1Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.
1Al la hxorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia vocxo iras al Dio, kaj mi krias; Mia vocxo iras al Dio, ke Li auxskultu min.
2Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.
2En la tago de mia suferado mi sercxas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne mallevigxas; Mia animo ne volas konsoligxi.
3U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.
3Mi rememoras Dion, kaj mi gxemas; Mi meditas, kaj mia spirito malgxojas. Sela.
4Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.
4Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.
5Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.
5Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antauxlonge pasintaj.
6Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;
6Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.
7razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:
7CXu por eterne mia Sinjoro forpusxis? Kaj cxu Li ne plu favoros?
8"Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?
8CXu por eterne cxesigxis Lia boneco? CXu Lia promeso ne plenumigxos por cxiuj generacioj?
9Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?
9CXu Dio forgesis indulgi? CXu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.
10Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?"
10Kaj mi diris:Tio estas mia aflikto, Ke aliigxis la dekstra mano de la Plejaltulo.
11I govorim: "Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega."
11Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.
12Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.
12Mi meditos pri cxiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.
13Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.
13Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?
14Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?
14Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.
15Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.
15Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.
16Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.
16Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuigxis.
17Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.
17Nubegoj versxis akvon, La cxielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.
18Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.
18La vocxo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj sxanceligxis la tero.
19Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.
19Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj pasxosignoj ne estis videblaj.
20Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.
20Vi kondukis Vian popolon kiel sxafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.
21Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.