¹ Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. O ARGLWYDD fy Nuw, mawr iawn wyt ti; yr wyt wedi dy wisgo ag ysblander ac anrhydedd,

¹Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,

² a'th orchuddio � goleuni fel mantell. Yr wyt yn taenu'r nefoedd fel pabell,

²svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,

³ yn gosod tulathau dy balas ar y dyfroedd, yn cymryd y cymylau'n gerbyd, yn marchogaeth ar adenydd y gwynt,

³na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.

⁴ yn gwneud y gwyntoedd yn negeswyr, a'r fflamau t�n yn weision.

⁴Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.

⁵ Gosodaist y ddaear ar ei sylfeini, fel na fydd yn symud byth bythoedd;

⁵Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,

⁶ gwnaethost i'r dyfnder ei gorchuddio fel dilledyn, ac y mae dyfroedd yn sefyll goruwch y mynyddoedd.

⁶pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;

⁷ Gan dy gerydd di fe ffoesant, gan su373?n dy daranau ciliasant draw,

⁷na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.

⁸ a chodi dros fynyddoedd a disgyn i'r dyffrynnoedd, i'r lle a bennaist ti iddynt;

⁸Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.

⁹ rhoist iddynt derfyn nad ydynt i'w groesi, rhag iddynt ddychwelyd a gorchuddio'r ddaear.

⁹Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.

¹⁰ Yr wyt yn gwneud i ffynhonnau darddu mewn hafnau, yn gwneud iddynt lifo rhwng y mynyddoedd;

¹⁰Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.

¹¹ rh�nt ddiod i holl fwystfilod y maes, a chaiff asynnod gwyllt eu disychedu;

¹¹Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.

¹² y mae adar y nefoedd yn nythu yn eu hymyl, ac yn trydar ymysg y canghennau.

¹²Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.

¹³ Yr wyt yn dyfrhau'r mynyddoedd o'th balas; digonir y ddaear trwy dy ddarpariaeth.

¹³Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.

¹⁴ Yr wyt yn gwneud i'r gwellt dyfu i'r gwartheg, a phlanhigion at wasanaeth pobl, i ddwyn allan fwyd o'r ddaear,

¹⁴Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje

¹⁵ a gwin i lonni calonnau pobl, olew i ddisgleirio'u hwynebau, a bara i gynnal eu calonnau.

¹⁵i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.

¹⁶ Digonir y coedydd cryfion, y cedrwydd Lebanon a blannwyd,

¹⁶Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.

¹⁷ lle mae'r adar yn nythu, a'r ciconia yn cartrefu yn eu brigau.

¹⁷Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.

¹⁸ Y mae'r mynyddoedd uchel ar gyfer geifr, ac y mae'r clogwyni yn lloches i'r brochod.

¹⁸Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.

¹⁹ Yr wyt yn gwneud i'r lleuad nodi'r tymhorau, ac i'r haul wybod pryd i fachlud.

¹⁹Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.

²⁰ Trefnaist dywyllwch, fel bod nos, a holl anifeiliaid y goedwig yn ymlusgo allan,

²⁰Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.

²¹ gyda'r llewod ifanc yn rhuo am ysglyfaeth, ac yn ceisio eu bwyd oddi wrth Dduw.

²¹Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.

²² Ond pan gyfyd yr haul, y maent yn mynd ymaith, ac yn gorffwyso yn eu ffeuau.

²²Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.

²³ A daw pobl allan i weithio, ac at eu llafur hyd yr hwyrnos.

²³Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.

²⁴ Mor niferus yw dy weithredoedd, O ARGLWYDD! Gwnaethost y cyfan mewn doethineb; y mae'r ddaear yn llawn o'th greaduriaid.

²⁴Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.

²⁵ Dyma'r m�r mawr a llydan, gydag ymlusgiaid dirifedi a chreaduriaid bach a mawr.

²⁵Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.

²⁶ Arno y mae'r llongau yn tramwyo, a Lefiathan, a greaist i chwarae ynddo.

²⁶Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.

²⁷ Y mae'r cyfan ohonynt yn dibynnu arnat ti i roi iddynt eu bwyd yn ei bryd.

²⁷I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.

²⁸ Pan roddi iddynt, y maent yn ei gasglu ynghyd; pan agori dy law, c�nt eu diwallu'n llwyr.

²⁸Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.

²⁹ Ond pan guddi dy wyneb, fe'u drysir; pan gymeri eu hanadl, fe ddarfyddant, a dychwelyd i'r llwch.

²⁹Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.

³⁰ Pan anfoni dy anadl, c�nt eu creu, ac yr wyt yn adnewyddu wyneb y ddaear.

³⁰Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.

³¹ Bydded gogoniant yr ARGLWYDD dros byth, a bydded iddo lawenhau yn ei weithredoedd.

³¹Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!

³² Pan yw'n edrych ar y ddaear, y mae'n crynu; pan yw'n cyffwrdd �'r mynyddoedd, y maent yn mygu.

³²On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.

³³ Canaf i'r ARGLWYDD tra byddaf byw, rhof foliant i Dduw tra byddaf.

³³Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.

³⁴ Bydded fy myfyrdod yn gymeradwy ganddo; yr wyf yn llawenhau yn yr ARGLWYDD.

³⁴Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.

³⁵ Bydded i'r pechaduriaid ddarfod o'r tir, ac na fydded y drygionus mwyach. Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. Molwch yr ARGLWYDD.

³⁵Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!