¹Píseň a žalm Azafův.

¹¶ He waiata, he himene, na Ahapa. E te Atua, kei wahangu koe, kei whakarongo puku, kei ata noho, e te Atua.

²Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.

²He mea hoki, tenei ou hoariri te ngangau nei, a kua ara nga matenga o te hunga e kino ana ki a koe.

³Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.

³Kua ata ngarahu ratou ki tau iwi, e whakatakoto korero ana hoki ratou mo au mea huna.

⁴Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,

⁴Kua mea nei ratou, Tena, tatou ka huna i a ratou, kia kore ai tena iwi; kia kaua ai hoki e maharatia te ingoa o Iharaira a muri ake nei.

⁵Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.

⁵Kua kotahi to ratou ngakau i a ratou e runanga ana: kua whakatakoto ratou he tikanga kino ki a koe;

⁶Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,

⁶Ko nga teneti o Eroma, o nga Ihimaeri, o Moapa, o nga Hakarini;

⁷Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,

⁷A Kepara, a Amona, a Amareke, nga Pirihitini, me nga tangata o Taira:

⁸Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.

⁸Kua uru hoki a Ahiria ki roto ki a ratou; kua awhinatia e ratou nga tamariki a Rota. (Hera.

⁹Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. Sélah.

⁹¶ Peratia ratou me Miriana: me Hihera, me Iapini, i te awa i Kihona:

¹⁰Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,

¹⁰I mate nei ki Eneroro, i waiho nei hei whakawairakau mo te whenua.

¹¹Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.

¹¹Kia rite o ratou rangatira ki a Orepe raua ko Teepe, ae, o ratou ariki katoa hoki ki a Tepa raua ko Taramuna;

¹²Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.

¹²Mo ratou i mea, Tatou ka tango i nga kainga o te Atua mo tatou.

¹³Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.

¹³E toku Atua, meinga ratou kia rite ki te awhiowhio puehu, ki te papapa e puhia ana e te hau.

¹⁴Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.

¹⁴Kia rite ki te ahi e kai ana i te ngahere, ki te mura hoki e toro ai nga maunga;

¹⁵Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,

¹⁵Kia pera te whai o tau awha i a ratou, tau whakaohorere hoki i a ratou ki tau paroro.

¹⁶Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.

¹⁶Whakakiia o ratou kanohi ki te whakama: kia rapu ai ratou ki tou ingoa, e Ihowa.

¹⁷Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.

¹⁷Kia whakama, kia ohorere ratou ake ake; ae, kia numinumi ratou, kia ngaro hoki.

¹⁸Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou. [ (Psalms 83:19) A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí. ]

¹⁸Kia matau ai ratou, ko koe anake, ko Ihowa nei tou ingoa, te Runga Rawa i te whenua katoa.