1Oh Dios, ayaw pagpakahilum: Ayaw pagpakahilum, ug ayaw paghunong, Oh Dios.
1God, don’t keep silent. Don’t keep silent, and don’t be still, God.
2Kay, ania karon, ang imong mga kaaway nagahimo ug usa ka kaguliyang; Ug sila nga nanagdumot kanimo mingpatuyhakaw sa ulo.
2For, behold, your enemies are stirred up. Those who hate you have lifted up their heads.
3Batok sa imong katawohan nanaghimo sila sa pagtambag nga malimbongon, Ug sa tingub nanagsabut-sabut sila sa pagpakitambag batok sa imong mga gitagoan.
3They conspire with cunning against your people. They plot against your cherished ones.
4Nanag-ingon sila: Umari kamo, ug putlon ta sila gikan sa pagkanasud; Aron dili na handumon ang ngalan nga Israel.
4“Come,” they say, “and let’s destroy them as a nation, that the name of Israel may be remembered no more.”
5Kay sa tingub nanagsabut sila pag-usa sa usa ka kabubut-on; Batok kanimo sila nanagbuhat ug pakigsaad:
5For they have conspired together with one mind. They form an alliance against you.
6Ang mga balong-balong sa mga Edomhanon ug sa mga Ismaelhanon; Sa Moab, ug sa mga Agarhanon;
6The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagrites;
7Sa Gebal ug sa Ammon ug sa Amalek; Sa Filistia uban sa mga pumoluyo sa Tiro:
7Gebal, Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre;
8Ingon usab ang Asiria miipon kanila; Sila mingtabang sa mga anak ni Lot. (Selah)
8Assyria also is joined with them. They have helped the children of Lot. Selah.
9Buhata kanila ang ingon sa gibuhat mo ngadto sa Madian, Ingon sa kang Sisara, ingon sa kang Jabin, didto sa suba sa Cison;
9Do to them as you did to Midian, as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon;
10Nga nangamatay didto sa Endor, Nga nangahimong pundok sa kinalibang alang sa yuta.
10who perished at Endor, who became as dung for the earth.
11Himoa ang ilang mga harianon nga ingon kang Oreb ug kang Seeb; Oo, ang tanan nilang mga principe nga sama kang Seba ug kang Zalmuna;
11Make their nobles like Oreb and Zeeb; yes, all their princes like Zebah and Zalmunna;
12Nga nanag-ingon: Panag-iyahon ta sa atong kaugalingon Ang mga puloy-anan sa Dios.
12who said, “Let us take possession of God’s pasturelands.”
13Oh Dios ko, himoa sila sama sa abug sa alimpulos; Ingon sa mga tuod sa balili sa atubangan sa hangin.
13My God, make them like tumbleweed; like chaff before the wind.
14Ingon sa kalayo nga nagasunog sa kalasangan, Ug ingon sa siga nga nagasunog sa kabukiran,
14As the fire that burns the forest, as the flame that sets the mountains on fire,
15Busa lutosa sila pinaagi sa imong unos, Ug lisanga sila pinaagi sa imong bagyo.
15so pursue them with your tempest, and terrify them with your storm.
16Pun-a ang ilang mga nawong sa kalibog, Aron managpangita sila sa imong ngalan, Oh Jehova.
16Fill their faces with confusion, that they may seek your name, Yahweh.
17Ibutang sila sa kaulawan ug kagubtanan sa pagkaluya sa walay katapusan; Oo, liboga sila ug pasagdi nga mangamatay;
17Let them be disappointed and dismayed forever. Yes, let them be confounded and perish;
18Aron sila makaila nga ikaw lamang, kansang ngalan mao si Jehova, Ikaw lamang ang Hataas Uyamut ibabaw sa tibook nga yuta.
18that they may know that you alone, whose name is Yahweh, are the Most High over all the earth.