1 Deffro, deffro, gwisg dy nerth, Seion; ymwisga yn dy ddillad godidog, O Jerwsalem, y ddinas sanctaidd; oherwydd ni ddaw i mewn iti mwyach neb dienwaededig nac aflan.
2 Cod, ymysgwyd o'r llwch, ti Jerwsalem gaeth; tyn y rhwymau oddi ar dy war, ti gaethferch Seion.
3 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: "Gwerthwyd chwi am ddim, ac fe'ch gwaredir heb arian."
4 Canys fel hyn y dywed yr Arglwydd Dduw: "Yn y dechrau, i'r Aifft yr aeth fy mhobl i ymdeithio, ac yna bu Asyria'n eu gormesu'n ddiachos.
5 Ond yn awr, beth a gaf yma?" medd yr ARGLWYDD. "Y mae fy mhobl wedi eu dwyn ymaith am ddim, eu gorthrymwyr yn llawn ymffrost," medd yr ARGLWYDD, "a'm henw'n cael ei ddilorni o hyd, drwy'r dydd.
6 Am hynny, fe gaiff fy mhobl adnabod fy enw; y dydd hwnnw c�nt wybod mai myfi yw Duw, sy'n dweud, 'Dyma fi.'"
7 Mor weddaidd ar y mynyddoedd yw traed y negesydd sy'n cyhoeddi heddwch, yn datgan daioni, yn cyhoeddi iachawdwriaeth; sy'n dweud wrth Seion, "Dy Dduw sy'n teyrnasu."
8 Clyw, y mae dy wylwyr yn codi eu llais ac yn bloeddio'n llawen gyda'i gilydd; �'u llygaid eu hunain y gwelant yr ARGLWYDD yn dychwelyd i Seion.
9 Bloeddiwch, cydganwch, chwi adfeilion Jerwsalem, oherwydd tosturiodd yr ARGLWYDD wrth ei bobl, a gwaredodd Jerwsalem.
10 Dinoethodd yr ARGLWYDD ei fraich sanctaidd yng ngu373?ydd yr holl genhedloedd, ac fe w�l holl gyrrau'r ddaear iachawdwriaeth ein Duw ni.
11 Allan! Allan! Ymaith � chwi! Peidiwch � chyffwrdd � dim aflan. Ewch allan o'i chanol, glanhewch eich hunain, chwi sy'n cludo llestri'r ARGLWYDD.
12 Nid ar ffrwst yr ewch allan, ac nid fel ffoaduriaid y byddwch yn ymadael, oherwydd bydd yr ARGLWYDD ar y blaen, a Duw Israel y tu cefn i chwi.
13 Yn awr, bydd fy ngwas yn llwyddo; fe'i codir, a'i ddyrchafu, a bydd yn uchel iawn.
14 Ar y pryd 'roedd llawer yn synnu ato � 'roedd ei wedd yn rhy hagr i ddyn, a'i bryd yn hyllach na neb dynol,
15 a phobloedd lawer yn troi i ffwrdd rhag ei weld, a brenhinoedd yn fud o'i blegid. Ond byddant yn gweld peth nas eglurwyd iddynt, ac yn deall yr hyn na chlywsant amdano.