1Ug sa human niining mga butanga nakita ko, nga nanaug gikan sa langit ang usa usab ka manolonda, nga may dakung pagbulot-an; ug ang yuta ginaiwagan sa iyang himaya.
1БАЪД аз ин ман фариштаи дигаре дидам, ки аз осмон нузул мекунад ва қудрати бузурге дорад; ва замин аз ҷалоли ӯ мунаввар шуд.
2Ug misinggit sa makusog nga tingog, nga nagaingon: Nahulog na, nahulog na ang dakung Babilonia, ug nahimong puloy-anan sa mga yawa, ug tigumanan sa tanang espiritu nga mahugaw, ug tugdonanan sa tanang langgam nga mahugaw ug dulomtanan;
2Ва ӯ бо овози кавӣ нидо карда, гуфт: «Фурӯ ғалтид! Фурӯ ғалтид Бобили бузург! Вай маскани девҳо ва паноҳгоҳи ҳар рӯҳи палид ва пакоҳгоҳи ҳар мурғи палид ва кароҳатангез гардид; зеро ҳамаи халқҳо аз шароби пурғазаби зинокории вай нӯншданд,
3Kay ang tanang mga nasud nangahulog tungod sa vino sa kaisug sa iyang pagpakighilawas; ug ang mga hari sa yuta nakapakighilawas uban kaniya, ug ang mga magpapatigayon sa yuta nangadato tungod sa gahum sa iyang mausikong pagpatuyang.
3«Ва подшоҳони замин бо вай зино карданд, ва тоҷирони замин аз айшу нӯши бузурги вай сарватдор шуданд».
4Ug nadungog ko ang lain nga tingog gikan sa langit, nga nagaingon: Gumula kamo kaniya, katawohan ko, aron dili kamo makaambit sa iyang mga sala, ug aron dili kamo makadawat sa iyang mga hampak.
4Ва овози дигаре аз осмон шунидам, ки мегӯяд: «Аз вай берун оед, эй қавми Ман, то ки дар гуноҳҳояш шарик нашавед ва ба балоҳояш дучор нагардед;
5Kay ang iyang mga sala nakaabut hangtud sa langit, ug nahinumduman sa Dios ang iyang mga pagkadili-matarung.
5«Зеро ки гуноҳҳои вай то ба осмон расидааст, ва Худо зулмҳои вайро ба хотир овардааст.
6Bayri ninyo siya, ingon sa iyang gibayad; ug pil-on ninyo kaniya ang pilo sumala sa iyang mga buhat; sa copa nga iyang gisimbungan kaninyo, simbugi ninyo ug pilo.
6«Сазояшро диҳед, чунон ки вай низ шуморо сазо додааст, ва бар тибқи аъмоли вай сазояшро дучандон диҳед; дар косае ки вай барои шумо шароб тайёр карда буд, барои вай дучандон тайёр кунед.
7Sa hilabihan nga paghimaya niya sa iyang kaugalingon, ug pagpuyo sa mga mausikong pagpatuyang, sa ingon hatagan ninyo siya ug pag-antus ug pagbalata; kay nakaingon siya sa iyang kasingkasing: Nagalingkod ako nga reina, ug dili ako balo, ug dili gayud ako makakita ug pagbalata.
7«Ҳар кадар вай ҷалол ёфта, айшу нӯш мекард, ҳамон қадар бо азият ва бадбахтӣ сазояшро Диҳед. Зеро ки вай дар дили худ мегӯяд: "Малика шуда нишастаам, ва бева нестам, ва бадбахт нахоҳам буд".
8Tungod niini moabut sa usa ka adlaw ang iyang hampak, kamatay, ug pagbalata, ug gutom, ug mahurot siya sa pagkasunog sa kalayo; kay kusgan ang Ginoong Dios, nga naghukom kaniya.
8«Бинобар ин дар як рӯз балоҳо, мамот ва мотам ва қаҳтй ба сари вай хоҳад омад. Вай дар оташ хоҳад сӯхт, зеро пурқувват аст Худованд Худо, ки вайро доварй мекунад.
9Ug ang mga hari sa yuta, manag-panghilak ug managbakho tungod kaniya nga nakapakighilawas kaniya ug nakapuyo sa mga mausikong pagpatuyang uban kaniya, kong makita nila ang aso sa iyang pagkasunog;
9«Ва подшоҳони замин, ки бо вай зино ва айшу нӯш кардаанд, вакте ки дуди сӯхтори вайро бинанд, дар ҳаққи вай гирья ва навҳа хоҳанд кард,
10Nga nanagtindog sa halayo tungod sa kahadlok sa iyang pag-antus nga nagaingon: Alaut, alaut ang dakung ciudad, ang Babilonia, ciudad nga malig-on! Kay sa usa ka takna miabut ang paghukom kanimo.
10«Ва аз тарси азобҳои вай, дуртар истода, хоҳанд гуфт: "Вой, вой бар ҳоли ту, эй шаҳри бузурги Бобил, эй шаҳри мустаҳкам! Зеро ки дар як соат қазои ту омадааст".
11Ug ang mga magpapatigayon sa yuta managpanghilak ug managbalata tungod kaniya, kay wala nay tawo nga mopalit sa ilang mga baligya:
11«Ва тоҷирони замин дар ҳаққи вай гирья ва навҳа хоҳанд кард, чунки молҳои онҳоро дигар ҳеҷ кас намехарад:
12Mga baligya nga bulawan, ug salapi, ug mga bato nga hamili, ug mga mutya, ug mga lino nga manipis, ug purpura, ug seda, ug mapula, ug sa tanan nga kahoy nga mahumot, ug mga sudlanan nga garing, ug mga sudlanan nga kahoy nga maanindot gayud, ug tumbaga, ug puthaw, ug marmol;
12«Молҳои тилло ва нуқра, ва ҷавоҳирот, ва марворид, ва катон, ва арғувон, ва абрешим, ва қирмиз, ва ҳар дарахти муаттар, ва ҳар маснуот аз оҷ, ва ҳар маснуот аз дарахтони гаронбаҳо, аз мис ва оҳан ва мармар,
13Ug cinnamon, ug mga panakot, ug haplas, ug incienso, ug vino, ug lana, ug harina, ug trigo, ug mga vaca, ug mga carnero, ug mga kabayo, ug mga salakyan, ug mga ulipon, ug mga kalag sa mga tawo.
13«Ва дорчин, ва бухур, ва равғани атрафшон, ва лодан, ва шароб, ва равғани зайтун, ва орд, ва гандум, ва чорво, ва гӯсфандон, ва аспҳо, ва аробаҳо, ва ҷисмҳо ва ҷонҳои одамӣ.
14Ug ang mga bunga nga ginapangandoy sa imong kalag, mibulag kanimo; ug ang tanan nga mga butang nga mahapsay ug maanindot, nangawala kanimo, ug dili na gayud kini igakita.
14«Аз меваҳое ки ҷони ту тамаъ дорад, маҳрум гаштай, ва ҳар чизи фарбеҳ ва боҳашамат аз ту дур шудааст, - онро дигар нахоҳй ёфт.
15Ang mga magpapatigayon niining tanang mga butanga, nga nangadato tungod kaniya, managpahilayo, tungod sa kahadlok sa iyang pag-antus, nga nagahilak ug nagakasakit,
15«Тоҷирони ин чизҳо, ки аз ин сарватдор шудаанд, аз тарси азобҳои вай, дуртар истода, гирья ва навҳа хоҳанд кард.
16Nga nagaingon: Alaut, alaut ang dakung ciudad, nga sinul-oban kaniadto sa lino nga manipis, ug purpura, ug mapula, ug gidayandayanan sa bulawan, ug mga hamili nga bato, ug mga mutya!
16«Ва хоҳанд гуфт: "Вой, вой бар ҳоли ин шаҳри бузург, ки катон ва арғувон ва қирмиз дар бар дошт ва бо тилло ва ҷавоҳирот зинат ёфта буд!
17Kay sa usa ka takna ang hilabihan kadaku nga bahandi nahanaw. Ug ang tanan nga capitan sa sakayan, ug ang tanan nga nagalayag sa bisan diin nga dapit, ug ang mga magsasakay, ug ang kapid-an nga nagapatigayon sa dagat, nanagpahilayo.
17"Зеро ки дар як соат чунин сарват нобуд шуд". Ва ҳамаи суккондорон, ва ҳамаи киштилишинон, ва ҳамаи маллоҳон, ва ҳамаи онҳое ки дар баҳр тиҷорат мекунанд, дуртар истода
18Ug nagasinggit, sa makita nila ang aso sa iyang pagkasunog, nga nagaingon: Unsang ciudara ang sama sa dakung ciudad?
18«Ва дуди сӯхтори вайро дида, фиғон кашиданд ва гуфтанд: "Кадом шаҳр монанди ин шаҳри бузург будааст!"
19Ug gibutangan nila ug abo ang ilang mga ulo, ug nanagsinggit, nga nagahilak ug nagaagulo nga nagaingon: Alaut, alaut ang daku nga ciudad, nga nakapadato sa tanan nga may mga sakayan didto sa dagat, tungod sa iyang pagkabililhon, kay sa usa ka takna nahanaw siya.
19«Ва ба сарҳошон хок пошиданд ва фарьёд зада, бо гирья ва навҳа гуфтанд: "Вой, вой бар ҳоли ин шаҳри бузург, ки аз чизҳои гаронбаҳои вай ҳамаи онҳое ки дар баҳр киштӣ доштанд, сарватдор шудаанд! Зеро ки дар як соат вай хароб гардидааст".
20Maghugyaw ka, langit, ibabaw kaniya ug kamong mga balaan, ug kamong mga apostoles, ug kamong mga manalagna; kay gihukman siya sa Dios ingon sa inyong paghukom kaniya.
20«Шодӣ кунед дар ҳаққи вай, эй осмон, ва ҳаввориёни муқаддас, ва анбиё, зеро ки Худо доварй намуда, интиқоми шуморо аз вай гирифтааст.
21Ug usa ka manolonda nga kusgan mikuha ug usa ka bato, ingon sa usa ka dakung bato sa galingan, ug gitambog niya sa dagat, nga nagapamulong: Ingon niana nga kakusog ang pagkahulog sa Babilonia, ang dakung ciudad ug dili na gayud igakita.
21Ва як фариштаи қавӣ сакги бузургеро монанди санги осиё бардошта, дар баҳр андохт ва гуфт: «Бо чунин шиддат шаҳри бузурги Бобил сарнагун хоҳад шуд, ва дигар ёфт нахоҳад шуд;
22Ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang tingog sa mga mangangalpa, bisan sa mga mag-aawit, bisan sa mga magpapaflauta, bisan sa mga magbubudyong; ug dili na gayud igakita diha kanimo bisan kinsa nga batid sa bisan unsa nga kinaadman; ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang dinahunog sa bato nga galingan:
22«Ва овози барбатнавозон, ва сарояндагон, ва найнавозон ва карнайнавозон дар ту дигар шунида нахоҳад шуд, ва ҳеҷ як санъаткори ҳеҷ як санъате дар ту дигар нахоҳад буд, ва садои сангҳои осиё дар ту дигар шунида нахоҳад шуд;
23Ug dili na gayud magadan-ag sa kahayag sa lamparahan diha kanimo; ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang tingog sa pamanhonon, ni ang tingog sa pangasaw-onon: kay ang imong mga magpapatigayon mao ang mga principe sa yuta: kay tungod sa imong mga lumay nanghisalaag ang tanang mga nasud.
23«Ва рӯшноии чароғ дар ту дигар пайдо нахоҳад шуд, ва овози домод ва арӯс дар ту дигар шунида нахоҳад пгуд, зеро ки тоҷирони ту акобири рӯи замин буданд, ва аз ҷодуи ту ҳамаи халқҳо дар иштибоҳ афтодаапд.
24Ug hingkaplagan diha kaniya ang dugo sa mga manalagna ug sa mga balaan, ug sa tanang mga gipamatay sa yuta.
24«Ва дар вай хуни анбиё ва муқаддасон ва ҳамаи мақтулони рӯи замин ёфт шудааст».