1 Dewch, canwn yn llawen i'r ARGLWYDD, rhown floedd o orfoledd i graig ein hiachawdwriaeth.
1Dođite, kličimo Jahvi, uzvikujmo Hridi, Spasitelju svome!
2 Down i'w bresenoldeb � diolch, gorfoleddwn ynddo � chaneuon mawl.
2Pred lice mu stupimo s hvalama, kličimo mu u pjesmama!
3 Oherwydd Duw mawr yw'r ARGLWYDD, a brenin mawr goruwch yr holl dduwiau.
3Jer velik je Jahve, Bog naš, Kralj veliki nad svim bogovima.
4 Yn ei law ef y mae dyfnderau'r ddaear, ac eiddo ef yw uchelderau'r mynyddoedd.
4U njegovoj su ruci zemaljske dubine, njegovi su vrhunci planina.
5 Eiddo ef yw'r m�r, ac ef a'i gwnaeth; ei ddwylo ef a greodd y sychdir.
5Njegovo je more, on ga je stvorio, i kopno koje načiniše ruke njegove.
6 Dewch, addolwn ac ymgrymwn, plygwn ein gliniau gerbron yr ARGLWYDD a'n gwnaeth.
6Dođite, prignimo koljena i padnimo nice, poklonimo se Jahvi koji nas stvori!
7 Oherwydd ef yw ein Duw, a ninnau'n bobl iddo a defaid ei borfa; heddiw cewch wybod ei rym, os gwrandewch ar ei lais.
7Jer on je Bog naš, a mi narod paše njegove, ovce što on ih čuva. O, da danas glas mu poslušate:
8 Peidiwch � chaledu'ch calonnau, fel yn Meriba, fel ar ddiwrnod Massa yn yr anialwch,
8"Ne budite srca tvrda kao u Meribi, kao u dan Mase u pustinji
9 pan fu i'ch hynafiaid fy herio a'm profi, er iddynt weld fy ngwaith.
9gdje me iskušavahu očevi vaši premda vidješe djela moja.
10 Am ddeugain mlynedd y ffieiddiais y genhedlaeth honno, a dweud, "Pobl �'u calonnau'n cyfeiliorni ydynt, ac nid ydynt yn gwybod fy ffyrdd."
10Četrdeset ljeta jadio me naraštaj onaj, pa rekoh: 'Narod su nestalna srca i ne promiču moje putove.'
11 Felly tyngais yn fy nig na chaent ddyfod i'm gorffwysfa.
11Stog se zakleh u svom gnjevu: 'Nikad neće ući u moj pokoj!'"