¹Není žádného tak smělého, kdo by jej zbudil, kdož tedy postaví se přede mnou?

¹A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

²Kdo mne čím předšel, abych se jemu odplacel? Cožkoli jest pode vším nebem, mé jest.

²A mund t'i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t'i shposh nofullën me një çengel?

³Nebudu mlčeti o údech jeho, a o síle výborného sformování jeho.

³A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

⁴Kdo odkryl svrchek oděvu jeho? S dvojitými udidly svými kdo k němu přistoupí?

⁴A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

⁵Vrata úst jeho kdo otevře? Okolo zubů jeho jest hrůza.

⁵A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

⁶Šupiny jeho pevné jako štítové sevřené velmi tuze.

⁶Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

⁷Jedna druhé tak blízko jest, že ani vítr nevchází mezi ně.

⁷A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

⁸Jedna druhé se přídrží, a nedělí se.

⁸Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

⁹Od kýchání jeho zažžehá se světlo, a oči jeho jsou jako záře svitání.

⁹Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

¹⁰Z úst jeho jako pochodně vycházejí, a jiskry ohnivé vyskakují.

¹⁰Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

¹¹Z chřípí jeho vychází dým, jako z kotla vroucího aneb hrnce.

¹¹Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

¹²Dýchání jeho uhlí rozpaluje, a plamen z úst jeho vychází.

¹²Nuk do t'i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

¹³V šíji jeho přebývá síla, a před ním utíká žalost.

¹³Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t'i afrohet me një fre të dyfishtë?

¹⁴Kusové masa jeho drží se spolu; celistvé jest v něm, aniž se rozdrobuje.

¹⁴Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

¹⁵Srdce jeho tuhé jest jako kámen, tak tuhé, jako úlomek zpodního žernovu.

¹⁵Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

¹⁶Vyskýtání jeho bojí se nejsilnější, až se strachem i vyčišťují.

¹⁶Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

¹⁷Meč stihající jej neostojí, ani kopí, šíp neb i pancíř.

¹⁷Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

¹⁸Pokládá železo za plevy, ocel za dřevo shnilé.

¹⁸Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

¹⁹Nezahání ho střela, v stéblo obrací se jemu kamení prakové.

¹⁹Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

²⁰Za stéblo počítá střelbu, a posmívá se šermování kopím.

²⁰Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

²¹Pod ním ostré střepiny, stele sobě na věci špičaté jako na blátě.

²¹Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

²²Působí, aby vřelo v hlubině jako v kotle, a kormoutilo se moře jako v moždíři.

²²Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

²³Za sebou patrnou činí stezku, až sezdá, že propast má šediny.

²³Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

²⁴Žádného není na zemi jemu podobného, aby tak učiněn byl bez strachu.

²⁴Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

²⁵Cokoli vysokého jest, za nic pokládá, jest králem nade všemi šelmami.

²⁵Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

²⁶Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

²⁷E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

²⁸Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

²⁹Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

³⁰Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

³¹E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

³²Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

³³Mbi tokë nuk ka asgjë që t'i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

³⁴Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".