1Ug miabut ang usa sa pito ka mga manolonda, nga may pito ka mga panaksan, ug nakigsulti kanako nga nagaingon: Umari ka, ipakita ko kanimo ang pagkahinukman sa silot sa dakung bigaon, nga nagalingkod sa ibabaw sa daghang mga tubig;
1ВА яке аз он ҳафт фариштае ки ҳафт коса доштанд, омад ва бо ман сухан ронда, гуфт: «Ин ҷо биё, то довариро дар ҳаққи фоҳишаи бузурге ки бар обҳои бисьёр нишастааст, ба ту нишон диҳам,
2Nga kaniya nagpakighilawas ang mga hari sa yuta, ug ang mga nagapuyo sa yuta, nangahubog sa vino sa iyang pagpakighilawas.
2«Ки подшоҳони замин бо вай зино кардаанд, ва сокинони замин аз шароби зинокории вай маст шудаанд».
3Ug diha sa Espiritu ako gidala niya ngadto sa kamingawan; ug nakita ko ang usa ka babaye, nga nagakabayo sa usa ka mananap nga mapula nga nalukop sa mga ngalan sa pagpasipala, nga may pito ka mga ulo, ug napulo ka mga sungay.
3Ва маро дар Рӯҳ ба биёбон бурд; ва занеро дидам, ки бар ҳайвони ваҳшии арғувонӣ, ки аз номҳои куфр пур буд, ва ҳафт калла ва даҳ шоҳ дошт, нишаста буд.
4Ug ang babaye nagasul-ob sa purpura ug grana, ug nadayandayanan sa bulawan, ug mga bato nga hamili ug mga maanindot nga mutya, ug may copa nga bulawan sa iyang kamot, nga puno sa mga kangil-ad, ug mga kahugaw sa iyang pagpakighilawas.
4Ва он зан либоси қирмизӣ ва арғувонӣ дошт, бо тилло, ҷавоҳирот ва марворид зинат ёфта буд, ва дар дасташ косаи тиллое нигоҳ медошт, ки аз қабоҳат ва наҷосати зинокории вай пур буд;
5Ug nahasulat sa iyang agtang ang usa ka ngalan: TINAGO, BABILONIA, ANG DAKU, ANG INAHAN SA MGA BIGAON UG SA MGA KANGIL-ARAN SA YUTA.
5Ва бар пешонии вай номи сирре навишта шуда буд: «Бобили бузург, модари фоҳишагон ва қабоеҳи замин».
6Ug nakita ko ang babaye, nga nahubog sa dugo sa mga balaan, ug sa dugo sa mga sinakit nga mga saksi ni Jesus, ug sa nakita ko siya, nahibulong ako ug daku nga kahibulong.
6Ва дидам, ки он зан аз хуни муқаддасон ва аз хуни шоҳидони Исо маст аст, ва аз дидани вай ниҳоятдараҷа ҳайрон шудам.
7Ug ang manolonda nag-ingon kanako: Nganong nahibulong ka? Igaingon ko kanimo ang tinago sa babaye, ug sa mananap nga mapintas, nga nagadala kaniya, nga may pito ka mga ulo, ug napulo ka mga sungay.
7Ва фаришта ба ман гуфт: «Чаро ҳайрон шудӣ? Ман сирри ин зан ва он ҳайвони ваҳширо, ки зан бар он савор аст, ва ҳафт калла ва даҳ щох дорад, ба ту мегӯям.
8Ang mananap nga mapintas nga nakita mo, mao siya ang kaniadto ug dili ang karon: ug haduol nang mogimaw gikan sa kahiladman nga dili matugkad, ug moadto sa pagkawala. Ug manghibulong ang mga nagapuyo sa yuta, sila nga kansang mga ngalan wala mahasulat sa basahon sa kinabuhi sukad sa pagtukod sa kalibutan, kong ilang makita ang mananap nga mapintas, nga mao kaniadto, ug dili karon, ug moanhi siya.
8«Он ҳайвони ваҳшӣ, ки ту дидӣ, буд ва нест; ва аз варта хоҳад баромад ва ба сӯи ҳалокат хоҳад рафт; ва он сокинони замин, ки номҳошон аз ибтидои ҷаҳон дар дафтари ҳаёт навишта нашудааст, аз дидани ҳайвони ваҳшие ки буд ва нест ва зоҳир хоҳад шуд, дар ҳайрат хоҳанд афтод.
9Niini ania ang salabutan nga may kaalam: Ang pito ka mga ulo mao ang pito ka mga bukid, nga gilingkoran sa babaye.
9«Дар ин ҷост ақле ки ҳикмат дорад. Ҳафт калла ҳафт кӯҳест, ки он зан бар онҳо нишастааст,
10Ug sila mao ang pito ka mga hari. Ang lima nangahulog na, ang usa mao karon, ang usa wala pa moabut; kong moanhi na siya, kinahanglan nga magapadayon siya sa hamubo nga panahon.
10«Ва инҳо ҳафт подшоҳ ҳастанд, ки панҷ нафарашон фурӯ ғалтидаанд, яке ҳаст, ва дигаре ҳанӯз наомадааст, ва ҳангоме ки ояд, муддати каме бояд бимонад.
11Ug ang mananap nga mapintas, nga mao siya kaniadto, ug dili karon, kana usab mao ang ikawalo, nga ila sa pipito, ug moadto siya sa pagkawala.
11«Ва он ҳаивони ваҳшӣ, ки буд ва нест, ҳащтум аст, ва аз ҷумлаи ҳафт аст, ва ба сӯи ҳалокат хоҳад рафт.
12Ug ang napulo ka mga sungay nga nakita mo, mao ang napulo ka mga hari, nga wala pa makadawat sila ug gingharian; apan nagadawat sila ug pagbulot-an, ingon sa mga hari sa usa ka takna, kauban sa mananap nga mapintas.
12«Ва он даҳ шоҳ, ки ту дидӣ, даҳ подщоҳ ҳастанд, ки ҳанӯз малакут ба даст наовардаанд, лекин барои як соат бо ҳайвони ваҳшӣ, ҳамчун подшоҳон, салтанат пайдо хоҳанд кард;
13Kini sila may usa ka hunahuna, ug igahatag nila ang ilang gahum, ug ang ilang pagbulot-an sa mananap nga mapintas.
13«Онҳо як ният доранд, ва куввату салтанати худро ба ҳайвони ваҳшӣ хоҳанд дод;
14Makiggubat kini sila batok sa Cordero, ug pagadaugon sila sa Cordero kay siya mao ang Ginoo sa mga ginoo ug ang Hari sa mga hari; ug ang mga kauban niya mga tinawag, ug mga pinili, ug mga matinumanon.
14«Онҳо ба Барра ҷанг хоҳанд кард, ва Барра бар онҳо ғолиб хоҳад омад; зеро ки Ӯ Худованди худовандон ва Подшоҳи подшоҳон аст, ва онҳое ки бо Ӯ ҳастанд, даъватшудагон ва баргузидагон ва аминон мебошанд».
15Ug nagaingon siya kanako: Ang mga tubig nga hingkit-an mo, nga ginalingkoran sa bigaon mao ang mga katawohan, ug mga panon sa katawohan, ug mga nasud, ug mga sinultihan.
15Ва он фаришта ба ман гуфт: «Обҳое ки ту дидӣ, ки он ҷо фоҳиша нишастааст, одамон ва қавмон, ва қабилаҳо ва забонҳо мебошанд.
16Ug ang napulo ka mga sungay, nga imong nakita, ug ang mananap nga mapintas, kini sila magadumot sa bigaon, ug magalaglag ug magahubo kaniya, ug magakaon sa iyang unod, ug magasunog sa pag-ut-ut gayud kaniya uban sa kalayo.
16«Ва он даҳ щох, ки ту дидӣ, ва ҳайвони ваҳшӣ аз фоҳища нафрат хоҳанд дошт, ва ӯро хонавайрон ва урьён хоҳанд кард, ва ҷисми ӯро хоҳанд хӯрд, ва ӯро дар оташ хоҳанд сӯзонд;
17Kay gibutang sa Dios sa ilang kasingkasing ang pagbuhat sa iyang kabubut-on, ug ang pag-usa sa usa ka tuyo, ug ang paghatag sa ilang gingharian ngadto sa mananap nga mapintas, hangtud nga matuman ang mga pulong sa Dios.
17«Чунки Худо дар дили онҳо андохтааст, ки иродаи Ӯро ба ҷо оваранд, ба тавре ки ҳама якдилона салтанати худро ба ҳайвони ваҳшӣ диҳанд, то ки суханони Худо иҷро шавад.
18Ug ang babaye nga imong nakita mao ang daku nga ciudad, nga nagahari sa ibabaw sa mga hari sa yuta.
18«Ва он зане ки Дидӣ, шаҳри бузург аст, ки бар подшоҳони замин салтанат меронад».