¹Unya mitubag si Job, ug miingon:

¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

²Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.

²Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.

³Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!

³Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.

⁴Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.

⁴Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.

⁵Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.

⁵Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.

⁶Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.

⁶¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.

⁷Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.

⁷Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.

⁸Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto ; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,

⁸He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:

⁹Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.

⁹Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.

¹⁰Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.

¹⁰Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.

¹¹Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.

¹¹Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.

¹²Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.

¹²Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

¹³Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.

¹³Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.

¹⁴Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.

¹⁴El pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como estas hay en él.

¹⁵Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.

¹⁵Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.

¹⁶Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:

¹⁶Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.

¹⁷Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.

¹⁷¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?