¹Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, adunay uban sa mga ania dinhi, nga dili makatilaw sa kamatayon, hangtud nga makita nila ang gingharian sa Dios nga moanhi nga may gahum.

¹He said to them, “Most certainly I tell you, there are some standing here who will in no way taste death until they see the Kingdom of God come with power.”

²Ug sa human ang unom ka adlaw gikuha ni Jesus uban kaniya si Pedro, ug si Jacobo, ug si Juan, ug iyang gidala sila paglain sa usa ka bukid nga hataas, ug nabalhin ang iyang dagway sa atubangan nila.

²After six days Jesus took with him Peter, James, and John, and brought them up onto a high mountain privately by themselves, and he was changed into another form in front of them.

³Ug ang iyang mga bisti misilaw, mga maputi kaayo, sama sa nieve, nga walay manlalaba sa yuta nga arang makapaputi.

³His clothing became glistening, exceedingly white, like snow, such as no launderer on earth can whiten them.

⁴Ug didto napakita kanila si Elias kauban ni Moises: ug nakigsulti sila kang Jesus.

⁴Elijah and Moses appeared to them, and they were talking with Jesus.

⁵Ug mitubag si Pedro ug miingon kang Jesus: Magtutudlo, maayo nga magpabilin kita dinhi; ug magbuhat kita ug tolo ka payag: usa alang kanimo, ug usa alang kang Moises, ug usa alang kang Elias.

⁵Peter answered Jesus, “Rabbi, it is good for us to be here. Let’s make three tents: one for you, one for Moses, and one for Elijah.”

⁶Kay wala siya manghibalo unsay iyang igatubag; kay may daku silang kahadlok.

⁶For he didn’t know what to say, for they were very afraid.

⁷Ug miabut ang usa ka panganod, nga milandong kanila; ug migula ang usa ka tingog sa panganod, nga nag-ingon: Kini mao ang akong Anak nga hinigugma, kaniya magpatalinghug kamo.

⁷A cloud came, overshadowing them, and a voice came out of the cloud, “This is my beloved Son. Listen to him.”

⁸Ug sa kalit, sa nagtan-aw sila sa libut nila, wala na silay nakitang tawo kondili si Jesus na lamang uban kanila.

⁸Suddenly looking around, they saw no one with them any more, except Jesus only.

⁹Ug sa nagalugsong sila gikan sa bukid, siya nagtugon kanila nga dili nila isugilon kang bisan kinsa ang ilang nakita, gawas unya kong mabanhaw na gikan sa mga minatay ang Anak sa tawo.

⁹As they were coming down from the mountain, he commanded them that they should tell no one what things they had seen, until after the Son of Man had risen from the dead.

¹⁰Ug ilang gitipigan ang giingon kanila, nga nagpangutan-anay sila sa usa ug usa kong unsa ang pagkabanhaw gikan sa mga minatay.

¹⁰They kept this saying to themselves, questioning what the “rising from the dead” meant.

¹¹Ug nangutana sila kaniya, sa pag-ingon: Ngano nga ang mga escriba naga-ingon, nga si Elias kinahanglan moanhi pag-una?

¹¹They asked him, saying, “Why do the scribes say that Elijah must come first?”

¹²Ug siya miingon kanila: Si Elias, sa pagkamatuod, moanhi pag-una ug magapahauli sa tanang mga butang; ug unsa ang nahisulat mahitungod sa Anak sa tawo nga siya magaantus ug daghang mga butang, ug igasalikway?

¹²He said to them, “Elijah indeed comes first, and restores all things. How is it written about the Son of Man, that he should suffer many things and be despised?

¹³Apan ako nagaingon kaninyo nga si Elias nahianhi na, ug gibuhat usab kaniya ang tanan nga buot nilang pagabuhaton, sumala sa nahasulat nahatungod kaniya.

¹³ But I tell you that Elijah has come, and they have also done to him whatever they wanted to, even as it is written about him.”

¹⁴Ug sa miduol siya sa mga tinon-an, hingkit-an nila ang usa ka dakung panon sa katawohan libut kanila, ug ang mga escriba nga nagpakiglalis kanila.

¹⁴Coming to the disciples, he saw a great multitude around them, and scribes questioning them.

¹⁵Ug gilayon, ang tibook panon sa katawohan, sa pagkakita kaniya, nanghibulong ug daku, ug sa nanagpanalagan ngadto kaniya, nanagyukbo kaniya.

¹⁵Immediately all the multitude, when they saw him, were greatly amazed, and running to him greeted him.

¹⁶Ug siya nangutana sa mga escriba: Unsa ba ang inyong ginapakiglantugi kanila?

¹⁶He asked the scribes, “What are you asking them?”

¹⁷Ug mitubag ang usa sa panon sa katawohan: Magtutudlo, gidala ko dinhi kanimo ang akong anak nga adunay espiritu nga amang.

¹⁷One of the multitude answered, “Teacher, I brought to you my son, who has a mute spirit;

¹⁸Ug sa bisan asa niya madala, iyang ginalubag siya, ug nagabula siya, ug nagakagut ang iyang mga ngipon, ug naganiwang siya; ug nagsulti ako sa imong mga tinon-an nga ilang hinginlan kini, apan wala sila makahimo.

¹⁸and wherever it seizes him, it throws him down, and he foams at the mouth, and grinds his teeth, and wastes away. I asked your disciples to cast it out, and they weren’t able.”

¹⁹Ug siya mitubag kaniya ug miingon: Oh, kaliwatan nga walay pagtoo! Hangtud anus-a magapuyo ako uban kaninyo? Hangtud anus-a pagaantuson ko kamo? Dad-a ninyo siya dinhi kanako.

¹⁹He answered him, “Unbelieving generation, how long shall I be with you? How long shall I bear with you? Bring him to me.”

²⁰Ug siya ilang gidala kaniya. Ug sa iyang pagkakita kaniya, gilayon gipakurog siya sa hilabihan gayud sa espiritu, ug napukan siya sa yuta, ug nagalit-ad nga nagabula ang baba.

²⁰They brought him to him, and when he saw him, immediately the spirit convulsed him, and he fell on the ground, wallowing and foaming at the mouth.

²¹Ug si Jesus nangutana sa iyang amahan: Anus-a pa mahatabo kini kaniya? Ug siya miingon: Sukad sa bata pa.

²¹He asked his father, “How long has it been since this has come to him?” He said, “From childhood.

²²Ug sa nakadaghan kini magtukmod kaniya sa kalayo ug sa tubig sa paglaglag kaniya, apan kong ikaw makahimo bisan unsa, kaloy-i kami ug tabangi kami.

²²Often it has cast him both into the fire and into the water, to destroy him. But if you can do anything, have compassion on us, and help us.”

²³Ug si Jesus miingon kaniya: Kong ikaw makahimo sa pagtoo. Sa nagatoo, ang tanang mga butang mahimo.

²³Jesus said to him, “If you can believe, all things are possible to him who believes.”

²⁴Ug dihadiha misinggit ang amahan sa bata nga nagaingon: Mitoo ako; tabangi ang akong pagkakulang sa pagtoo.

²⁴Immediately the father of the child cried out with tears, “I believe. Help my unbelief!”

²⁵Ug sa pagkakita ni Jesus, nga ang panon sa katawohan mingdugok kaniya, gibadlong niya ang espiritu nga mahugaw, nga nagaingon kaniya: Espiritu nga amang ug bungol, ako nagasugo kanimo: Gumola ka kaniya, ug dili ka na magsulod kaniya.

²⁵When Jesus saw that a multitude came running together, he rebuked the unclean spirit, saying to him, “You mute and deaf spirit, I command you, come out of him, and never enter him again!”

²⁶Ug sa tapus makatuaw ug makapakurog kaniya pag-ayo, migula ang espiritu; ug ang bata nahimong ingon sa minatay sa pagkaagi nga daghan ang nanag-ingon: Patay na siya.

²⁶Having cried out, and convulsed greatly, it came out of him. The boy became like one dead; so much that most of them said, “He is dead.”

²⁷Apan gikuptan siya ni Jesus sa kamot ug gipabangon, ug mitindog siya.

²⁷But Jesus took him by the hand, and raised him up; and he arose.

²⁸Ug sa nakasulod siya sa usa ka balay, ang iyang mga tinon-an nanag-pangutana kaniya sa tago: Tungod sa unsa nga wala kami makahimo paghingilin kaniya?

²⁸When he had come into the house, his disciples asked him privately, “Why couldn’t we cast it out?”

²⁹Ug siya miingon kanila: Kining butanga mahimo, dili tungod sa bisan unsa kondili tungod sa pag-ampo ug pagpuasa.

²⁹He said to them, “This kind can come out by nothing, except by prayer and fasting.”

³⁰Ug nanggikan sila didto ug miagi sa Galilea, ug wala siya mobuot nga may bisan kinsa nga manghibalo.

³⁰They went out from there, and passed through Galilee. He didn’t want anyone to know it.

³¹Kay nagapanudlo siya sa iyang mga tinon-an ug nag-ingon kanila: Ang Anak sa tawo igatugyan sa mga kamot sa mga tawo, ug siya pagapatyon nila, ug sa mapatay na, tapus ang tolo ka adlaw mabanhaw siya.

³¹For he was teaching his disciples, and said to them, “The Son of Man is being handed over to the hands of men, and they will kill him; and when he is killed, on the third day he will rise again.”

³²Apan sila wala makasabut sa iyang ginaingon, ug nahadlok sa pagpangutana kaniya.

³²But they didn’t understand the saying, and were afraid to ask him.

³³Ug miabut sila sa Capernaum, ug sa didto na siya sa balay, siya nangutana kanila: Unsa ba ang inyong ginalalisan sa dalan?

³³He came to Capernaum, and when he was in the house he asked them, “What were you arguing among yourselves on the way?”

³⁴Apan sila nangahilum; kay nanag-lalisay ang usa ug usa kanila sa dalan mahatungod kong kinsa ang labing daku kanila.

³⁴But they were silent, for they had disputed one with another on the way about who was the greatest.

³⁵Ug siya milingkod ug mitawag sa napulo ug duha ug miingon kanila: Kong kinsa ang buot mahauna, maulahi siya sa tanan, ug mag-aalagad siya sa tanan.

³⁵He sat down, and called the twelve; and he said to them, “If any man wants to be first, he shall be last of all, and servant of all.”

³⁶Ug mikuha siya ug usa ka bata ug iyang gipataliwala kini kanila, ug sa gikugos niya, miingon kanila:

³⁶He took a little child, and set him in their midst. Taking him in his arms, he said to them,

³⁷Bisan kinsa nga magadawat sa usa niining mga bata sa akong ngalan, kanako nagadawat; ug bisan kinsa nga magadawat kanako, wala magadawat kanako kondili niadtong nagasugo kanako.

³⁷ “Whoever receives one such little child in my name, receives me, and whoever receives me, doesn’t receive me, but him who sent me.”

³⁸Ug si Juan miingon kaniya: Magtutudlo, among hingkit-an ang usa nga nagahingilin sa mga yawa sa imong ngalan, ug gidid-an namo siya, kay wala man siya magasunod kanato.

³⁸John said to him, “Teacher, we saw someone who doesn’t follow us casting out demons in your name; and we forbade him, because he doesn’t follow us.”

³⁹Apan si Jesus miingon: Dili ninyo siya pagdid-an, kay walay tawo nga makahimo ug gamhanang buhat sa akong ngalan nga makaako sa pagsulti pagdali ug dautan batok kanako.

³⁹But Jesus said, “Don’t forbid him, for there is no one who will do a mighty work in my name, and be able quickly to speak evil of me.

⁴⁰Kay ang dili batok kanato, dapig siya kanato.

⁴⁰ For whoever is not against us is on our side.

⁴¹Kay bisan kinsa ang makapainum kaninyo ug usa ka copa nga tubig tungod sa akong ngalan, kay iya kamo ni Cristo, sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga dili gayud mawala ang iyang balus.

⁴¹ For whoever will give you a cup of water to drink in my name, because you are Christ’s, most certainly I tell you, he will in no way lose his reward.

⁴²Ug bisan kinsa nga magapapangdol sa usa niining mga gagmay nga nagasalig kanako, labi pang maayo kaniya nga pagahiktan siya sa liog ug usa ka galingang bato, ug itambong sa dagat.

⁴² Whoever will cause one of these little ones who believe in me to stumble, it would be better for him if he were thrown into the sea with a millstone hung around his neck.

⁴³Ug kong ang imong kamot mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga pungkol sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka kamot, nga moadto ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga dili arang mapalong.

⁴³ If your hand causes you to stumble, cut it off. It is better for you to enter into life maimed, rather than having your two hands to go into Gehenna, or, Hell into the unquenchable fire,

⁴⁴Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁴ ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’

⁴⁵Ug kong ang imong tiil mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga piang sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka tiil nga igahulog ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga walay pagkapalong.

⁴⁵ If your foot causes you to stumble, cut it off. It is better for you to enter into life lame, rather than having your two feet to be cast into Gehenna, or, Hell into the fire that will never be quenched—

⁴⁶Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁶ ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’

⁴⁷Ug kong ang imong mata mao ang magapapangdol kanimo, luska; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka sa gingharian sa Dios nga usa lamang ing mata, kay sa adunay duha ka mata nga igahulog ka sa infierno.

⁴⁷ If your eye causes you to stumble, cast it out. It is better for you to enter into the Kingdom of God with one eye, rather than having two eyes to be cast into the Gehenna or, Hell of fire,

⁴⁸Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁸ ‘where their worm doesn’t die, and the fire is not quenched.’ Isaiah 66:24

⁴⁹Kay ang tagsatagsa pagaasinan sa kalayo, ug ang tagsatagsa ka halad pagaasinan sa asin.

⁴⁹ For everyone will be salted with fire, and every sacrifice will be seasoned with salt.

⁵⁰Ang asin maayo, apan kong ang asin mawad-an sa iyang kaparat, unsa pa may iasin? Magbaton kamo ug asin sa inyong kaugalingon, ug magpakigdait ang usa ug usa kaninyo.

⁵⁰ Salt is good, but if the salt has lost its saltiness, with what will you season it? Have salt in yourselves, and be at peace with one another.”