1Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.
1‹‹İşte, gözlerim her şeyi gördü,Kulağım duydu, anladı.
2Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.
2Sizin bildiğinizi ben de biliyorum,Sizden aşağı kalmam.
3Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.
3Ama ben Her Şeye Gücü Yetenle konuşmak,Davamı Tanrıyla tartışmak istiyorum.
4Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!
4Sizlerse yalan düzüyorsunuz,Hepiniz değersiz hekimlersiniz.
5Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!
5Keşke büsbütün sussanız!Sizin için bilgelik olurdu bu.
6Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.
6Şimdi davamı dinleyin,Yakınmama kulak verin.
7Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?
7Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz?Onun adına yalan mı söyleyeceksiniz?
8Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?
8Onun tarafını mı tutacaksınız?Tanrının davasını mı savunacaksınız?
9Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?
9Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur?İnsanları aldattığınız gibi Onu da mı aldatacaksınız?
10Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.
10Gizlice Onun tarafını tutarsanız,Kuşkusuz sizi azarlar.
11Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?
11Onun görkemi sizi yıldırmaz mı?Dehşeti üzerinize düşmez mi?
12Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.
12Anlattıklarınız kül kadar değersizdir,Savunduklarınızsa çamurdan farksız.
13Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.
13‹‹Susun, bırakın ben konuşayım,Başıma ne gelirse gelsin.
14Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?
14Hayatım tehlikeye girecekse girsin,Canım zora düşecekse düşsün.
15On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.
15Beni öldürecek, umudum kalmadıfç,Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım. bile Ona güvenim sarsılmaz.››
16I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.
16Aslında bu benim kurtuluşum olacak,Çünkü tanrısız bir adam Onun karşısına çıkamaz.
17Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.
17Sözlerimi iyi dinleyin,Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
18Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.
18İşte davamı hazırladım,Haklı çıkacağımı biliyorum.
19Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.
19Kim suçlayacak beni?Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
20Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:
20‹‹Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım,O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:
21digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.
21Elini üstümden çekVe dehşetinle beni yıldırma.
22Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.
22Sonra beni çağır, yanıtlayayım,Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.
23Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.
23Suçlarım, günahlarım ne kadar?Bana suçumu, günahımı göster.
24Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?
24Niçin yüzünü gizliyorsun,Beni düşman gibi görüyorsun? çağrıştırıyor, bu yolla bir söz sanatı yapılmış.
25Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?
25Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm,Beni mi korkutacaksın?Kuru samanı mı kovalayacaksın?
26O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,
26Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor,Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
27koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!
27Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor,İzimi sürüyorsun.
28Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!
28‹‹Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.