¹Sa pagkamatuod ang Dios mao ang maayo sa Israel, Bisan kanila nga mga ulay ug kasingkasing.

¹Salmo de Asaph. CIERTAMENTE bueno es Dios á Israel, A los limpios de corazón.

²Apan alang kanako, daw mahidalinas na ang akong mga tiil; Diriyut na mahiligas ang akong mga lakang.

²Mas yo, casi se deslizaron mis pies; Por poco resbalaron mis pasos.

³Kay nasina ako sa mga palabilabihon, Sa diha nga natan-aw ko ang kauswagan sa mga dautan.

³Porque tuve envidia de los insensatos, Viendo la prosperidad de los impíos.

⁴Kay walay mga kahapdos ang ilang kamatayon; Apan hinonoa ang ilang kusog nagapadayon.

⁴Porque no hay ataduras para su muerte; Antes su fortaleza está entera.

⁵Sila wala sa kalisdanan ingon sa uban nga mga tawo; Ni sila gihampak sama sa ubang mga tawo.

⁵No están ellos en el trabajo humano; Ni son azotados con los otros hombres.

⁶Busa ang palabilabi maingon sa kulentas sa ilang liog; Ang pagpanlupig nasul-ob kanila ingon sa usa ka bisti.

⁶Por tanto soberbia los corona: Cúbrense de vestido de violencia.

⁷Ang ilang mga mata nagbudlat sa katambok: Ang anaa kanila labaw sa kay sa ikatagbaw sa pangandoy sa kasingkasing.

⁷Sus ojos están salidos de gruesos: Logran con creces los antojos del corazón.

⁸Nanagyubit sila, ug diha sa kadautan nanaglituk sila ug pagdaugdaug: Nanagsulti sila nga mapahitas-on.

⁸Soltáronse, y hablan con maldad de hacer violencia; Hablan con altanería.

⁹Ginapatunong nila ang ilang mga baba ngadto sa kalangitan, Ug ang ilang dila nagasuroy latas sa yuta.

⁹Ponen en el cielo su boca, Y su lengua pasea la tierra.

¹⁰Tungod niana ang iyang katawohan mingbalik dinhi; Ug ang mga tubig sa usa ka copa nga puno gititi nila.

¹⁰Por eso su pueblo vuelve aquí, Y aguas de lleno le son exprimidas.

¹¹Ug sila nagaingon: Unsaon sa pagkahibalo sa Dios? Ug aduna bay kahibalo ang Hataas Uyamut?

¹¹Y dicen: ¿Cómo sabe Dios? ¿Y hay conocimiento en lo alto?

¹²Ania karon, kini mao ang mga dautan; Ug, sanglit anaa kanunay sa kasayon, sila ming-uswag sa mga bahandi.

¹²He aquí estos impíos, Sin ser turbados del mundo, alcanzaron riquezas.

¹³Sa pagkamatuod kawang lamang ang paghinlo ko sa akong q2 kasingkasing, Ug ang paghunaw sa akong mga kamot sa pagka-inocente;

¹³Verdaderamente en vano he limpiado mi corazón, Y lavado mis manos en inocencia;

¹⁴Kay gihampak ako sa tibook nga adlaw, Ug gicastigo sa matag-buntag.

¹⁴Pues he sido azotado todo el día, Y empezaba mi castigo por las mañanas.

¹⁵Kong nag-ingon pa unta ako: Magasulti ako niini: Ania karon, ako nagmabudhion sa kaliwatan sa imong mga anak.

¹⁵Si dijera yo, Discurriré de esa suerte; He aquí habría negado la nación de tus hijos:

¹⁶Sa diha nga naghunahuna ako unsaon ko sa pagkahibalo niini, Kini mahapdos kaayo nga buhat alang kanako;

¹⁶Pensaré pues para saber esto: Es á mis ojos duro trabajo,

¹⁷Hangtud nga miadto ako sa balaang puloy-anan sa Dios, Ug nagpamalandong sa katapusan nilang sangputanan.

¹⁷Hasta que venido al santuario de Dios, Entenderé la postrimería de ellos.

¹⁸Sa pagkamatuod gayud gibutang mo sila sa mga dapit nga madanglog: Gisalikway mo sila ngadto sa pagkalaglag.

¹⁸Ciertamente los has puesto en deslizaderos; En asolamientos los harás caer.

¹⁹Naunsa nga sa pagkadali sila nahimong usa ka awa-aw! Nangaut-ut gayud sila uban ang mga kalisang.

¹⁹Cómo han sido asolados! ­cuán en un punto! Acabáronse, fenecieron con turbaciones.

²⁰Ingon sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahagmata, Ingon niini, Oh Ginoo, sa diha nga ikaw mahagmata, pagatamayon mo ang ilang larawan.

²⁰Como sueño del que despierta, Así, Señor, cuando despertares, menospreciarás sus apariencias.

²¹Kay gisakit ang akong kalag, Ug ako mibati ug kangutngut sa akong kasingkasing:

²¹Desazonóse á la verdad mi corazón, Y en mis riñones sentía punzadas.

²²Pagkamabangis nako, ug pagkaburong; Ingon sa usa ka mananap ako sa atubangan mo.

²²Mas yo era ignorante, y no entendía: Era como una bestia acerca de ti.

²³Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo: Gikuptan mo ang too ko nga kamot.

²³Con todo, yo siempre estuve contigo: Trabaste de mi mano derecha.

²⁴Ikaw magamando kanako uban sa imong pagtambag, Ug sa ulahi pagadawaton mo ako sa himaya.

²⁴Hasme guiado según tu consejo, Y después me recibirás en gloria.

²⁵Kinsa may ako sa langit kondili ikaw da ? Ug walay bisan kinsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo.

²⁵¿A quién tengo yo en los cielos? Y fuera de ti nada deseo en la tierra.

²⁶Ang akong unod ug ang akong kasingkasing nangaluya; Apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing, ug ang akong bahin sa walay katapusan.

²⁶Mi carne y mi corazón desfallecen: Mas la roca de mi corazón y mi porción es Dios para siempre.

²⁷Kay ania karon, sila nga nanagpahalayo gikan kanimo mangahanaw: Imong gilaglag silang tanan nga nanagpakighilawas, nga mingbulag gikan kanimo.

²⁷Porque he aquí, los que se alejan de ti perecerán: Tú cortarás á todo aquel que fornicando, de ti se aparta.

²⁸Apan maayo alang kanako ang pagpahaduol ngadto sa Dios: Ang Ginoo nga si Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, Aron isugilon ko ang tanan mong mga buhat.

²⁸Y en cuanto á mí, el acercarme á Dios es el bien: He puesto en el Señor Jehová mi esperanza, Para contar todas tus obras.