¹Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.

¹Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.

²A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?

²Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?

³TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?

³CXu ne malfelicxon al malpiulo, Kaj forpusxon de malbonagantoj?

⁴Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?

⁴CXu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas cxiujn miajn pasxojn?

⁵Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?

⁵CXu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?

⁶Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!

⁶Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkigxos pri mia senkulpeco.

⁷Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,

⁷Se mia pasxo forklinigxis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluigxis makulo:

⁸neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!

⁸Tiam mi semu kaj alia mangxu, Kaj mia idaro elradikigxu.

⁹Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,

⁹Se mia koro forlogigxis al virino, Kaj mi kasxe atendis cxe la pordo de mia amiko:

¹⁰neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!

¹⁰Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj klinigxu super sxi.

¹¹Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,

¹¹CXar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni jugxistoj.

¹²užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.

¹²Tio estas fajro, kiu ekstermas gxis la abismo, Kaj mian tutan akiritajxon gxi elradikigus.

¹³Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,

¹³CXu mi malsxatis la rajton de mia servisto aux de mia servistino, Kiam ili havis jugxan aferon kun mi?

¹⁴što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?

¹⁴Tiam kion mi farus, kiam Dio levigxus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?

¹⁵Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?

¹⁵Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaux lin.

¹⁶Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?

¹⁶CXu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aux cxu mi turmentis la okulojn de vidvino?

¹⁷Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?

¹⁷CXu mian panpecon mi mangxis sola? CXu ne mangxis de gxi ankaux orfo?

¹⁸TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!

¹⁸CXar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.

¹⁹Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača

¹⁹Kiam mi vidis malfelicxulon sen vesto Kaj malricxulon sen kovro,

²⁰a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?

²⁰CXu tiam ne benis min liaj lumboj, CXu li ne estis varmigata per la lano de miaj sxafoj?

²¹Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,

²¹Se mi levis mian manon kontraux orfon, CXar mi vidis en la pordego helpon al mi,

²²nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!

²²En tia okazo mia sxultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompigxu de kano.

²³Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.

²³CXar mi timas la punon de Dio, Kaj gxian pezon mi ne povus elteni.

²⁴Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'

²⁴CXu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?

²⁵Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?

²⁵CXu mi gxojis, ke mia ricxeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?

²⁶Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,

²⁶Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,

²⁷moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?

²⁷CXu tiam sekrete forlogigxis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?

²⁸Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.

²⁸Ankaux tio estus krimo jugxinda, CXar mi forneus per tio Dion en la alto.

²⁹Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,

²⁹CXu mi gxojis pri malfelicxo de mia malamiko? Aux cxu mi estis ravita, se lin trafis malbono?

³⁰ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?

³⁰Mi ne permesis al mia gorgxo peki Per eldiro de malbeno kontraux lia animo.

³¹Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?

³¹CXu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satigxus de lia karno!

³²Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.

³²Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.

³³Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu

³³CXu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kasxi en mia brusto miajn pekojn?

³⁴jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?

³⁴En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.

³⁵O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,

³⁵Ho, se iu auxskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,

³⁶i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.

³⁶Mi portus gxin sur mia sxultro, Mi metus gxin sur min kiel kronon,

³⁷Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti."

³⁷Mi raportus al li pri la nombro de miaj pasxoj; Mi alproksimigxus al li kiel al princo.

³⁸Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;

³⁸Se mia lando kriis kontraux mi, Kaj gxiaj sulkoj ploris,

³⁹ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,

³⁹Se gxiajn fruktojn mi mangxis senpage, Kaj mi afliktis la animon de gxiaj mastroj:

⁴⁰[40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.

⁴⁰Tiam anstataux tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataux hordeo dornoj. Finigxis la paroloj de Ijob.