Cebuano

World English Bible

Mark

14

1Karon sa human ang duha ka adlaw, mao ang pangilin sa pasko ug sa tinapay nga walay levadura; ug ang mga punoan sa mga sacerdote ug ang mga escriba nanagpangitag paagi kong unsaon ang pagdakup kaniya sa limbong, ug pagpatay kaniya.
1It was now two days before the feast of the Passover and the unleavened bread, and the chief priests and the scribes sought how they might seize him by deception, and kill him.
2Kay miingon sila: Dili iatol sa fiesta, tingali unya ug may kasamok sa lungsod.
2For they said, “Not during the feast, because there might be a riot of the people.”
3Ug sadidto siya sa Betania, sa balay ni Simon nga sanlahon, nga nagtambong sa pagkaon, miabut ang usa ka babaye, nga may usa ka tibudtibud nga alabastro nga mahumot sa nardo nga ulay, nga daku ug bili, ug gibuak niya ang tibudtibud nga alabastro, ug gibobo niya sa ulo ni Jesus.
3While he was at Bethany, in the house of Simon the leper, as he sat at the table, a woman came having an alabaster jar of ointment of pure nard—very costly. She broke the jar, and poured it over his head.
4Apan may uban nga sa ilang kaugalingon nangasuko, nga nagaingon: Tungod sa unsa ba nga gihimo kini nga pag-usik sa pahumot?
4But there were some who were indignant among themselves, saying, “Why has this ointment been wasted?
5Kay kini nga pahumot angay unta nga ibaligya sa kapin sa tolo ka gatus ka denario ug ihatag sa mga kabus. Ug nanagbagutbot sila batok sa babaye.
5For this might have been sold for more than three hundred denarii, and given to the poor.” They grumbled against her.
6Apan si Jesus miingon: Pasagdi ninyo siya. Nganong ginakagul-an siya ninyo? Usa ka maayong buhat ang gihimo niya kanako.
6But Jesus said, “Leave her alone. Why do you trouble her? She has done a good work for me.
7Kay kanunay ang mga kabus uban kaninyo, ug sa bisan unsa nga panahon nga buot kamo, makabuhat kamo ug maayo alang kanila, apan ako dili kanunay uban kaninyo.
7 For you always have the poor with you, and whenever you want to, you can do them good; but you will not always have me.
8Gibuhat niya kutob sa iyang mahimo; giuna niya ang pagdihog sa akong lawas alang sa paglubong.
8 She has done what she could. She has anointed my body beforehand for the burying.
9Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga bisan asa igawali kining Maayong Balita sa tibook nga kalibutan, pagahisgutan usab ang gibuhat niining babaye alang sa handumanan niya.
9 Most certainly I tell you, wherever this Good News may be preached throughout the whole world, that which this woman has done will also be spoken of for a memorial of her.”
10Ug si Judas Iscariote, ang usa sa napulo ug duha, milakaw ngadto sa mga punoan sa mga sacerdote aron siya iyang itugyan kanila.
10Judas Iscariot, who was one of the twelve, went away to the chief priests, that he might deliver him to them.
11Ug sila, sa pagpakadungog niini, nangalipay, ug nanagsaad sa paghatag kaniya ug salapi. Ug nangita siya ug usa ka maayong higayon, aron iyang itugyan siya kanila.
11They, when they heard it, were glad, and promised to give him money. He sought how he might conveniently deliver him.
12Ug sa nahaunang adlaw sa fiesta sa tinapay nga walay levadura, sa nagahalad sila sa pasko, nanag-ingon kaniya ang iyang mga tinon-an: Asa ba ang buot mo, nga moadto kami sa pag-andam, aron nga mokaon ikaw sa pasko?
12On the first day of unleavened bread, when they sacrificed the Passover, his disciples asked him, “Where do you want us to go and prepare that you may eat the Passover?”
13Ug siya nagsugo ug duha sa iyang mga tinon-an, ug miingon kanila: Umadto kamo sa lungsod; ug pagasugaton kamo sa usa ka tawo, nga nagadala ug usa ka banga nga tubig; sunda ninyo siya.
13He sent two of his disciples, and said to them, “Go into the city, and there you will meet a man carrying a pitcher of water. Follow him,
14Ug kong asa siya mosulod magsulti kamo sa amahan sa panimalay: Ang Magtutudlo nagaingon: Main ba ang akong lawak nga pagakan-an ko sa pasko uban sa akong mga tinon-an?
14 and wherever he enters in, tell the master of the house, ‘The Teacher says, “Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?”’
15Ug igapakita niya kaninyo ang usa ka daku nga lawak sa itaas, nga sangkap ug andam; didto magahikay kamo alang kanato.
15 He will himself show you a large upper room furnished and ready. Get ready for us there.”
16Ug nangadto ang iyang mga tinon-an, ug ming-abut sa lungsod, ug hingkaplagan nila sumala sa iyang giingon kanila: ug giandam nila ang pasko.
16His disciples went out, and came into the city, and found things as he had said to them, and they prepared the Passover.
17Ug sa pagkahapon miadto siya uban sa napulo ug duha.
17When it was evening he came with the twelve.
18Ug sa nagalingkod sila sa lamesa ug nagakaon miingon si Jesus: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga usa kaninyo ang nagasalo kanako, magtugyan kanako.
18As they sat and were eating, Jesus said, “Most certainly I tell you, one of you will betray me—he who eats with me.”
19Ug misugod sila sa pagkasubo, ug sa pag-ingon kaniya sa tinagsa: Ako ba kaha? Ug ang usa: Ako ba kaha?
19They began to be sorrowful, and to ask him one by one, “Surely not I?” And another said, “Surely not I?”
20Ug siya mitubag, ug miingon kanila: Usa sa napulo ug duha, ang nagapunit uban kanako sa pinggan.
20He answered them, “It is one of the twelve, he who dips with me in the dish.
21Kay ang Anak sa tawo moadto, sumala sa nahasulat nahatungod kaniya: apan alaut kadtong tawo nga pinaagi kaniya igatugyan ang Anak sa tawo. Maayo pa alang niadtong tawohana kong wala siya matawo.
21 For the Son of Man goes, even as it is written about him, but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed! It would be better for that man if he had not been born.”
22Ug sa nagakaon sila, mikuha si Jesus ug tinapay, ug sa nakapanalangin siya iyang gitipiktipik kini ug gihatag kanila, ug miingon: Komuha kamo, kini mao ang akong lawas.
22As they were eating, Jesus took bread, and when he had blessed, he broke it, and gave to them, and said, “Take, eat. This is my body.”
23Ug mikuha siya ug copa, ug sa nakapasalamat siya, iyang gihatag kanila, ug ang tanan nanagpanginum niini.
23He took the cup, and when he had given thanks, he gave to them. They all drank of it.
24Ug miingon siya kanila: Kini mao ang akong dugo sa bag-ong tugon, nga pagaulaon tungod sa daghanan.
24He said to them, “This is my blood of the new covenant, which is poured out for many.
25Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo: Dili na ako magainum sa bunga sa parras, hangtud niadtong adlawa nga imnon ko kini pag-usab sa gingharian sa Dios.
25 Most certainly I tell you, I will no more drink of the fruit of the vine, until that day when I drink it anew in the Kingdom of God.”
26Ug sa nakaawit sila ug usa ka alawiton, nangadto sila sa bukid sa mga Olivo.
26When they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.
27Ug si Jesus miingon kanila: Nga-tanan kamo mahapangdol karong gabhiona, kay nahasulat na: Pagasamaran ko ang magbalantay, ug ang mga carnero pagapatlaagon.
27Jesus said to them, “All of you will be made to stumble because of me tonight, for it is written, ‘I will strike the shepherd, and the sheep will be scattered.’
28Apan, sa tapus ako mabanhaw mouna ako kaninyo sa Galilea.
28 However, after I am raised up, I will go before you into Galilee.”
29Apan si Pedro miingon kaniya: Bisan pa ang tanan mahipangdol, ako dili gayud.
29But Peter said to him, “Although all will be offended, yet I will not.”
30Ug si Jesus miingon kaniya: Sa pagkamatuod nagaingon ako kanimo, nga karon, niining gabhiona sa dili pa makatuktugaok ang manok ug makaduha, igalimod mo ako sa makatolo.
30Jesus said to him, “Most certainly I tell you, that you today, even this night, before the rooster crows twice, you will deny me three times.”
31Apan siya nagsulti sa mainiton gayud: Bisan kinahanglan kanako ang pagkamatay uban kanimo dili ko ikaw igalimod. Ug ang tanan nanag-ingon sa mao usab.
31But he spoke all the more, “If I must die with you, I will not deny you.” They all said the same thing.
32Ug ming-adto sila sa usa ka tanaman, nga ginganlan Getsemani; ug nag-ingon siya sa iyang mga tinon-an: Panglingkod kamo dinhi, sa magaampo pa ako.
32They came to a place which was named Gethsemane. He said to his disciples, “Sit here, while I pray.”
33Ug iyang gipauban kaniya si Pedro ug si Jacobo ug si Juan, ug misugod siya sa hilabihang pagkahibulong ug dakung pagkasubo.
33He took with him Peter, James, and John, and began to be greatly troubled and distressed.
34Ug miingon kanila: Nasubo gayud ang akong kalag, hangtud sa kamatayon; managpabilin kamo dinhi ug managtukaw.
34He said to them, “My soul is exceedingly sorrowful, even to death. Stay here, and watch.”
35Ug milakaw siya ug diyutay sa unahan, ug mihapa sa yuta, ug nagaampo, nga, kong mahimo, ikasaylo kaniya kadtong taknaa.
35He went forward a little, and fell on the ground, and prayed that, if it were possible, the hour might pass away from him.
36Ug miingon siya: Abba, Amahan, ang tanang mga butang mahimo mo; ipahilayo kanako kini nga copa, apan dili ang akong kabubut-on, kondili ang imo.
36He said, “Abba, Father, all things are possible to you. Please remove this cup from me. However, not what I desire, but what you desire.”
37Ug mibalik, ug iyang hingkit-an sila nga nangatulog; ug miingon kang Pedro: Simon, nagakatulog ka ba? Dili ba ikaw makahimo sa pagtukaw ug usa ka takna?
37He came and found them sleeping, and said to Peter, “Simon, are you sleeping? Couldn’t you watch one hour?
38Panagtukaw, ug panag-ampo, aron dili kamo mahasulod sa panulay. Sa pagkamatuod ang espiritu andam, apan ang lawas maluya.
38 Watch and pray, that you may not enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.”
39Ug miadto siya pag-usab ug nag-ampo, sa pag-ingon sa mao usab nga mga pulong.
39Again he went away, and prayed, saying the same words.
40Ug mibalik na usab siya ug hingkaplagan niya sila nga nangatulog, kay nangloy na pag-ayo ang ilang mga mata, ug wala sila manghibalo kong unsa ang igatubag kaniya.
40Again he returned, and found them sleeping, for their eyes were very heavy, and they didn’t know what to answer him.
41Ug miduol siya sa ikatolo ug miingon kanila: Pangatulog na ug pamahulay kamo. Igo na; miabut na ang takna; ania karon, igatugyan ang Anak sa tawo sa kamot sa mga makasasala.
41He came the third time, and said to them, “Sleep on now, and take your rest. It is enough. The hour has come. Behold, the Son of Man is betrayed into the hands of sinners.
42Panindog kamo, manlakaw kita; ania karon, ang nagatugyan kanako miabut na.
42 Arise, let us be going. Behold, he who betrays me is at hand.”
43Ug dihadiha sa nagasulti pa siya, miabut si Judas, ang usa sa napulo ug duha, ug uban kaniya ang usa ka panon sa katawohan nga may mga pinuti ug mga bunal, gikan sa mga punoan sa mga sacerdote, ug sa mga escriba, ug sa mga anciano.
43Immediately, while he was still speaking, Judas, one of the twelve, came—and with him a multitude with swords and clubs, from the chief priests, the scribes, and the elders.
44Ug ang nagatugyan kaniya, mihatag kanila ug usa ka ilhanan nga gikauyonan, nga nagaingon: Ang akong pagahagkan mao siya; dakpa ninyo siya, ug dad-on sa malig-on.
44Now he who betrayed him had given them a sign, saying, “Whomever I will kiss, that is he. Seize him, and lead him away safely.”
45Ug sa miabut siya, gilayon miduol kang Jesus ug miingon: Magtutudlo; ug mihalok kaniya.
45When he had come, immediately he came to him, and said, “Rabbi! Rabbi!” and kissed him.
46Ug ilang gikuptan siya ug gidakup.
46They laid their hands on him, and seized him.
47Apan usa sa mga nanagtindog didto miibut sa iyang pinuti, ug mitigbas sa sulogoon sa labawng sacerdote, ug iyang gipalongan kini sa dalunggan.
47But a certain one of those who stood by drew his sword, and struck the servant of the high priest, and cut off his ear.
48Ug si Jesus mitubag ug miingon kanila: Nanganhi ba kamo ingon nga batok sa usa ka tulisan, dala ang mga pinuti ug mga puspus sa pagdakup kanako?
48Jesus answered them, “Have you come out, as against a robber, with swords and clubs to seize me?
49Sa adlaw-adlaw diha ako sa taliwala ninyo, nagapanudlo sa templo, ug wala ninyo ako dakpa. Apan mao kini, aron matuman ang Kasulatan.
49 I was daily with you in the temple teaching, and you didn’t arrest me. But this is so that the Scriptures might be fulfilled.”
50Ug mibiya ang tanan kaniya, ug nanagpangalagiw sila.
50They all left him, and fled.
51Ug may usa ka ulitawo misunod kaniya, nga may usa ka habol nga gikupo sa iyang lawas nga hubo. Ug siya gidakup nila.
51A certain young man followed him, having a linen cloth thrown around himself, over his naked body. The young men grabbed him,
52Apan gibiyaan niya ang iyang habol, ug mikalagiw nga hubo.
52but he left the linen cloth, and fled from them naked.
53Ug gidala nila si Jesus ngadto sa labawng sacerdote, ug nanagtigum kaniya ang tanang mga punoan sa mga sacerdote, ug mga anciano ug mga escriba.
53They led Jesus away to the high priest. All the chief priests, the elders, and the scribes came together with him.
54Ug misunod kaniya si Pedro nga nagapahalayo, hangtud sa silong sa palacio sa labawng sacerdote; ug milingkod kauban sa mga sulogoon, ug nagadangka sa kalayo.
54Peter had followed him from a distance, until he came into the court of the high priest. He was sitting with the officers, and warming himself in the light of the fire.
55Ug ang mga punoang sacerdote, ug ang tibook nga hukmanan nagapangita ug saksi batok kang Jesus, sa pagpatay kaniya. Ug sila walay hingkaplagan.
55Now the chief priests and the whole council sought witnesses against Jesus to put him to death, and found none.
56Kay daghan ang nagsaksi sa bakak batok kaniya, ug ang ilang mga pagsaksi wala magakauyon.
56For many gave false testimony against him, and their testimony didn’t agree with each other.
57Ug mingtindog ang uban, ug nanagsaksi sa bakak batok kaniya, nga nagaingon:
57Some stood up, and gave false testimony against him, saying,
58Hingdunggan namo ang pag-ingon niya: Akong gub-on kining temploha nga gibuhat sa kamot, ug unya sulod sa tolo ka adlaw magapatindog ako ug usa nga wala buhata sa kamot.
58“We heard him say, ‘I will destroy this temple that is made with hands, and in three days I will build another made without hands.’”
59Apan bisan pa niini wala magakauyon ang ilang panagsaksi.
59Even so, their testimony did not agree.
60Ug mitindog sa taliwala ang labawng sacerdote, ug nangutana kang Jesus sa pag-ingon: Wala kay pagtubag bisan unsa? Unsa man kining ginasaksi nila batok kanimo?
60The high priest stood up in the midst, and asked Jesus, “Have you no answer? What is it which these testify against you?”
61Apan siya nagahilum, ug wala motubag sa bisan unsa. Ang labawng sacerdote nangutana pag-usab kaniya ug miingon: Ikaw ba si Cristo, ang Anak sa Dalayegon?
61But he stayed quiet, and answered nothing. Again the high priest asked him, “Are you the Christ, the Son of the Blessed?”
62Ug miingon si Jesus: Mao ako: ug makita ninyo ang Anak sa tawo, nga magalingkod sa too sa Gahum, ug moanhi uban sa mga panganod sa langit.
62Jesus said, “I am. You will see the Son of Man sitting at the right hand of Power, and coming with the clouds of the sky.”
63Ug migisi ang labawng sacerdote sa iyang mga bisti, ug nag-ingon: Unsa pa ang pagkinahanglan ta sa mga saksi?
63The high priest tore his clothes, and said, “What further need have we of witnesses?
64Hindunggan ninyo ang pagpasipala: Unsay hunahuna ninyo? Ug silang tanan naghukom kaniya nga angay sa kamatayon.
64You have heard the blasphemy! What do you think?” They all condemned him to be worthy of death.
65Ug ang uban misugod sa paglowa kaniya, ug pagtabon sa iyang nawong, ug pagsagpa kaniya, ug pag-ingon kaniya: Tagnaa. Ug ang mga sulogoon nagsagpa kaniya.
65Some began to spit on him, and to cover his face, and to beat him with fists, and to tell him, “Prophesy!” The officers struck him with the palms of their hands.
66Ug sa didto si Pedro sa silong, sa atrio, miabut ang usa sa mga sulogoon nga babaye sa labawng sacerdote;
66As Peter was in the courtyard below, one of the maids of the high priest came,
67Ug sa hingkit-an niya si Pedro nga nagadangka, iyang gitutokan ug giingon: Ikaw usab kauban ni Jesus nga Nazaretnon.
67and seeing Peter warming himself, she looked at him, and said, “You were also with the Nazarene, Jesus!”
68Apan siya minglimod, nga naga-ingon: Wala ako mahibalo, bisan maka-sabut sa imong ginaingon. Ug minggula siya sa ganghaan; ug mituktugaok ang manok.
68But he denied it, saying, “I neither know, nor understand what you are saying.” He went out on the porch, and the rooster crowed.
69Ug sa hingkit-an siya pag-usab sa sulogoon nga babaye, misugod sa pag-ingon niadtong mga nagatindog didto: Kini siya usa kanila usab.
69The maid saw him, and began again to tell those who stood by, “This is one of them.”
70Apan siya minglimod pag-usab. Ug unya, sa pagkataodtaod ang mga nanagtindog didto nanag-ingon kang Pedro: Sa pagkamatuod gayud, usa ikaw kanila kay ikaw Galileanhon, ug ang imong panulti sama sa ila.
70But he again denied it. After a little while again those who stood by said to Peter, “You truly are one of them, for you are a Galilean, and your speech shows it.”
71Apan siya misugod sa pagpanunglo, ug pagpanumpa: Wala ako makaila nianang tawohana, nga inyong ginasulti.
71But he began to curse, and to swear, “I don’t know this man of whom you speak!”
72Ug ang manok mituktugaok sa ikaduha. Ug si Pedro nahanumdum sa giingon kaniya ni Jesus: Sa dili pa magatuktugaok ang manok ug makaduha ikaw magalimod kanako ug makatolo. Ug sa nakahunahuna niini, mihilak siya.
72The rooster crowed the second time. Peter remembered the word, how that Jesus said to him, “Before the rooster crows twice, you will deny me three times.” When he thought about that, he wept.