¹I stalo se v těch dnech, vyšlo jest vyrčení od císaře Augusta, aby byl popsán všecken svět.

¹En het geschiedde in diezelfde dagen, dat er een gebod uitging van den Keizer Augustus, dat de gehele wereld beschreven zou worden.

²(To popsání nejprve stalo se, když vladařem Syrským byl Cyrenius.)

²Deze eerste beschrijving geschiedde, als Cyrenius over Syrie stadhouder was.

³I šli všickni, aby zapsáni byli, jeden každý do svého města.

³En zij gingen allen om beschreven te worden, een iegelijk naar zijn eigen stad.

⁴Vstoupil pak i Jozef od Galilee z města Nazarétu do Judstva, do města Davidova, kteréž slove Betlém, (protože byl z domu a z čeledi Davidovy,)

⁴En Jozef ging ook op van Galilea, uit de stad Nazareth, naar Judea, tot de stad Davids, die Bethlehem genaamd wordt, (omdat hij uit het huis en geslacht van David was);

⁵Aby zapsán byl s Marijí, zasnoubenou sobě manželkou, těhotnou.

⁵Om beschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, welke bevrucht was.

⁶I stalo se, když tam byli, naplnili se dnové Marie, aby porodila.

⁶En het geschiedde, als zij daar waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zoude.

⁷I porodila Syna svého prvorozeného, a plénkami ho obvinula, a položila jej v jeslech, neb neměli jinde místa v hospodě.

⁷En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, en wond Hem in doeken, en legde Hem neder in de kribbe, omdat voor henlieden geen plaats was in de herberg.

⁸A pastýři byli v krajině té, ponocujíce a stráž noční držíce nad svým stádem.

⁸En er waren herders in diezelfde landstreek, zich houdende in het veld, en hielden de nachtwacht over hun kudde.

⁹A aj, anděl Páně postavil se podle nich, a sláva Páně osvítila je. I báli se bázní velikou.

⁹En ziet, een engel des Heeren stond bij hen, en de heerlijkheid des Heeren omscheen hen, en zij vreesden met grote vreze.

¹⁰Tedy řekl jim anděl: Nebojtež se; nebo aj, zvěstuji vám radost velikou, kteráž bude všemu lidu.

¹⁰En de engel zeide tot hen: Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal;

¹¹Nebo narodil se vám dnes Spasitel, jenž jest Kristus Pán, v městě Davidově.

¹¹Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus, de Heere, in de stad Davids.

¹²A toto vám bude za znamení: Naleznete nemluvňátko plénkami obvinuté, a ležící v jeslech.

¹²En dit zal u het teken zijn: gij zult het Kindeken vinden in doeken gewonden, en liggende in de kribbe.

¹³A hned s andělem zjevilo se množství rytířstva nebeského, chválících Boha a řkoucích:

¹³En van stonde aan was er met den engel een menigte des hemelsen heirlegers, prijzende God en zeggende:

¹⁴Sláva na výsostech Bohu, a na zemi pokoj, lidem dobrá vůle.

¹⁴Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.

¹⁵I stalo se, jakž odešli od nich andělé do nebe, že ti lidé, totiž pastýři, řekli vespolek: Pojďme až do Betléma a vizme tu věc, jenž se stala, o níž Pán oznámil nám.

¹⁵En het geschiedde, als de engelen van hen weggevaren waren naar de hemel, dat de herders tot elkander zeiden: Laat ons dan heengaan naar Bethlehem, en laat ons zien het woord, dat er geschied is, hetwelk de Heere ons heeft verkondigd.

¹⁶I přišli, chvátajíce, a nalezli Mariji a Jozefa, a nemluvňátko ležící v jeslech.

¹⁶En zij kwamen met haast, en vonden Maria en Jozef, en het Kindeken liggende in de kribbe.

¹⁷A viděvše, rozhlašovali to, což jim povědíno bylo o tom dítěti.

¹⁷En als zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord, dat hun van dit Kindeken gezegd was.

¹⁸I divili se všickni, kteříž slyšeli o tom, což bylo mluveno od pastýřů k nim.

¹⁸En allen, die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd van de herders.

¹⁹Ale Maria zachovávala všecka slova tato, skládajici je v srdci svém.

¹⁹Doch Maria bewaarde deze woorden alle te zamen, overleggende die in haar hart.

²⁰I navrátili se pastýři, velebíce a chválíce Boha ze všeho, což slyšeli a viděli, tak jakž bylo povědíno jim.

²⁰En de herders keerde wederom, verheerlijkende en prijzende God over alles, wat zij gehoord en gezien hadden, gelijk tot hen gesproken was.

²¹A když se naplnilo dní osm, aby obřezáno bylo dítě, nazváno jest jméno jeho Ježíš, kterýmž bylo nazváno od anděla, prve než se v životě počalo.

²¹En als acht dagen vervuld waren, dat men het Kindeken besnijden zou, zo werd Zijn Naam genaamd JEZUS, welke genaamd was van den engel, eer Hij in het lichaam ontvangen was.

²²A když se naplnili dnové očišťování Marie podle Zákona Mojžíšova, přinesli jej do Jeruzaléma, aby ho postavili přede Pánem,

²²En als de dagen harer reiniging vervuld waren, naar de wet van Mozes, brachten zij Hem te Jeruzalem, opdat zij Hem den Heere voorstelden;

²³(Jakož psáno jest v Zákoně Páně, že každý pacholík, otvíraje život, svatý Pánu slouti bude,)

²³(Gelijk geschreven is in de wet des Heeren: Al wat mannelijk is, dat de moeder opent, zal den Heere heilig genaamd worden.)

²⁴A aby dali obět, jakož povědíno jest v Zákoně Páně, dvě hrdličky anebo dvé holoubátek.

²⁴En opdat zij offerande gaven, naar hetgeen in de wet des Heeren gezegd is, een paar tortelduiven, of twee jonge duiven.

²⁵A aj, člověk jeden byl v Jeruzalémě, jemuž jméno Simeon. A člověk ten byl spravedlivý a nábožný, očekávající potěšení Izraelského, a Duch svatý byl v něm.

²⁵En ziet, er was een mens te Jeruzalem, wiens naam was Simeon; en deze mens was rechtvaardig en godvrezende; verwachtende de vertroosting Israels, en de Heilige Geest was op hem.

²⁶A bylo jemu zjeveno od Ducha svatého, že neuzří smrti, až by prve uzřel Krista Páně.

²⁶En hem was een Goddelijke openbaring gedaan door den Heiligen Geest, dat hij den dood niet zien zoude, eer hij den Christus des Heeren zou zien.

²⁷Ten přišel, ponuknut jsa od Ducha Páně, do chrámu. A když uvodili dítě Ježíše rodičové, aby učinili podle obyčeje Zákona za něj,

²⁷En hij kwam door den Geest in den tempel. En als de ouders het Kindeken Jezus inbrachten, om naar de gewoonte der wet met Hem te doen;

²⁸Tedy on vzal jej na lokty své, i chválil Boha a řekl:

²⁸Zo nam hij Hetzelve in zijn armen, en loofde God, en zeide:

²⁹Nyní propouštíš služebníka svého, Pane, podle slova svého v pokoji.

²⁹Nu laat Gij, Heere! Uw dienstknecht gaan in vrede naar Uw woord;

³⁰Neboť jsou viděly oči mé spasení tvé,

³⁰Want mijn ogen hebben Uw zaligheid gezien,

³¹Kteréž jsi připravil před obličejem všech lidí,

³¹Die Gij bereid hebt voor het aangezicht van al de volken;

³²Světlo k zjevení národům a slávu lidu tvého Izraelského.

³²Een Licht tot verlichting der heidenen, en tot heerlijkheid van Uw volk Israel.

³³Otec pak a matka jeho divili se těm věcem, kteréž praveny byly o něm.

³³En Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen van Hem gezegd werd.

³⁴I požehnal jim Simeon, a řekl k Mariji, matce jeho: Aj, položen jest tento ku pádu a ku povstání mnohým v Izraeli, a na znamení, kterémužto bude odpíráno,

³⁴En Simeon zegende henlieden, en zeide tot Maria, Zijn moeder: Zie, Deze wordt gezet tot een val en opstanding veler in Israel, en tot een teken, dat wedersproken zal worden.

³⁵(A tvou vlastní duši pronikne meč,) aby zjevena byla z mnohých srdcí myšlení.

³⁵(En ook een zwaard zal door uw eigen ziel gaan) opdat de gedachten uit vele harten geopenbaard worden.

³⁶Byla také Anna prorokyně, dcera Fanuelova z pokolení Aser. Ta se byla zstarala ve dnech mnohých, a živa byla s mužem svým sedm let od panenství svého.

³⁶En er was Anna, een profetesse, een dochter van Fanuel, uit den stam van Aser; deze was tot groten ouderdom gekomen, welke met haar man zeven jaren had geleefd van haar maagdom af.

³⁷A ta vdova byla, mající let okolo osmdesáti a čtyř, kteráž nevycházela z chrámu, posty a modlitbami sloužeci Bohu dnem i nocí.

³⁷En zij was een weduwe van omtrent vier en tachtig jaren, dewelke niet week uit den tempel, met vasten en bidden, God dienende nacht en dag.

³⁸A ta v touž hodinu přišedši, chválila Pána, a mluvila o něm všechněm, kteříž čekali vykoupení v Jeruzalémě.

³⁸En deze, te dierzelfder ure daarbij komende, heeft insgelijks den Heere beleden, en sprak van Hem tot allen, die de verlossing in Jeruzalem verwachtten.

³⁹Oni pak, jakž vykonali všecko podle Zákona Páně, vrátili se do Galilee, do města svého Nazaréta.

³⁹En als zij alles voleindigd hadden, wat naar de wet des Heeren te doen was, keerden zij weder naar Galilea, tot hun stad Nazareth.

⁴⁰Dítě pak rostlo a posilovalo se v duchu, plné moudrosti, a milost Boží byla v něm.

⁴⁰En het Kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en vervuld met wijsheid; en de genade Gods was over Hem.

⁴¹I chodívali rodičové jeho každého roku do Jeruzaléma na den slavný velikonoční.

⁴¹En Zijn ouders reisden alle jaar naar Jeruzalem, op het feest van pascha.

⁴²A když byl ve dvanácti letech, a oni vstupovali do Jeruzaléma, podle obyčeje toho dne svátečního,

⁴²En toen Hij twaalf jaren oud geworden was, en zij naar Jeruzalem opgegaan waren, naar de gewoonte van den feestdag;

⁴³A když vykonali dni, a již se navracovali, zůstalo dítě Ježíš v Jeruzalémě, a nevěděli o tom Jozef a matka jeho.

⁴³En de dagen aldaar voleindigd hadden, toen zij wederkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem, en Jozef en Zijn moeder wisten het niet.

⁴⁴Domnívajíce se pak o něm, že by byl v zástupu, ušli den cesty. I hledali ho mezi příbuznými a známými.

⁴⁴Maar menende, dat Hij in het gezelschap op den weg was, gingen zij een dagreize, en zochten Hem onder de magen, en onder de bekenden.

⁴⁵A nenalezše jeho, navrátili se do Jeruzaléma, hledajíce ho.

⁴⁵En als zij Hem niet vonden, keerden zij wederom naar Jeruzalem, Hem zoekende.

⁴⁶I stalo se po třech dnech, že nalezli jej v chrámě, an sedí mezi doktory, poslouchaje jich a otazuje se jich.

⁴⁶En het geschiedde, na drie dagen, dat zij Hem vonden in den tempel, zittende in het midden der leraren, hen horende, en hen ondervragende.

⁴⁷A děsili se všickni, kteříž jej slyšeli, nad rozumností a odpovědmi jeho.

⁴⁷En allen, die Hem hoorden, ontzetten zich over Zijn verstand en antwoorden.

⁴⁸A uzřevše ho, ulekli se. I řekla matka jeho k němu: Synu, proč jsi nám tak učinil? Aj, otec tvůj a já s bolestí hledali jsme tebe.

⁴⁸En zij, Hem ziende, werden verslagen; en Zijn moeder zeide tot Hem: Kind! waarom hebt Gij ons zo gedaan? Zie, Uw vader en ik hebben U met angst gezocht.

⁴⁹I řekl k nim: Co jest, že jste mne hledali? Zdaliž jste nevěděli, že v těch věcech, kteréž jsou Otce mého, musím já býti?

⁴⁹En Hij zeide tot hen: Wat is het, dat gij Mij gezocht hebt? Wist gij niet, dat Ik moet zijn in de dingen Mijns Vaders?

⁵⁰Ale oni nesrozuměli těm slovům, kteráž k nim mluvil.

⁵⁰En zij verstonden het woord niet, dat Hij tot hen sprak.

⁵¹I šel s nimi, a přišel do Nazarétu, a byl poddán jim. Matka pak jeho zachovávala všecka slova ta v srdci svém.

⁵¹En Hij ging met hen af, en kwam te Nazareth, en was hun onderdanig. En Zijn moeder bewaarde al deze dingen in haar hart.

⁵²A Ježíš prospíval moudrostí, a věkem, a milostí, u Boha i u lidí.

⁵²En Jezus nam toe in wijsheid, en in grootte, en in genade bij God en de mensen.