¹Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako .

¹Yahweh, you have searched me, and you know me.

²Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.

²You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar.

³Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.

³You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.

⁴Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.

⁴For there is not a word on my tongue, but, behold, Yahweh, you know it altogether.

⁵Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.

⁵You hem me in behind and before. You laid your hand on me.

⁶Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.

⁶This knowledge is beyond me. It’s lofty. I can’t attain it.

⁷Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?

⁷Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence?

⁸Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw.

⁸If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol Sheol is the place of the dead. , behold, you are there!

⁹Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;

⁹If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea;

¹⁰Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.

¹⁰Even there your hand will lead me, and your right hand will hold me.

¹¹Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;

¹¹If I say, “Surely the darkness will overwhelm me; the light around me will be night”;

¹²Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.

¹²even the darkness doesn’t hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.

¹³Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.

¹³For you formed my inmost being. You knit me together in my mother’s womb.

¹⁴Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.

¹⁴I will give thanks to you, for I am fearfully and wonderfully made. Your works are wonderful. My soul knows that very well.

¹⁵Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.

¹⁵My frame wasn’t hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth.

¹⁶Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako , Sa diha nga wala pay miabut kanila.

¹⁶Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.

¹⁷Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!

¹⁷How precious to me are your thoughts, God! How vast is their sum!

¹⁸Kong isipon ko sila labing daghan pa sila kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.

¹⁸If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.

¹⁹Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.

¹⁹If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men!

²⁰Kay sa mga pasipala, nanagsulti sila batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.

²⁰For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain.

²¹Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?

²¹Yahweh, don’t I hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you?

²²Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot: Sila nahimong akong mga kaaway.

²²I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.

²³Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;

²³Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts.

²⁴Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.

²⁴See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.