¹Ginoo, ikaw mao ang among dapit-nga-puloy-anan Sa tanang mga kaliwatan.

¹ Lord, The word translated “Lord” is “Adonai.” you have been our dwelling place for all generations.

²Sa wala pa patunghaa ang kabukiran, Kun ang yuta ug ang kalibutan nga imong gihimo, Bisan gikan sa walay sinugdan ngadto sa walay katapusan, ikaw mao ang Dios sa gihapon .

²Before the mountains were brought forth, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.

³Ikaw nagapabalik sa tawo ngadto sa pagkalaglag, Ug nagaingon: Pamalik, kamong mga anak sa mga tawo,

³You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”

⁴Kay ang usa ka libo ka tuig sa imong pagtan-aw Maingon lamang sa kagahapon sa diha nga kini molabay na, Ug ingon sa usa ka pagtukaw sa kagabhion.

⁴For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.

⁵Ginadala mo sila ingon sa usa ka baha; sila ingon sa usa ka paghikatulog. Sa pagkabuntag sila sama sa balili nga managpanubo.

⁵You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.

⁶Sa buntag kini molabong, ug motubo; Sa hapon ginaputol kini ug mangalaya.

⁶In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.

⁷Kay kami ginaut-ut diha sa imong kapungot, Ug sa imong kaligutgut kami nangagubot.

⁷For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.

⁸Gibutang mo ang among mga kasalanan sa atubangan mo, Ang among mga sala nga tinago gipasilawan sa kahayag sa imong nawong.

⁸You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.

⁹Kay ang tanan namong mga adlaw nanagpangagi diha sa imong kaligutgut: Gitapus namo ang among katuigan ingon sa usa ka pagpanghupaw.

⁹For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.

¹⁰Ang mga adlaw sa among panuigon may kapitoan ka tuig, Kun bisan tungod sa kabaskug may kawaloan ka tuig; Bisan pa niana ang ilang garbo mao lamang ang kabudlay ug kasub-anan; Kay kini sa madali mosaylo, ug kami managpanlupad.

¹⁰The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.

¹¹Kinsa ba ang makaila sa gahum sa imong kasuko, Ug sa imong kaligutgut sumala sa kahadlok nga angay kanimo?

¹¹Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?

¹²Busa tudloi kami sa pag-isip sa among mga adlaw, Aron makabaton kami ug usa ka kasingkasing nga manggialamon.

¹²So teach us to number our days, that we may gain a heart of wisdom.

¹³Bumalik ka, Oh Jehova, hangtud anus-a ba? Ug pahinulsola kini kanimo mahitungod sa imong mga ulipon.

¹³Relent, Yahweh! “Yahweh” is God’s proper Name, sometimes rendered “LORD” (all caps) in other translations. How long? Have compassion on your servants!

¹⁴Oh busga kami sa kabuntagon sa imong mahigugmaong-kalolot, Aron kami managmaya ug managkalipay sa tanan namong mga adlaw.

¹⁴Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.

¹⁵Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga ikaw nagsakit kanamo, Ug sa katuigan nga kami nakakita sa kadautan.

¹⁵Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.

¹⁶Ipakita ang imong buhat nganhi sa imong mga ulipon. Ug ang imong himaya ibabaw sa ilang mga anak.

¹⁶Let your work appear to your servants; your glory to their children.

¹⁷Ug itugot nga ang kahimuot ni Jehova nga among Dios magapaibabaw kanamo; Ug lig-onon mo kanamo ang buhat sa among mga kamot; Oo, ang-buhat sa among mga kamot lig-onon mo kini.

¹⁷Let the favor of the Lord our God be on us; establish the work of our hands for us; yes, establish the work of our hands.