¹Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

¹CXu vi povas eltiri levjatanon per fisxhoko, Aux ligi per sxnuro gxian langon?

²Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

²CXu vi povas trameti kanon tra gxia nazo Kaj trapiki gxian vangon per pikilo?

³Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

³CXu gxi multe petegos vin, Aux parolos al vi flatajxojn?

⁴Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

⁴CXu gxi faros interligon kun vi? CXu vi povas preni gxin kiel porcxiaman sklavon?

⁵Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

⁵CXu vi amuzigxos kun gxi kiel kun birdo? Aux cxu vi ligos gxin por viaj knabinoj?

⁶Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

⁶CXu kamaradoj gxin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

⁷Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

⁷CXu vi povas plenigi per pikiloj gxian hauxton Kaj per fisxistaj hokoj gxian kapon?

⁸Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

⁸Metu sur gxin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj gxin ne plu entreprenos.

⁹Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

⁹Vidu, la espero cxiun trompos; Jam ekvidinte gxin, li falos.

¹⁰Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

¹⁰Neniu estas tiel kuragxa, por inciti gxin; Kiu do povas stari antaux Mi?

¹¹Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

¹¹Kiu antauxe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta cxielo cxio estas Mia.

¹²Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

¹²Mi ne silentos pri gxiaj membroj, Pri gxia forto kaj bela staturo.

¹³Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

¹³Kiu povas levi gxian veston? Kiu aliros al gxia paro da makzeloj?

¹⁴U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

¹⁴Kiu povas malfermi la pordon de gxia vizagxo? Teruro cxirkauxas gxiajn dentojn.

¹⁵Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

¹⁵GXiaj fieraj skvamoj estas kiel sxildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

¹⁶Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

¹⁶Unu kuntusxigxas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

¹⁷Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

¹⁷Unu alfortikigxis al la alia, Interkunigxis kaj ne disigxas.

¹⁸Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

¹⁸GXia terno briligas lumon, Kaj gxiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la cxielrugxo.

¹⁹Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

¹⁹El gxia busxo eliras torcxoj, Elkuras flamaj fajreroj.

²⁰On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

²⁰El gxiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aux kaldrono.

²¹K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

²¹GXia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el gxia busxo.

²²Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

²²Sur gxia kolo logxas forto, Kaj antaux gxi kuras teruro.

²³Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

²³La partoj de gxia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur gxi, kaj ne sxanceligxas.

²⁴Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

²⁴GXia koro estas malmola kiel sxtono, Kaj fortika kiel suba muelsxtono.

²⁵Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

²⁵Kiam gxi sin levas, ektremas fortuloj, Konsternigxas de teruro.

²⁶I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim."

²⁶Glavo, kiu alproksimigxas al gxi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aux kiraso.

²⁷Feron gxi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

²⁸Ne forpelos gxin sago; SXtonoj el sxtonjxetilo farigxas pajleroj antaux gxi.

²⁹Bastonegon gxi rigardas kiel pajlon, Kaj gxi mokas la sonon de lanco.

³⁰Sube gxi havas akrajn pecetojn; Kiel drasxrulo gxi kusxas sur la sxlimo.

³¹Kiel kaldronon gxi ondigas la profundon; La maron gxi kirlas kiel sxmirajxon.

³²La vojo post gxi lumas; La abismo aperas kiel grizajxo.

³³Ne ekzistas sur la tero io simila al gxi; GXi estas kreita sentima.

³⁴GXi rigardas malestime cxion altan; GXi estas regxo super cxiuj sovagxaj bestoj.