1Unya mitubag si Eliphaz ang Temanitanhon, ug miingon:
1Então respondeu Elifaz, o temanita, e disse:
2Kong may mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ba ikaw? Apan kinsa ang makapugong sa iyang kaugalingon sa pagsulti?
2Se alguém intentar falar-te, enfadarte-ás? Mas quem poderá conter as palavras?
3Ania karon, daghan ang imong natudloan, Ug ikaw nakalig-on sa mga mahuyang ug kamot.
3Eis que tens ensinado a muitos, e tens fortalecido as mãos fracas.
4Ang imong mga pulong nakaagak niadtong nagakapukan, Ug imong gibaskog ang mga mahuyang ug tuhod
4As tuas palavras têm sustentado aos que cambaleavam, e os joelhos desfalecentes tens fortalecido.
5Apan karon midangat na kini kanimo, ug ikaw naluya; Kini nagtandug kanimo ug ikaw nasamukan.
5Mas agora que se trata de ti, te enfadas; e, tocando-te a ti, te desanimas.
6Dili ba ang imong kahadlok sa Dios maoy imong saliganan, Ug ang pagkatul-id sa imong mga dalan maoy imong ginalauman?
6Porventura não está a tua confiança no teu temor de Deus, e a tua esperança na integridade dos teus caminhos?
7Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? Kun hain ba ang matul-id nga ginalaglag?
7Lembra-te agora disto: qual o inocente que jamais pereceu? E onde foram os retos destruídos?
8Sumala sa akong nakita kadtong magadaro ug kasal-anan, Ug magapugas ug kasamok, magaani sa mao usab.
8Conforme tenho visto, os que lavram iniquidade e semeiam o mal segam o mesmo.
9Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila, Ug pinaagi sa unos sa kasuko niya nangaut-ut sila.
9Pelo sopro de Deus perecem, e pela rajada da sua ira são consumidos.
10Ang pagngulob sa leon, ug ang tingog sa mabangis nga leon, Ug ang tango sa mga gagmayng leon, nangahingo.
10Cessa o rugido do leão, e a voz do leão feroz; os dentes dos leõezinhos se quebram.
11Ang tigulang nga leon mamatay tungod sa kakulang sa tukbonon, Ug ang mga anak sa leon nga baye nagakatibulaag sa halayo.
11Perece o leão velho por falta de presa, e os filhotes da leoa andam dispersos.
12Karon usa ka butang gitaho kanako sa tago, Ug ang akong igdulungog nakadawat sa usa ka hungihong niini.
12Ora, uma palavra se me disse em segredo, e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.
13Sa mga panumduman nga gikan sa panan-awon sa kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan anaa sa dakung paghinanok,
13Entre pensamentos nascidos de visões noturnas, quando cai sobre os homens o sono profundo,
14Ming-abut kanako ang kakulba ug pagkurog, Nga nakauyog sa tanan ko nga kabukogan.
14sobrevieram-me o espanto e o tremor, que fizeram estremecer todos os meus ossos.
15Unya sa akong atubangan milabay ang usa ka espiritu; Ang balhibo sa akong lawas mitindog.
15Então um espírito passou por diante de mim; arrepiaram-se os cabelos do meu corpo.
16Kini mihunong, apan wala ako makakita sa dagway niini; Sa atubangan sa akong mga mata dihay usa ka anino: Dihay dakung kahilum, ug nabati ko ang usa ka tingog, nga nagaingon :
16Parou ele, mas não pude discernir a sua aparencia; um vulto estava diante dos meus olhos; houve silêncio, então ouvi uma voz que dizia:
17Ang tawo nga may kamatayon molabaw ba sa pagkamatarung sa Dios? Molabaw ba ang tawo sa kaputli sa iyang Magbubuhat?
17Pode o homem mortal ser justo diante de Deus? Pode o varão ser puro diante do seu Criador?
18Ania karon, siya wala magbaton ug pagsalig sa iyang mga alagad; Ug sa iyang mga manolonda siya nakatimaan ug kahungog:
18Eis que Deus não confia nos seus servos, e até a seus anjos atribui loucura;
19Labi na gayud kadtong nagapuyo sa mga balay nga lapok, Kang kinsang patukoranan anaa sa abug, Nga ginadugmok una pa sa mga anunogba!
19quanto mais aos que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e que são esmagados pela traça!
20Sila ginalaglag sukad sa kabuntagon hangtud sa kagabhion: Mangawagtang sila sa walay katapusan ug walay tawo nga makatimaan niini.
20Entre a manhã e a tarde são destruidos; perecem para sempre sem que disso se faça caso.
21Dili ba makuha ang ilang kabantug nga anaa kanila? Sila mangamatay, ug kana walay kaalam.
21Se dentro deles é arrancada a corda da sua tenda, porventura não morrem, e isso sem atingir a sabedoria?