¹Jehova, ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ni mapahitason ang akong mga mata; Ni magabansay-bansay ako sa akong kaugalingon alang sa mga dagkung butang, Kun sa mga butang nga hilabihan da ka katingalahan alang kanako.

¹Yahweh, my heart isn’t haughty, nor my eyes lofty; nor do I concern myself with great matters, or things too wonderful for me.

²Sa pagkatinuod gialam-alaman kore ug gipahilum ko ang akong kalag; Sama sa usa ka bata nga gilutas sa iyang inahan, Sama sa usa ka bata nga gilutas ang akong kalag sa sulod nako.

²Surely I have stilled and quieted my soul, like a weaned child with his mother, like a weaned child is my soul within me.

³Oh Israel, lumaum ka kang Jehova Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.

³Israel, hope in Yahweh, from this time forth and forevermore.