ser como eu fui nos meses do passado, como nos dias em que Deus me guardava;

³Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;

³quando a sua lâmpada luzia sobre o minha cabeça, e eu com a sua luz caminhava através das trevas;

⁴Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;

⁴como era nos dias do meu vigor, quando o íntimo favor de Deus estava sobre a minha tenda;

⁵Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;

⁵quando o Todo-Poderoso ainda estava comigo, e os meus filhos em redor de mim;

⁶Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!

⁶quando os meus passos eram banhados em leite, e a rocha me deitava ribeiros de azeite!

⁷Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,

⁷Quando eu saía para a porta da cidade, e na praça preparava a minha cadeira,

⁸Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;

⁸os moços me viam e se escondiam, e os idosos se levantavam e se punham em pé;

⁹Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;

⁹os príncipes continham as suas palavras, e punham a mão sobre a sua boca;

¹⁰Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.

¹⁰a voz dos nobres emudecia, e a língua se lhes pegava ao paladar.

¹¹Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:

¹¹Pois, ouvindo-me algum ouvido, me tinha por bem-aventurado; e vendo-me algum olho, dava testemunho de mim;

¹²Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.

¹²porque eu livrava o miserável que clamava, e o órfão que não tinha quem o socorresse.

¹³Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.

¹³A bênção do que estava a perecer vinha sobre mim, e eu fazia rejubilar-se o coração da viúva.

¹⁴Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.

¹⁴vestia-me da retidão, e ela se vestia de mim; como manto e diadema era a minha justiça.

¹⁵Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.

¹⁵Fazia-me olhos para o cego, e pés para o coxo;

¹⁶Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.

¹⁶dos necessitados era pai, e a causa do que me era desconhecido examinava com diligência.

¹⁷Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.

¹⁷E quebrava os caninos do perverso, e arrancava-lhe a presa dentre os dentes.

¹⁸Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:

¹⁸Então dizia eu: No meu ninho expirarei, e multiplicarei os meus dias como a areia;

¹⁹Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:

¹⁹as minhas raízes se estendem até as águas, e o orvalho fica a noite toda sobre os meus ramos;

²⁰Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.

²⁰a minha honra se renova em mim, e o meu arco se revigora na minhã mão.

²¹Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.

²¹A mim me ouviam e esperavam, e em silêncio atendiam ao meu conselho.

²²Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.

²²Depois de eu falar, nada replicavam, e minha palavra destilava sobre eles;

²³Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.

²³esperavam-me como � chuva; e abriam a sua boca como � chuva tardia.

²⁴Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.

²⁴Eu lhes sorria quando não tinham confiança; e não desprezavam a luz do meu rosto;

²⁵Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.

²⁵eu lhes escolhia o caminho, assentava-me como chefe, e habitava como rei entre as suas tropas, como aquele que consola os aflitos.