¹A Job progovori i reče:

¹Ijob respondis kaj diris:

²"O, kad bi se jad moj izmjeriti mog'o, a nevolje moje stavit' na tezulju!

²Se estus pesita mia cxagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

³Teže one jesu od sveg pijeska morskog, i stoga mi riječi zastraniti znaju.

³GXi estus nun pli peza, ol la sablo cxe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

⁴Strijele Svesilnoga u mojem su mesu, ljuti otrov njihov ispija mi dušu, Božje se strahote oborile na me.

⁴CXar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La terurajxoj de Dio direktigxis sur min.

⁵TÓa, kraj svježe trave njače li magarac, muče li goveče kraj punih jasala?

⁵CXu krias sovagxa azeno sur herbo? CXu bovo blekas kolere cxe sia mangxajxo?

⁶Zar hranu bljutavu jedemo bez soli? Zar kakove slasti ima u bjelancu?

⁶CXu oni mangxas sengustajxon sen salo? CXu havas guston la albumeno de ovo?

⁷Al' ono što mi se gadilo dotaći, to mi je sada sva hrana u bolesti.

⁷Kion ne volis tusxi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia mangxajxo.

⁸O, da bi se molba moja uslišala, da mi Bog ispuni ono čem se nadam!

⁸Ho, se mia peto plenumigxus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

⁹O, kada bi me Bog uništiti htio, kada bi mahnuo rukom da me satre!

⁹Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

¹⁰Za mene bi prava utjeha to bila, klicati bih mog'o u mukama teškim što se ne protivljah odluci Svetoga.

¹⁰Tio estus ankoraux konsolo por mi; Kaj mi gxojus, se en la turmento Li ne kompatus, CXar mi ne forpusxis ja la vortojn de la Sanktulo.

¹¹Zar snage imam da mogu čekati? Radi kakve svrhe da ja duže živim?

¹¹Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

¹²Zar je snaga moja k'o snaga kamena, zar je tijelo moje od mjedi liveno?

¹²CXu mia forto estas forto de sxtonoj? CXu mia karno estas kupro?

¹³Na što se u sebi osloniti mogu? Zar mi svaka pomoć nije uskraćena?

¹³Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpusxita for de mi.

¹⁴Tko odbija milost bližnjemu svojemu, prezreo je strah od Boga Svesilnoga.

¹⁴Al malfelicxulo decas kompato de amiko, Ecx se li forlasas la timon antaux la Plejpotenculo.

¹⁵Kao potok me iznevjeriše braća, kao bujice zimske svoje korito.

¹⁵Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

¹⁶Od leda mutne vode im se nadimlju, 'bujaju od snijega što se topit' stao;

¹⁶Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kasxas sin negxo;

¹⁷al u doba sušno naskoro presahnu, od žege ishlape tada iz korita.

¹⁷En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forsxovigxas de sia loko.

¹⁸Karavane zbog njih skreću sa putova, u pustinju zađu i u njoj se gube.

¹⁸Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

¹⁹Karavane temske očima ih traže, putnici iz Šebe nadaju se njima.

¹⁹Sercxas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el SXeba;

²⁰A kad do njih dođu, nađu se u čudu, jer su se u nadi svojoj prevarili.

²⁰Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj rugxigxas de honto.

²¹U ovom ste času i vi meni takvi: vidjeste strahotu pa se preplašiste.

²¹Nun vi neniigxis; Vi ekvidis terurajxon, kaj ektimis.

²²Rekoh li vam možda: 'Darujte mi štogod, poklonite nešto od svojega blaga;

²²CXu mi diris:Donu al mi, El via havajxo donacu pro mi,

²³iz šake dušmanske izbavite mene, oslobodite me silnikova jarma?'

²³Savu min el la mano de premanto, Aux liberigu min el la mano de turmentantoj?

²⁴Vi me poučite, pa ću ušutjeti, u čem je moj prijestup, pokažite meni.

²⁴Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

²⁵O, kako su snažne besjede iskrene! Al' kamo to vaši smjeraju prijekori?

²⁵Kial vi mallauxdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

²⁶Mislite li možda prekoriti riječi? TÓa u vjetar ide govor očajnikov!

²⁶CXu vi intencas riprocxi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

²⁷Nad sirotom kocku zar biste bacali i sa prijateljem trgovali svojim?

²⁷Ecx orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

²⁸U oči me sada dobro pogledajte, paz'te neću li vam slagati u lice.

²⁸Nun, cxar vi komencis, rigardu min; CXu mi mensogos antaux via vizagxo?

²⁹Povucite riječ! Kakve li nepravde! Povucite riječ, neporočan ja sam!

²⁹Rigardu denove, vi ne trovos malpiajxon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

³⁰Zar pakosti ima na usnama mojim? Zar nesreću svaku okusio nisam?

³⁰CXu estas peko sur mia lango? CXu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?