1 Peidiodd y tri gu373?r � dadlau rhagor � Job, am fod Job yn ei ystyried ei hun yn fwy cyfiawn na Duw.
1And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,
2 Ond yr oedd Elihu fab Barachel y Busiad, o dylwyth Ram, wedi ei gythruddo yn erbyn Job. Yr oedd yn ddig am ei fod yn ei ystyried ei hun yn gyfiawn gerbron Duw,
2and burn doth the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram; against Job hath his anger burned, because of his justifying himself more than God;
3 a'r un mor ddig wrth ei dri chyfaill am eu bod yn methu ateb Job er iddynt ei gondemnio.
3and against his three friends hath his anger burned, because that they have not found an answer, and condemn Job.
4 Tra oeddent hwy'n llefaru wrth Job, yr oedd Elihu wedi cadw'n dawel am eu bod yn hu375?n nag ef.
4And Elihu hath waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.
5 Ond digiodd pan welodd nad oedd gan y tri gu373?r ateb i Job.
5And Elihu seeth that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burneth.
6 Yna dywedodd Elihu fab Barachel y Busiad: "Dyn ifanc wyf fi, a chwithau'n hen; am hyn yr oeddwn yn ymatal, ac yn swil i ddweud fy marn wrthych.
6And Elihu son of Barachel the Buzite answereth and saith: — Young I [am] in days, and ye [are] age Therefore I have feared, And am afraid of shewing you my opinion.
7 Dywedais, 'Caiff profiad maith siarad, ac amlder blynyddoedd draethu doethineb.'
7I said: Days do speak, And multitude of years teach wisdom.
8 Ond yr ysbryd oddi mewn i rywun, ac anadl yr Hollalluog, sy'n ei wneud yn ddeallus.
8Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Doth cause them to understand.
9 Nid yr oedrannus yn unig sydd ddoeth, ac nid yr hen yn unig sy'n deall beth sydd iawn.
9The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.
10 Am hyn yr wyf yn dweud, 'Gwrando arnaf; gad i minnau ddweud fy marn.'
10Therefore I have said: Hearken to me, I do shew my opinion — even I.
11 "B�m yn disgwyl am eich geiriau, ac yn gwrando am eich deallusrwydd; tra oeddech yn dewis eich geiriau,
11Lo, I have waited for your words, I give ear unto your reasons, Till ye search out sayings.
12 sylwais yn fanwl arnoch, ond nid oedd yr un ohonoch yn gallu gwrthbrofi Job, nac ateb ei ddadleuon.
12And unto you I attend, And lo, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.
13 Peidiwch � dweud, 'Fe gawsom ni ddoethineb'; Duw ac nid dyn a'i trecha.
13Lest ye say, We have found wisdom, God doth thrust him away, not man.
14 Nid yn f'erbyn i y trefnodd ei ddadleuon; ac nid �'ch geiriau chwi yr atebaf fi ef.
14And he hath not set in array words for me, And with your sayings I do not answer him.
15 "Y maent hwy wedi eu syfrdanu, ac yn methu ateb mwyach; pallodd geiriau ganddynt.
15(They have broken down, They have not answered again, They removed from themselves words.
16 A oedaf fi am na lefarant hwy, ac am eu bod hwy wedi peidio ag ateb?
16And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered any more.)
17 Gwnaf finnau fy rhan trwy ateb, a dywedaf fy marn.
17I answer, even I — my share, I shew my opinion — even I.
18 Yr wyf yn llawn o eiriau, ac ysbryd ynof sy'n fy nghymell.
18For I have been full of words, Distressed me hath the spirit of my breast,
19 O'm mewn yr wyf fel petai gwin yn methu arllwys allan, a minnau fel costrelau newydd ar fin rhwygo.
19Lo, my breast [is] as wine not opened, Like new bottles it is broken up.
20 Rhaid i mi lefaru er mwyn cael gollyngdod, rhaid i mi agor fy ngenau i ateb.
20I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.
21 Ni ddangosaf ffafr at neb, ac ni wenieithiaf i neb;
21Let me not, I pray you, accept the face of any, Nor unto man give flattering titles,
22 oherwydd ni wn i sut i wenieithio; pe gwnawn hynny, byddai fy nghreawdwr ar fyr dro yn fy symud.
22For I have not known to give flattering titles, In a little doth my Maker take me away.